Merhaba canlar nasılsınız.
Yeni bölüm geldi.
Bahar (Aslin)
Sabah oldu uyandım hala Berk'e sıkıca sarılmıştı'm oda bana sıkıca sarılmıştı gülümseyerek ona baktım birden karnıma bir sancı girdi bağırdım.
Berk hemen uyandı ve korkuyla bana baktı ve sordu:
"Aslin güzelim ne oldu?" telaşla sordu bende cevap verdim:
"Bilmiyorum hiç böyle olmamıştı ama geçti şimdi iyiyim" dedim oda sordu:
"Emin'misin bak istersen hemen bir hastaneye gidelim?" dedi bende cevap verdim:
"Yok endişelenme gerek yok" dedim oda dedi:
"Emin'misin?" tekrar sordu bende cevap verdim:
"Eminim" dedim daha sonra kalktık hazırlandık ve vedalaşmak için aşağıya indik ama Ozan bizi kahvaltıya davet etti ne kadar gitmek istemekte çok ısrar etti.
Sofradayken Ozan aniden sordu:
"E Aslin kimsin kimlerden'sin kardeşin falan varmı bakalım merak ettim dün akşam soramadım" dedi bende cevap verdim:
"Bir abim bir ablam var birde ikizim vardı ama onuda yaklaşık 7 ay kadar önce kaybettim" dedim tam o anda Berk önceden defalarca tekrarladığımız gibi konuştu:
"Aslında Aslin'in abisi benim askerlikte en yakın arkadaşımdı işin garibi ben Aslin'le onun sayesinde değil o Aslin'le benim sayemde tanıştı" dedi Ozan şaşkın bir şekilde bakıp sordu:
"Nasıl anlamdım" bende cevap verdim:
"Ben anlatayım aslında ben ikizimle hiç tanışmadım çünkü ben ailemle tanışmadan 2 ay önce ölmüş biz doğdumuz zaman hastanedeki hemişireler'den biri beni alıp gizlice başka bir aileye vermiş bizimkiler beni çok aramış ama asla bulamamış aradan baya bir yıl geçmiş ben Adıyaman'da tıp fakültesini kazandım ve oraya gittim bir sene falan sonra orada Berk'le tanıştık ve bir birimize aşık olduk aradan bir az daha süre geçtikten sonra biz evlendikten sonra Berk abimi bizi yemeğe davet etti bende herşeyi o gün öğrendim biliyorum bir az karışık bir hikaye ama böyle" dedim Ozan bir süre sessiz kaldı tam bir şey sorucaktı ki birden ben tekrar bağırdım herkes korkuyla bana baktı Berk hemen ayağa fırladı ve bana yaklaştı ve sordu:
"Yine'mi bak bu kaçıncı oldu bu sefer hastaneye gidiyoruz" dedi ve beni sandalyeden kaldırdı ve hemen hastaneye gittik
Ozan
Sorduğum sorulara bir az cevap ala bilmiştim ama yinede bir şeyler yerine oturmuyordu tam bir şey daha sorucaktı'm ki Bahar'ın sancısı tuttu Berk'te hemen onu hastaneye götürdü.
Bahar (Aslin)
Hastaneye vardık doktor hemen beni kontrol etti sonuçlar hiç iç açıcı değilmiş erken doğum riski çok yüksekmiş o yüzden stresten korkudan uzak olmalıymışım hastaneden çıktık ve ailemin evine gittik.
Ailem bizi gördüğü zaman çok sevindi oturduk uzun uzun konuştuk birden babam sordu:
"E kızım hala şu inadından vazgeçmedinmi torunumu'zun cinsiyetini hala söylemeyecek'misin" ikisi de öyle bir umutla baktılar ki kendimi tutamadım ve bebeğin erkek olduğunu söyledim çok sevindiler birden kapı çaldı annem kapıyı açmaya gitti gelen Melis ve Tufan'mış.
Öyle olduğunu duyduğum zaman çok gerildim Berk elimi sıkıca tuttu derin bir nefes aldım ikisi el ele içeri girdiler ve beni gördüler Melis beni gördüğü zaman bayıldı Tufan şaşkın bir şekilde bana bakıyordu.
Aradan bir az süre geçti Melis kendine geldi onlara da aynı yalan anlattık uzun bir süre bana baktılar ve bir kaç soru daha sorduktan sonra gittiler.
Aradan bir kaç saat geçti anneme sordum:
"Anne evde erik varmı canım çok çekti" annem bana baktı ve söyledi:
"Maalesef kızım hiç yok" birden Berk konuştu:
"Ben hemen gider alırım" dedi ben daha bir şey söylemeye fırsat bulamadan o çıktı.
Babamın bu gün izin günüymüş ama acil hasta geldiği için hastaneden çağırdılar oda hemen gitti.
Annem bir şey söylemek için komşuya geçti evde yalnız kaldım birden kapı çaldı kapıdaki Ozan'dı kapıyı açtım və konuştum:
"A Ozan abi sen burayı nereden biliyorsun?" dedim oda içeriye girip kapıyı kapattı ve dedi:
"Ne abisi sen Aslin falan değilsin değilmi sen Bahar'sın benim Bahar'ım" dedi bende sordum:
"Sen ne söylediğinin farkında'mısın
ayrıca sen Bahar'ı nereden tanıyorsun" dedim üzerime gelmeye başladı ben dedim:
"Gelme üstüme bağrırım" dedim tam bağırıcak'ken ağzımı kapattı ve beni belimden kavradı ve duvara doğru bastırdı. Ne kadar itmeye çalışsam da daha da sıkı tuttu ve konuştu:
"Beni kandıramazsın sen Bahar'sın aynı koku aynı dudaklar aynı bakışlar" dedi ve dudaklarıma yapıştı tam o anda dizine tekme attım bir anlık boşluğuna geldi ve geriye doğru sendeledi bende sinirli bir şekilde dedim:
"Siz ne yapıyorsunuz ben sizin kuzeninizin eşiyim bilmiyorum Bahar'la aranızda ne oldu ama bu seferlik kimseye bir şey söylemeyeceğim" dedim ve onu iterek kapıdan dışarı çıkardım.
Derin bir nefes aldım ve elimi karnımın üzerine koydum çünkü birden çok kötü sancım başlamıştı zorda olsa salona geçtim ve telefonu elime aldım tam ambulansı arayacaktı'm ki sancım daha da arttı acıya dayanamadım gözlerim karardı ve bayıldım.
Bu günlük bu kadar canlar.
Hoşçakalın 🥰 😙 ☺️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Takıntı
Non-FictionEn büyük isteği iyi bir doktor olmakken bir adamın saplantısı yüzünden o adamla evlenmek zorunda kalan Bahar ve ona saplantılı olan Ozan
