Bölüm 2

2 1 0
                                    

Babamın yakın arkadaşı olan hakan abi vardı. Aslında babamdan gençti ya da öyle gösteriyordu. Babamla hakan abi ortaktı ama babam bana ne iş yaptıklarını söylememişti. Babamla tek hayalimiz deniz kenarında bir ev alıp, yaşamaktı. Sessiz, sakin, her şeyden uzak bir yerde yaşamak.

4-5 ay önce babam bana bir işinin çıktığını,1 hafta içinde geri döneceğini söylemişti. Ama 4-5 aydır dönmemişti. Tam dönmüşken de biri tarafından öldürüldü. Babamın katilini bulmak için okulu bırakmıştım.

Babamın katilini öğrenmek için tek bir kişi vardı o da hakan abiydi. Bir taksiye binip, hakan abinin yanına gittim.

"Hakan abi seninle bir şey konuşabilir miyim?"

"Tabi asena konuşalım. Baban hakkın da mı?"

"Evet babam hakkında. Babam son zamanlarda eve hiç gelmemişti. Siz ortak olduğunuz için babamın nerede olduğunu bildiğini düşünüyorum."

Hakan abinin gülen yüzü bir anda ciddileşmişti.

"Babanla ortak olmamız babanın nerede olduğunu bileceğim anlamına gelmez asena."

"Ben babamın katilini bulmak istiyorum." dedim açıkça.

Hakan abi ayağa kalktı ve yanıma doğru geldi.

"Babanın katilini bulmak istiyorsun yani."

"Evet"

Yanıma doğru iyice yaklaştı ve bana sert bir tokat attı. Tabi beklemediğim için aldığım darbeyle yüzüm yana düştü.

"Bu şekilde mi bulacaksın babanın katilini. Daha kendini savunmayı bile bilmiyorsun."

Bir şey dememe izin vermeden bana bir bıçak uzattı.

"Al, bıçakla beni. Babanın katili benmişim gibi düşün ve bıçakla beni."

Ne diyeceğimi bilememiştim. Elim titredi resmen hiçbir şey yapmayıp, orada öylece dikildim.

"Daha beni bile bıçaklayamıyorsun, Babanın katilini mi öldüreceksin?"

Hiçbir şey demeden çıktım.

Bir kırtasiye'ye gittim ve babam hakkında bir çıktı çıkardım.

Babamın katili öldürmeye gelirken kameraları düşünmemiş ve kamera görüntülerine yakalanmış. Binanın kamera görüntülerini aldım ve kağıda bastırdım.

Kağıdın altında da bulana ödül 10.000 TL ve numaramı yazdım.

Önüme gelecek heryere astım, kağıtlar bittikten sonra da eve gittim.

Hemen kendimi koltuğa attım. Kendimi koltuğa atmamla kapının çalması bir oldu. Açıkçası biraz ürpermiştim.

Kapıya doğru yaklaştım ve delikten baktım. Fakat gördüğüm şeyle hemen kafamı dedikten çektim.

Babamın katliydi, yani çok benziyordu. Simsiyah giyinmiş uzun boylarda birisiydi. Fakat yüzünde maske olduğu için yüzünü görmemiştim.

Babamın katilini bulmam gerekiyordu. Bi anda bana bi cesaret geldi evde duran sopayı aldım ve kapıyı açıp, peşinden koştum.

Ama o çoktan gitmişti, yetişememiştim...

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Feb 14 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Lie.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin