Yirmi dördüncü- Geçmiş.

41 20 7
                                    

Not!

Antiseptik¹: enfeksiyon, septisemi veya çürümeyi önlemek amacıyla canlı dokuya uygulanan mikrop karşıtı karışım.

***

Gözlerimi yavaşça açtığımda başıma saplanan ağrıyla geri kapattım.

En son hatırladığım şey, bileklerimden oluk oluk akan, suya karışan kanlardı. Şu an ise hiç tanımadığım bir dairede, tanımadığım bir yatakta yatıyordum. Evime çok  benziyordu burası ama emin değildim. Gözlerim net görmüyordu.

Yattığım yataktan doğrulmaya çalışırken inlediğimde yanımda yatan adamı fark etmemiştim bile.

"Saye." Dedim sessizce ama duymuştu.

"Güneş." Diye bağırıp gözlerini açtığında içeri iki tane adam girdi aniden. Elindeki silahları resmen bana doğrultmuşlardı.

Saye'nin bir el işaretiyle indirilen silahları görünce derin bir nefes verdim.
O ayağa kalkıp yanıma geldi ve adamlara hitaben: "Çıkın." Dedi.

Ben yerimden kalkamadan yanıma oturdu.

"Dikkat et. Serumun var." Dedi.

Körüm ya ben amk.

Gülümsedim.

"Ölmeliydim."

"Benden izin almalısın önce." Deyip bana sarıldı. Ne koktuğunu bilmiyordum fakat hoş kokuyordu.

"İyi misin? Uzun zamandır böylesin."

İyi değilim uyku sersemiyim aptal.

Başımı hafif sağa kaldırıp kaşlarımı da kaldırdım.

O susup bir müddet düşündükten sonra tekrar konuşmaya başladı: "4 buçuk haftadır böylesin."

Tekrar "Ölmem lazımdı." Dediğimde gözlerini devirip saçlarını karıştırdı.

"Sana ölüm kelimesini yasaklıyorum Güneş Demir." Deyip göz kırptı.

"İyisin değil mi? İyisin iyisin." Dedi gülümseyerek.

Ben oma gülümsemeyip tepkisizce yüzüne baktım.

"Elini getir ve gözlerime bak." Dedi.

Sol elimi diğer elimle tutarak ona yaklaştırdığımda bana, "Anlat." Dedi.

'Ne?' der gibi baktım.

"Konuş, söz, canın yanmayacak." Dedi ama ağzımı açmadım. Ben elimi öylece havada bekletirken yan taraftaki komodini açıp içinden bolca pamuk çıkardı. Onun üzerine antiseptik¹ şişesi olduğunu düşündüğüm garip şişedeki karışımı pamuğa döktü ve serumun takılı olduğu koluma bastırıp serum iğnesini çekince inleyip dişlerimi sıktım.

Kendimi hastanede gibi hissediyordum.

"Bir daha sakın böyle bir şeye kalkışma. Çünkü bir dahakine böyle tepki vermem." Dedi.

Yemin olsun, kendimi öldürene kadar durmayacağım.

Benim cevap vermemi beklemeden tekrar konuştu.

"Sen en iyisi uzan biraz, ne dersin? İyi gözükmüyorsun."

Başımla onaylayıp uyuşuk kolumu en az hareket edecek şekilde yatağa uzatıp üstüme yorganı örtmesini bekledim. Ve örttü.

"Ben yanı başındayım. Korkma olur mu?"

Abi, en çok bundan korkmam gerekiyordu zaten!?

Ben gözlerimi yavaşça kapattığımda saçlarıma koydu elini ve saçımı sevmeye başladı. O her dokunduğunda içim ürperiyordu.

GECENİN GÜNEŞİ (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin