Takıntı

Bölüm 3: Özlem

Merhaba arkadaşlar yeni bölüm geldi umarım beğenirsiniz.

Hazırsanız başlayalım.

Bahar
Onur gideli iki gün olmuştu ama ben onu şimdiden çok özlemiştim. Okula gitmek için evden çıktım bir az gitmiştim ki önümde o adamı elinde çiçeklerle bana doğru gelirken gördüm yolumu değiştirmek istedim ama gelip tam önümde durdu ve konuştu:

"Merhaba nasılsın geçen gün için özür dilemek istedim bunlar senin için" diyerek elindeki çiçekleri bana uzatdı ben hiç çiçeklerle bakmadan cevap verdim:

"Yaptığınız şeyin bir özrü yok bir daha karşıma çıkmayın" dedim ve kendi yoluma devam ettim ama o yinede vazgeçmedi geçen seferki gibi gelip tam önümde durdu ve tekrar konuştu:

"Biliyorum geçen sefer yaptığım şey çok yanlıştı o yüzden kendimi affettirmek istiyorum eğer kabul edersen bunları bir kafede kahve içerken konuşalım ne dersin" dedi bende cevap verdim:

"Yaptığınız'ın yanlış olduğunu anlamanız güzel ayrıca sizi affetme'mi istiyorsanız lütfen bir daha karşıma çıkmayın bence bu kahve teklifiniz için yeterli bir cevap öyle değil'mi" dedim ve kendi yoluma devam ettim artık peşimden gelmiyordu iyi bari diyerek bir otobüse bindim ve okula gittim.

Derse girmeden önce Onurla görüntülü sohbet ettim taşınma işleri yüzünden doğru dürüst konuşamamış'tık şimdi de en fazla 5 dakika falan konuşa bilmiştik daha sonra bir-birimizi çok sevdiğimizi söyleyerek telefonu kapattık ve ben derse girdim.

Evime erken gitmek için kestirme yolu seçmiştim bu yol bir az ıssız bir yoldu nadiren insan ve ya araba geçerdi havanın kararmasına henüz 1-2 saat vardı o yüzden eve yürüyerek gitmeye karar verdim.

Yoldayken bir anda arkamdan bir el kolumdan tuttu ve beni karanlık bir köşeye çekti bağırmak istedim ama arkamdaki adamı ağzımı kapattı ne kadar kurtulmaya çalışsam da kurtulamadım bir anda arkamda derin bir nefes sesi duydum ve beni tutan adam kulağıma doğru yaklaştı ve kulağıma fısıldadı:

"Naber güzelim beni özledin'mi ben seni çok özledim. Ah bu arada her zaman olduğu gibi çok güzel kokuyorsun kokun adeta beni çıldırtıyor seni çok seviyorum ve sen sadece benimsin sadece benim" dedi bu sesi duyar duymaz tanıdım ve kurtulmak için çırpındım ama o kadar sıkı sarılmıştı ki kurtulamıyor'dum daha sonra beni kendin doğru çevirdi ve dudaklarımdan öpmek için yaklaştı.

Tam dudaklarımdan öpücek'ken karnına tekme attım acıdan iki büklüm oldu bende fırsattan istifade ederek kaçmaya başladım caddeye çıktım ve bir taksiye binip oradan uzaklaştım.

Eve gitmeye korktuğum için en yakın arkadaşım Melis'in evine gittim. Melis ailesiyle birlikte yaşıyordu ama ailesi bir kaç günlüğüne başka bir yer gitmişti o yüzden onun yanına gittim çünki bir birimizin başına gelen herşeyi biliyorduk ayrıca Melis'in ailesi beni çok seviyordu tabii ki benim ailem de Melis'i çok seviyordu.

Kapıyı açar açma ona sarıldım ve ağlamaya başladım. Melis beni öyle görünce çok korktu ve beni sakinleştirmeye çalıştı bir az kendime geldikten sonra sordu.

"Ne oldu sana böyle canım" dedi ben de kendimi bir az daha topladıktan sonra ona her şey anlatım Melis'e her şeyi anlattık'tan sonra bir az da olsa rahatladım Melis tekrar bana sıkı sık sarıldı daha sonra banyo almak için Melis'ten izin aldım oda söyledi:

"Saçmalama ne izini burası senin de evin ne istersen yapa bilirsin" dedi bende gülümseyerek tekrar ona sarıldım ve banyoya girdim sıcak suyu açtım ve suyun altına girip bir az olsun rahatlamaya çalıştım banyo iyi gelmişti banyodan çıktıktan sonra Melis'le beraber yemek yaptık yedik film izledik oyun oynadık bolca konuştuk okul iki günlük tatil olduğu için geceye kadar oturduk ve bu bana çok iyi gelmişti hatta başıma gelen şeyi bir az olsun unutmuştum.