ԻՄ ՀՈՒՅՍԻ ՇՈՂ (MY GLEAM OF HOPE)

ՄԱՍ 20

Իշքան ժամանակ չէի խոսացե, չնայած պտի կարանայի որ խոսայի... երկար-բարակ բաներ չեմ ուզում ասեմ, մենակ մի բան.
ԱՐԱՔՍԸ ԻՄ ՀՈՒՅՍԻ ՎԵՐՋԻՆ ՇՈՂՆ Ա, ԷՆ ՇՈՂԸ ՈՎ ԻՆՁ ՏԱԼԻՍ Ա ՏԱՔՈՒԹՅՈՒՆ ՈՒ ՍԵՐ, ԵՍ ԶԳՈՒՄ ԵՄ ՈՐ ԻՄ ՍԵՐԸ ԻՐԱ ՀԱՆԴԵՊ ՓՈԽԱԴԱՐՁ Ա❤️
Ու իշքան է քիչ մնացած ըլնի ինձ, ես ամեն ինչ պտի անեմ, ամեն հնարավորություն պտի օգտագործեմ որ Արաքսին երջանկացնեմ, որտև ինքը ինձ էս քանի օրերին պռոստը աշխարհի երջանիկն ա դարձրե, էն աստիճան որ վախտ ա ըլնում դաժե մոռանում եմ որ կես մարդ եմ... հիվանդանոցում էղած վախտ կողիցս տեղ չի գնացե, ամբողջ օրը կողս ա էղե, իրա ներկայությունը իմ համար օդ ու ջուր էր, չէի ուզում դաժե քնեի, որ էտ ընթացքն է չկորեր ու իրա հետ ըլնեի...մենակ իմանայիր թե քեզ իշքան երջանիկ կդարձնեի, ժպիտը դեմքիցդ անպակաս կլներ...ՄԵՆԱԿ ԻՄԱՆԱՅԻՐ ՍԻՐՈՒՍ ՉԱՓԸ.. ԲԱՅՑ ՉԵՄ ԿԱՐԱ ԿՈՐԾԱՆԵՄ ՔՈ ԿՅԱՆՔԸ...ՉԵՄ ԿԱՐԱ💔
Էսօր գիդեի որ մեր տուն պտի գար, մի 2 ժամ հետո Ֆելոյին ուղարկի հետևից, թո ինքը տանի բերի, ես չեմ կարում գոնե ինքը թո անի, ինքը ադամանդ ա ու մի հատ շողք չի կարա կողով անցնի...մինչև մեռնելս դու թագուհուն վայել ես աբրելու ԻՄ ՀՐԵՇՏԱԿ 👼🏼🫀
Մինչև կբերեր ուզում եմ մի հատ փոքր սյուրպրիզ անեի, իրականում չգիտեմ կհավանի թե չէ չնայած չի կարա չհավանի բայց դե....Ֆելոյին ուղարկելուց մի կես ժամ հետո ձեռիս նամակ էկավ' Արաքսն էր, դե դրա մասին արդեն տեղյակ եք, ասեցի հոգու հետ խաղամ մի քիչ էլի, ու ոնց ջոգում էի նեղված ա գալու, կներես իմ աղջիկ, էս առաջին ու վերջին անգամն ա որ գիտակցաբար քեզ նեղացնեմ։
Լուսամուտի մոտ նստած էի, մեկ է Ֆելոյի ավտոն տեսա, կայնավ թե չէ Արաքսը մեջից վազելով հելավ ու էկավ տուն.. վայ իմ գիժ աղջիկ, նեղվել ա, մեռնեմ պատկերիդ..

- Արգամմ բալես էկավ Արաքսը, պատրաստ էղի, ... ըհը դուռն ա ծեծում հաստատ ինքն ա

Մերս ու հերս ինձանից ուրախ են արա, վայ մեռնեմ ձեզ, երանի ժամանակը կարանայի հետ տայի որ քեզ չճանաչեի, քեզ չճանաչեի Աննա, որ կյանքս սենց չքանդեիր...մենակ ոտի կայնեի, մենակ ոտի ըլնեի, գողանայի տանեի քեղ սաղից հեռու իմ հրեշտակ, իմ յուրահատուկ....արա շատ ուրիշ ա է շա՜տ ...մի տեսակ մեջս վախ կա որ կարող ա պահ գա ու ինձ մենակ թողի.. չնայած կհասկանամ Իրան, որ մի աղջիկը կուզի Կյանքը իմ պես տղու հետ կապի, ով էսօր կա վաղը չկա...մի 2 րոպե մտքերի մեջ էի, մեկ է դուռը բացվավ ու Արաքսը վազելով էկավ ընգավ վզովս։
Էսքան ուժեղ ոշ մեկ չէր գրկե ինձ հորս արև...ոնց էի կարոտե քեզ, ո՜նց...❤️ զգում էի որ լացում ա..հետ գնաց չոքեց ոտերիս մոտ, արաաա նետվայնությունից չգիտեմ ինչ անեմ իմ էս անտեր վիճակից... աշկերը թաց էր, ու դրանից սիրտս կտոր-կտոր էր ըլնում, ձեռս մոտիկ տարա արցունքները մաքրի..