Saatin geç olmasıyla birlikte hava da soğumaya başlamıştı. Belki şuan bizim de aramız biraz soğumaya başladı.
Kaç zamandır parkta sessizce oturuyoruz bilmiyorum. En son Beomgyu birşeyler anlattı. Daha sonrasını hatırlamıyorum.
Öylesine düşündüğüm şey gerçek olmuştu Beomgyu gerçekten beni hafızasından silmişti. İyi yanı bunu bilerek yapmamıştı.
Belki hala bizim için bir şans vardır. Bir ihtimal beni hatırlarsa herşey eskisi gibi olur mu? Çok isterim.
Bg:Artık gitmeliyiz.
Beomgyu konuşunca ağzından çıkan sıcak dumanı üfledikten sonra ayağa kalktı.
Bir süre birşeyler dememi bekledi daha sonra yavaş adımlar oturduğumuz banktan ayrılmaya başladı.
Th:Beni hatırla.
Başka bir şey demeden kalkıp eve gittim. Havanın bu kadar soğuk olduğunu yürümeye başlayınca anladım. Bu soğukta orada öylece oturduk.
Ne yapacağımı bilmiyorum ama Beomgyu'yu özlüyorum. Umarım tekrar herşeyin yine güzel olduğu zaman gibi olur.
Sadece sokak lambalarının aydınlattığı boş sokakta ilerlerken arkamdan Beomgyu'nun bana bağırdığını duydum. Arkama dönüp nefes verirken çıkan dumandan onu görmeye çalıştım baktım.
Bg:O zaman kendini bana hatırlat.
Bunu nasıl yapabilirim ki? Zaten onca yıl geçmiş hafızanda hiç bir değişiklik olmamış. Ben bunu nasıl değiştirebilirim?
Ayaklarım kendiliğinden ona doğru hızlıca yürümeye başladı. Önüne geldiğimde sadece ona baktım.
Th:Olur.
Nasıl yapıcağımı bilmediğim işlere neden burnumu sokuyorum ki? Kararlı olmakta hiç iyi değilim.
Bg:Eskiden ne kadar yakındık ,neler yapardık hepsini bana anlat. İçimde garip bir his var. Seni hatırlamam gerekiyormuş gibi.
Th:Benimde.
Benimde içimde garip bir his var. Bilmem belki seninle aynı garip duyguları hissediyorum ama sanmıyorum.
Bg:Sanki seni tanıyor gibiyim. Bilmiyorum her şeyin çok tanıdık. Seni hatırlamıyorum ama sana karşı üzgün hissediyorum.
Bana karşı üzgün mü hissediyor? Acaba hiç birşey demeden ortadan kaybolduğu için pişmanlık mı duyuyor? Hatırlamasa bile bu mümkün olabilir mi?
Bg:Senin içinde ki garip his neydi?
Th:Anlamadım?
Bg:Az önce söyledin.
Th:Ben mi?
Bg:Evet? Sen ne hissediyorsun?
Th:Seninle aynı değil.
Beomgyu suratıma anlamamış gibi bakıyordu. Demek istediğim içimde ki his seninki ile aynı değil daha çok acı veren bir his. Seni sevmek acı veriyor.
Bg:Ne demek istediğini anlamadım.
Th:Zamanla anlarsın. Ayrıca sana söylemeyi düşünmüyorum.
Kollarımdan tutup üzgün bir ifadeyle bana baktı. Daha sonra soğuktan dolayı ağzından çıkan dumanla konuşmaya başladı.
Bg:Geçmişte sana kötü şeyler yapmış olabilir miyim?
Th:Boşver.
Bg:Önceden de söylemiştin. Sana haber vermediğimi, onca yıl beni aradığını. Bana neler olduğunun anlatır mısın?
Th:Şuan olmaz.
Bg:Neden olmasın?
Th:Çünkü saat çok geç oldu.
Cebimden telefonumu çıkarıp gülümseyerek saati gösterdim.
Soğuktan yanakları kızarmıştı. Bir bana bir telefona bakıp kollarımı bıraktı.
Bg:Yarın müsait misin?
Th:Neden?
Bg:Müsait olmalısın. İşimiz var.
İşimiz var derken? Onunla biraz uğraşmalı mıyım?
Th:Hayır yarın iş yok. Haftasonu unuttun mu?
Bg:Biliyorum bizim ikimizin işi var. Yarın seni ararım, aradığım zaman çıkmış ol.
Yine son cümleyi söyleyip gitti. Her zaman ki gibi.
Th:Peki!
Arkasından bağırarak söyledim. Bana dönüp baktı. Gülümseyip yoluna devam etti. Kızarmış yanaklarıyla o kadar sevimli duruyor ki.
Şuan fark ettim de onu ne kadar da özlemişim. Bir dakika yani yarın randevumumuz mu var? Oha nasıl yani? Heyecanlandım. Yarın ne giysem?
Sınavlar yaklaşıyor ağlıcam yarın sınavım var. 🥲
Neyse beğenirsiniz umarım bys öptümmm😽😽
ŞİMDİ OKUDUĞUN
One Dream | Taegyu
Fiksi PenggemarTaehyun ve Beomgyu uzun bir aradan sonra tekrar karşılaşmışlardı. Herşeyin eskisi gibi olması zordu ama imkansız değildi. Yan çift Yeonbin~