Bol bol yorum yapmanız lazım çünkü ben ilham alıyorum o yorumlarla. Mesela kimse yazmayïnca, "çok mu kötü yazıyorum?" diye düşünuyorum ve hevesim kaçıyor yazmıyorum. O yüzden ricam yazın. İlk bölümlere bakınca ikiyüz yorumlar nerde diyorum. O kadar da okunuluyor ama yorum yapılmıyor...
_
Yatakta uzanmış dışarıyı izliyordum. Manzarası çok hoş duruyordu.
Kapı çalarak düşüncelerimi bir kenara bırakıp oraya döndüm. Onu görmemle yüzümde bir tebbesüm oluştu. Elinde kahvaltı masası vardı.
Yanıma doğru adımlayıp kahvaltıyı yatağa bıraktı ve karşıma bir sandalye çekip oturdu.
"Bakma öyle hadi yemeğini ye." dedi. "Bugün ilk seansın var yemek yerken konuşuruz falan. Sorduğum sorulara cevap vermen tek yeterli."
Konuşmasını bitirince usulca başımı olumlu anlamda sallayıp yemeği dizlerime koydum.
Yemek yemek çok güzel. Yemek bir kenara dünya bir kenaraydı benim için. Aşığım yemeğe.
Bence beni gurme için masterchefe çağırsalar kazançlı olurlardı.
Değil mi yazarcım?
Aynen koçum doyumsuz bir insan olarak kazanırsın.
Ayıp değil mi?
Kes işine bak hadi.
Yazarı kenara bırakıp yemeğime döndüm. Kahvaltılar güzeldi. Özellikle menemen çok güzeldi.
Bir parça ekmeği ağzıma atınca çetin boğazını temizledi.
"Aslında hakkında az çok şey öğrendim ama ben senden duymak istiyorum. O yüzden bildiklerimi bir kenara bırakıyorum ve sana odaklanıyorum." dedi düzgün diksiyonuyla.
Başımı usluca salladım. Hem yiyorum hemde dinliyordum.
"Kaç yaşındasın arda?" diye sordu.
Oha bu kadar da degil. İlk baştan başlamak ne ya sıkıcı.
"On dokuz yaşındayım bir ay sonra yermi olacam." dedim.
Başını salladı ve yeni elinde gördüğüm kağıda bir şeyler yazdı. Umursamayıp tekrar önüme döndüm.
"Üniversite'ye gidiyorsun o halde. Değil mi?" diye sordu bana bakarak.
"Hayır gitmiyorum." dedim.
Komaya girdikten sonra gitmek istemedim. Çünkü okuldan sonra o kaza olmuştu ve ben artık gitmek bile istemiyordum. Aylarımı, ailemi, en çokta psikolojimi bozdu o kaza.
"Neden gitmiyorsun?" diye çatık kaşlarıyla bana bakıyordu.
Elimde ki ekmeği tepsiye bırakıp göz göze geldik. "O kazadan sonra gitmek istemedim." dedim kısa ve net bir şekilde
Başını eğip kağıtlara bir şey yazarken konuştu. "Bu kazaa nasıl oldu peki?" diye sordu.
Gözümü kapattım sımsıkı. O anlar aklıma gelince yutkundum sertçe.
Kaza zamanı;
Okuldan hızlı bir şekilde koşarak çıktık. Bulut elimi tutup yanına doğru çekiştirdi.
"Bulut yavaş olur musun? Düşecem." diye bağırdım.
Beni duymuyor gibiydi. Bireaz daha ilerleyip bu sefer olduğumuz yerde durup derin derin nefesler almaya başladık. Buluta döndüm çatık kaşlarımla.
"Bir daha öyle koşmasak sevinirim kanka. Hasta olacaz bir daha ki sefere. Bak nasıl da terledik? Of!" diye sitemle konuştum.
Bulut sinsi bir şekilde gülüp, "seni iyi yaparım ben merak etme sen." dedi yavşakça.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
The Mafia bxb
РазноеGördüğü görüntüyle kaza yapan çocuk aylarca komada kaldı ve bunun sebebi ise ona çarpan kişinin onunla beraber aylarca komada kalan kişiydi. Rüyalarında gördüğü adamın aşk hayatına gireceğini de bilmiyordu. mafya × psikolog ressam
