3.8

113 5 0
                                    


Ayaz'dan üst üste mesajlar geliyordu ama hiç birine bakmamıştım.

Aslında inanmak istemiyordum.Ayaz yapmaz diyordum ama onu dinlemek de istemiyordum o fotoğraf çok sinirimi bozmuştu.

Telefonumu alıp mesajlara girmiştim.

Benimki:  Güzelim

Benimki:  Nasıl inanırsın ya

Benimki:  Senden başka birisiyle saçma sapan bir şeyin içine girdiğime nasıl inanırsın

Benimki:  Burçin canım benim,canım sevgilim lütfen konuşalım

Benimki:  Aşkım gerçekten bir şey yapmadım

Benimki: Burçin cevap ver lütfen

Burçin:  Konuşmak istemiyorum dedim

Burçin:  Lütfen yazma ve arayıp durma

Burçin:  Bak lütfen diyorum

Benimki:  Burçin yapma böyle

Burçin:  Lütfen dedim Ayaz

Benimki:  Peki

Ona inanmayı çok istiyordum ama ne olduğunu bilmediğim bir şey engelliyordu beni.Saçmalıyordum ama şuan sadece öylece durmak istiyordum.

Birkaç saat sonra Beste gelmişti.

"Burçin konuştunuz mu"

"Hayır istemiyorum"

"Ben anlatayım sana olayı o zaman madem ondan dinlemiyorsun"

"İstemiyorum Beste,lütfen"

"Offf kanka böyle yaparsan olmaz ki çocuğun bir suçu yok"

"Dinlemek istemiyorum" dedim ve kalkıp odama geçtim.Peşimden gelmemişti çünkü geri göndereceğimi biliyordu.

Odamda biraz kendi kendime oturup telefona bakmıştım sonra da uyumuşum zaten.

Sabah alarmla uyanıp hazırlanmıştım.O kadar da düşmedik yani patroniçe olarak işimin başında olmalıyım.Odadan çıktığımda Beste mutfakta kahve hazırlıyordu.

"Günaydın"

"Günaydın kanka gidecek misin ofise"

"Evet"

"İyi o zaman sana da kahve yapayım mı"

"Yok kanka ofiste içerim çıkıyorum şimdi"

"Okkeyy görüşürüz"

"Bays"

Ofise geldiğimde herkes işinin başındaydı.Odama girmemden hemen sonra Mert de peşimden odaya girdi.

"Patroniçem günaydın"

"Günaydın kanka"

"Kanka neden böyle yapıyorsun ya"

"Ne yapıyorum"

"Dinlemiyorsun,konuşmuyorsun"

"İstemiyorum"

"Kanka ikiniz de daha çok zarar görüyorsunuz böyle"

"Mert lütfen"

"Of Burçin hep inatsın hep neyse tamam nasılsın sen"

"Harikayım"

"Tabi belli"

Gökhan elinde koca bir buket çiçekle odaya girmişti.

"Patroniçe sana gelmiş bunlar" dedi ve çiçekleri masaya bıraktı.Sonra "Ben işime döneyim dedi ve çıktı.

Gözlerimi dikmiş Mert'e bakıyordum.

"Ay ne var be"

Gözlerimle kapıyı işaret ettim

"Hee anladım tamamdır gidiyorum kovuldum ağlicam" dedi ve koşarak çıktı odadan.Deli ya.

Çiçeklerin içinde bir not vardı.

"Güzelim benim lütfen yapma böyle sende biliyorsun öyle bir şey yapmayacağımı yapmadığımı.Konuşalım lütfen.Çok seviyorum seni." yazıyordu.

Offf kafam gittikçe darma duman oluyordu.


Burçincim ne uzattın canım

Bul Beni (Texting)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin