Akılda düşünüp planlamak basit. Hayat hiçbir zaman göründüğü kadar kolay olmadı benim için. Bir çok kişi içinde öyledir. Yorucu, sıkıcı, bunaltıcı içinde oluşan bilmediğin depresif bir his bütün moralini bozabilir.
Bazen de öyle anlar olur ki sanırsın dünyada en şanslı insan sensin. Öyle insanlar tanırsın ki onları hak edecek ne yaptım? Diye düşünürsün.
Bazen de bu tanıdığın insanlar bir çırpıda seni unutur, yaşadığın tüm o anılar yok olur. En korktuğumda unutulmak ben onu hala delice severken benim onun kalbinde değil beynin bir köşesinden bile yokum. Bu kadar da ahmaktır hayat.
Th:Beomgyu diyebilir miyim sana?
Yerleri paspaslarken bana doğru dönüp hafif ama samimi bir şekilde gülümsedi. Tek özlediğim bu gülümseme bile olabilir.
Bg:Tabii ki. İstediğin şekilde seslenebilirsin.
Th:Ay ışığı.
Bg:Efendim?
Biraz daha yakınıma geldi. Söylediklerimi duymak gibi bir isteği vardı. Ben bile duyamadım ki dediğimi o kadar içimden ve sessiz söyledim.
Th:Hm? Birşey demedim. Ben burayı bitirdim başka ne yapmalıyım.
Konuyu değiştirmek şuan alınacak en iyi karar bence. Ona uzun zamandır ay ışığı dememiştim. Nedense birden aklıma esti.
Bg:O zaman sandalyeleri masaların üzerinden alabilirsin.
Tekrar o sıcak gülümse ile gözlerimin içine baktı. Bu his? Tanımadığım bir his. Aynı gözler farklı bakışlar mı demeliyim bilemiyorum. Her şey aynı ama duygular mı farklı? Gerçekten beni hafızasından tamamen sildi mi? Bu mümkün mü? Ona bilmeden birşey yapmış olmalıyım yoksa kimse bir insanı bu şekilde, bu kadar unutamaz.
Bg:Taehyun, sandalyeler?
Th:Aa! tabi pardon.
Bir anlığına düşündüğüm şeyler kafamı karıştırdı. Onun gözleri hala kafamı karıştırıyor. Her zaman ki gibi.
Hızlıca bana verilen görevi yerine getirmeye başladım. Açılış saatine az kaldığı için herkes çalışıyordu.
Ortam ve buradaki insanlar bir aile gibi hissettiriyor. Sıcak ve samimiler yeni tanışdıkları insanları hemen aralarına alıp kendilerinden asla ayırmıyorlar. Şu birkaç saatte bunu öğrendim.
Burada gerçekten iyi olacak mıyım? Olmasam bile şuanlık başka bir tercihim olamaz. Para kazanmalıyım. Belki daha sonra başka bir iş bulabilirim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bazen yazıyorum yazıyorum sonra bir okuyim diyorum. Utançtan kendimi kemiriyorum.
