Bölüm 45: Yardım

166 12 5
                                    

Merhaba canlarım nasılsınız bakalım.

Yeni bölüm geldi 🥰☺️

                       Bahar (Aslin)
Onur'la bir-birimize baka kaldık. Birden Onur elini bana doğru uzattı ve saçlarıma dokunarak söyledi:

"Bahar sen yaşıyorsun hayır hayır sen öldün ama" dedi.

Ben donup kalmıştım Yağız'ın beni çekiştirmesi ve seslenmesiyle kendime geldim:

"Anne hadi kaçalım" diyordu.

Onur şaşkın bakışlarını benden Yağız'a doğru çevirdi. Tam birşey söyleyecekti ki birden Ozan'ın bağıran sesini duyduk:

"BAHAR" diye.

İkimizde sese doğru döndük Ozan bizim kaçtığımız pencereden bize bağırdı.

Ardından pencereden dışarı atladı bunu görünce korkuyla gözlerim fal taşı gibi açıldı.

Ardından Yağız'ın elini daha sıkı tuttum ve koşmaya başladık. Birden Yağız'ın ayağı burkuldu ve yere düştü ve ağlayarak konuşmaya başladı:

"Anne çok acıyor" diye.

Koşamayacağını anladığım anda hemen Yağız'ı kucağıma aldım. Bir an Ozan'la aramızda çok bir mesafe olmadığını fark ettim.

Hemen daha da hızlandım. Kısa bir süreliğine Ozan bizi kaybetti. Nefes ala bilmek için kısa bir süre durdum.

Ama tam o anda arkamdan bir el ağzımı kapattı ve beni tenha bir sokağa çekti ve ardından kulağıma fısıldadı:

"Sakin ol Bahar benim Onur" diye fısıldadı.

Ardından beni bıraktı ona doğru döndüm. Birden Onur sordu:

"Bahar bu peşinizden koşan adam kim?" diye.

Korkmuş bir sesle söyledim:

"Seni ilgilendirmez" dedim.

Ardından tekrar kaçmak istedim ama Onur kolumdan tuttu ve söyledi:

"Bahar korkma benden ben sadece yardım etmek istiyorum" dedi.

Bunu duyduktan sonra birden gözlerim doldu aslında korktuğum o değildi.

Onun yardım etmek istemesi bana Berk'i hatıralatıyordu ve Onur'un sonunun Berk'in sonu gibi olmasını hiç istemiyordum.

Elinden kurtuldum ve söyledim:

"Sağol ama yardımın istemiyorum ben kendi başımın çaresine baka bilirim" dedim.

Ardından tam oradan çıkacaktım ki Ozan'ı gördüm ve korkuyla geri çekildim ve saklanmaya devam ettim.

Onur bunu görünce bu sefer bileğim'den tuttu. Öfkeli bir şekilde ona baktım tam bir şey söyleyecektim ki Onur bana sus işareti yaptı.

Ardından kendisi fısıltılı bir sesle konuştu:

"İnat etme de benimle gel hadi" dedi.

Ardından ben daha bir şey söylemeden ben peşinden çekti ve başka bir taraftan sokaktan çıktık.

Ardından Onur bir taksi çevirdi. Birlikte taksiye bindik ve oradan uzaklaştık.

Kısa bir süre sonra bir evin önünde durduk Onur arabadan indi. Ardından benim oturduğum tarafa geldi ve kapıyı açtı.

Arabadan inimeme yardım etmek için Yağız'ı kucağımdan almak istedi ama uzandığı anda korkuyla kendim geri çektim.

Takıntı Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin