The Mafia bxb

22.kurtarma

Selam. Bu bölümde taciz var. İstemeyen okumayabilir.

İyi okumalar.

_

2 gün sonra;

Arif yere uzanmış aynı sesleri duyup duruyordu. Herr bir cümleyi aklında yer edindirmişti.

Göz altları morarmıştı. İki gün içinde sadece su ve uyuşturucu veriyorlardı o kadar.

Arif yorgun bedeniyle oturur pozisyonuna gelip, "istiyorum." dedi. Ama sesi kısık çıkıyordu. Kendisi bile zor duyuyordu.

Başına vurup ayağa kalktı. Başı dönüp yere düşerken kendini zorla toparlayıp ayağa kalktı. Kapıya doğru sarsak adımlarla gitti ve kapıya vurdu. Kapı üç saniye sonra açılınca arif iki adım geriye gitti. İçeri cengiz girerken arif ona bakıp elini uzattı, "versene ihtiyacım çok var." dedi kırık sesle.

Adam ona gülüp, "istediğin zaman alamıyorsun maalesef." dedi.

Arifin sinirden gözleri hemen dolarken,"yalvarırım ver. Ne olur." dedi yere düşüp.

Adam diz çöküp ona baktı, "karşılığın da bir sey istiyorum." dedi net bir şekilde.

Arif başını kaldırıp ona baktı,"evimde para biriktirmiştim yemin ederim sana veririm." dedi delirerek.

Adam, "yok para istemiyorum. Sana ait olan bir şeyi istiyorum." dedi adam ona yaklaşıp.

Arif kaşlarını çatıp, "para benim cidden ben aylarca kendim biriktirmiştim. Anneme söylerim bana getirir." dedi elini başına vurup.

"Dedigim gibi para istemiyorum arif güloğlu." dedi cengiz.

Arif anlamayarak," ne istiyorsun ki bende bir şey yok şimdilik." dedi elini bedeninde gezdirip.

Adam yutkunup, "seni istiyorum." dedi.

Arif yutkunup başını kaldırdı ve adama baktı, "hayır." dedi ve ayağa kalktı hemen. Bir kaç adım geriye gitti.

Cengiz de ayağa kalkıp on doğru adımladı, "naz yapma güloğlu. İstesen de istemesen de sen benim olmak zorundasın." diye konuştu.

Arif başını salladı, "hayır ben cenanın arifiyim. Ne olur bana dokunma." dedi gözünden bir yaş düşerken. 

Cengiz hızla onun kolunu tutup, "cenanın değilsin benimsin." dedi ve arifin boynuna yaklaştı.

Arif yorgun bedeniyle çırpınmaya başladı. Elini onun göğsüne atıp itmeye başladı. Ama nafileydi. "Ya yapma bırak." dedi arif ağlayarak.

Adam onun tişörtünü tutup yırttı tek seferde. Arif eliyle vücudunu kapatıp, "yaa bıraksana beni." dedi sesli bir şekilde hem ağlayıp hemde konuşurken.

Adam arifi yere itip üstüne çıktı. Tekrar boynuna yönelip yalamaya başladı. Arif ağlayarak onu itse de büyük beden karşısında kendini koruyamıyordu.

Adam elini arifin bacak arasına atıp okşamaya başladı. Arif, "kurtarın beni." dedi bağırarak.

Arif elini bacak arasına getirip adamın elini tuttu ve itmeye başladı. Adam onu umursamayıp okşamaya devam ediyordu. Bir süre okşadıktan sonra dizinin üstünde durup elini kemerine atıp çözdü.

Elini pantolonuna atacakken kapı sert bir şekilde açıldı. Arif daha ne olduğunu anlamadan adam üstünden alındı.

Arif ağlayarak elini tişörtüne atıp üstünü kapatmaya çalıştı. Olduğu yerde küçülürken gözlerini kapattı sımsıkı. Bekir hızla arife doğru gelip önünde oturdu tam ona dokuncakken arif, "dokunma bana." dedi titreyerek.

Bekir yüzünü buruşturup, "tamam dokunmuyorum arifim. Bak benim bekirin." dedi ona bakıp.

"Bana dokunma." dedi arif. Tekrar tekrar söylenmeye başladı.

Cenan cengizin yakasından tutup ard arda yumruklar atmaya başladı. Adamın yüzü kanlar içinde kalırken, "bırak beni." dedi yalvararak.

Cenan elini yumruk yaptı sertçe ve burnuna doğru vurdu. Adam acı bir şekilde bağırdı. Cenan onu yere attı. Tekmeler atmaya başladı bu sefer. Üst üste vururken adam acı içinde olduğu yerde bayıldı.

Daha vuracakken bekir, "abi sen arifinle ilgilen.  Biz bu oruspu çocuğu ile ilgileniriz." dedi sinirle.

Cenan arifin adını duyunca arkasına döndü. Yerde uzanan tekrar edip konuşan çocuğa doğru hızla koşup eyildi.

Tam dokunacakken Arif, "bana dokunma." dedi başına vurarak.

Cenan ona dönüp, "arifim ben cenanım bebeğim. Gel eve gidecez." dedi.

Arif hiçbir şey duymuyordu sadecd tekrar tekrar o iki kelimeyi söyleyip duruyordu.

Cenan bir nefes alıp arifin elini tuttu. Diğer elini arifin beline atıp kendine doğru çekti ve sımsıkı sarıldı. Arif delirmiş gibi o iki kelimeyi söyledi bağırarak.

"Cenanın canı ne olur kendine gel." dedi cenanın gözleri dolarken. "Benim arifim." dedi kokusunu içine çekip.

Arif titreyerek gözünü araladı cenanı görünce biraz daha ağlamaya başladı, "c-cenan b-bana dokundular. Ondan istedim v-vermedi bana. Para vereyim d-dedim ama kabul etmedi. B-beni istedi. Ben i-izin vermedim ama zorla bana dokundu. İstemiyorum dedim. Ama yaptı bana d-dokundu. B-bana elledi." dedi cenana bir şeyler söyleyip.

Cenan onun sırtını okşayıp, "bir daha olmayacak sakinleş." dedi.

"C-cenan bana seni öldüreceklerini söylediler. Seni bana g-gösterdiler. K-korktum ç-çok. Annemi asmışlar bana gösterdiler. A-ama inanmadım ben. Yalan s-söylüyorlar. Degil mi?" dedi gözlerini kapatıp konuşmaya devam ederken.

Cenan yutkunup arifi kendiyle ayağa kaldırdı ve kucağına aldı. O depodan çıkarken arabaya doğru ilerlediler ve bindiler.

Araba sürüldükten iki dakika sonra durdu. Şöför arkasına baktı, "abi önümüzü kestiler." dedi tedirgin sesiyle.

Cenan başını kaldırıp kucağında duran bedeni koltuğa bıraktı. "Arife bak geliyorum." dedi sesi sert bir şekilde.

Arif tam konuşacakken cenan ona döndü,"gelecem." diyip kapıdan çıktı.

Cenan çıkarken herkes silahlarını kaldırdı ve cenana doğrulttular. Cenan korkusuzçana karşısın da duran adama doğru gidip tam karşısında durdu.

"Adamlarını kaldır olacaklarından ben sorumlu olmam. Uyarıyorum." dedi cenan.

Adam gülüp, "yok toplamıyorum." dedi.

Cenan elini yumruk yapıp tam vuracakken bir patlama sesi geldi.

Arkasına döndü ve baktı. Arif başka biri tarafından tutulmuş ve şöför de vurulmuştu.

"Bırakın lan onu." dedi sertçe cenan. Arife doğru gidecekken arkasından sertçe vurdular. Cenan yere düşüp bayılırken arifi de iğneyle bayılttılar.

_

Diğer bölüm final, görüşürüz.

Bölüm nasıldı?

💜