Bul Beni (Texting)

3.4

                                      ✨

Sabah eve geçip hızlıca hazırlanıp ofise geçmiştim.Beste Mert'te kalmıştı büyük ihtimalle sabah evde değildi çünkü.Mert Bey'de hala gelmemişti.Son halini hazırladığım projeyi son bir kez daha kontrol edip sonra gönderecektim.

Gayet keyfim yerinde çizimi açmıştım ki benim çizimim olmadığını farkettim.Daha dün son eklemeleri yapmıştım ama üstünde oynanmıştı.Bu kesinlikle benimki değildi.Biraz inceledikten sonra aklım başıma geldi bunlar Ömer'in dün bana sunduğu ve benim kabul etmediğim değişikliklerdi.Kesinlikle Ömer değiştirmişti emindim çünkü diğerleri zaten hiç karışmamışlardı ve bunlar direkt Ömer'in sunduğu değişikliklerdi.Zaten bir değişik davranıyordu.Aşırı sinirlenmiştim.Ne hakla ya.

O sinirle odamdan çıkıp "Ömer" diye kükredim resmen.

Önce neye uğradığını şaşırmış sonra masanından kalkıp karşıma gelmişti.

"Sen değiştirdin değil mi" aşırı sinirlenmiştim ve bağırarak konuşuyordum.

"Neyi"

"Ya salağa yatma"

"Ne diyorsun Burçin"

"Gerizekalı gibi mi görünüyorum ordan,çizimimi sen değiştirdin değil mi"

"Evet"

"Ne hakla ya,ne olduğunu sanıyorsun Ömer bak zaten saçma sapan hareketlerin var yinede gözümü yumdum boşver dedim ama sen saçmalamaya devam ediyorsun"

"Burçin ne oluyor" dedi Merve

Şuanlık onu görmezden gelecektim.

"Cevap versene,cevap ver" hala bağırıyordum gerçekten aşırı sinirlenmiştim.Zaten diğer saçma hareketlerinin üzerine gelmişti bu yüzden daha da sinirliydim.

"Saçmalıyorum öyle mi dün benim fikirlerimi o adamın önünde reddettin ya"

"Ne diyorsun sen ya ne alakası var ayrıca o adam dediğin benim sevgilim"

"Sorun da o işte benim olmak istediğim yerde olması,üniversiteden beri önünde çırpınıyorum resmen ama gözün bir kere görmedi beni.Sana olan aşkım yüzünden intihara bile kalkışacaktım ki son anda vazgeçtim sevmeye devam et dedim belki olur dedim ama sen gözümün önünde o adamlasın Burçin.Katlanamıyorum,yok olsun istiyorum onun yerine geçmek istiyorum"

"Ne saçmalıyorsun ya sen" Söyledikleri bir an çok ağır gelmişti ama güçlü durmak zorunda hissediyordum kendimi.

"Saçmalamıyorum sana aşığım diyorum"

"Seninki aşk değil takıntı"

"Takıntıysa takıntı.Tek bildiğim o adamın defolup gitmesini istemem"

"Gebertirim lan seni" diye koşar adım Mert geliyordu.Ne zamandır buradaydı acaba.Tam gelmiş Ömer'in üstüne atlayacaktı ki önüne geçip durdurdum.

"Dur kanka bir saniye"

"Ne duru Burçin ya ne saçmalıyor bu gerizekalı"

"Saçmalamıyorum diyorum size" diye birden bağırdı Ömer.

"Senin psikolojik sorunların da var galiba,bi hastaneye yatırmak lazım"dedi Mert

"O adamda ne görüyorsun Allah aşkına ya benim neyim eksik,sırf senin yüzünden hayatımı mahvettim ya senin yüzünden"

"Ya kes artık yeter sanane ne gördüğümden defol git bir daha da karşıma çıkma defol git" cümlemin sonunda tekrardan kükremiştim resmen.

Hiç bir şey demeden masasının yanındaki askıdan montunu ve masadan telefonunu alıp hızlıca çıkıp gitmişti.