The Mafia bxb

17.geçmiş

Günün ikinci bölümü. 100+ yorum istedim ve gelmiş. Bende bu bölümü 100+ yaptınız diye yolluyorum.

_

Cenan ve arif yavaşça birbirinden ayrıldılar. Arif hangi ara gözünü kapattığını bile bilmiyordu. Gözünü açıp cenana baktı. Yüzü kızarmıştı.

"Ş-şey ben nerde başlayacağımı ya da nasıl başlayacağımı işte bilmiyorum. Neyse ben gideyim." dedi sözleri ağzında geveleyerek.

Ayağa kalkmadan cenan, "seni öptüm işte istediğini verdim." dedi.

Arif elini saçlarına değdirip karıştırdı. "Sende meraklısın tabi beni öpmeye." dedi birden.

"Anlık gelişti herşey." dedi geciştirerek.

"Kes be aşık oldun demiyorsun da." dedi arif sesini yükselterek. "Aşıksan aşığım de. Ne diye uzatıyorsun ki? Ben söyleyeyim ben sana aşık oldum. Bu gerçek ama ben senin gibi korkak değilim. En azından söylüyorum." dedi.

Cenan, "arif." dedi susturmak için ama arif daha da konuşmaya devam ediyordu. Tekrar,"arif." dedi. Ama yine susmuyor.

"ARİF TAMAM BEN AŞIĞIM SANA." dedi bağırarak. Arif konuşmaya devam ederken birden duyduğu sesle afalladı.

"Ne?" dedi şok olmuşçasına.

"Duydun aşığım işte sana." dedi tekrar ederek.

Arifin elleri titrerken diğer eliyle elini tutup ayağa kalktı. Hemen koşarak odadan çıktı. Cenan arkasından bağırmasına rağmen durmadı.

Odasına gelip kapıyı arkasından kilitledi.

Hemen yatağa gelip sırtını yatak başlığına yaslayıp titreyen elini bıraktı. Aklından herşey geçiyordu.

"Kardeşim ölmedi. Babam ölmedi. Annem ölmedi..." diye tekrar tekrar söylemeye başladı.

8 yıl önce;

"Atlas ordan in annem gelecek." dedi arif bağırarak.

Ariften iki yaş küçük olan kardeşi çatıya çıkmıştı. "Tamam abicim bekle topu alıp gelecem." dedi biraz daha yukarıya çıkarken.

"Hızlı ol." dedi arif?

Atlas topu eline alıp arife attı, "abi tut geliyorum." dedi. Topu arife attı ama elinden kayıp aşağıya doğru gitti. "Atlas bekle topu alayım yardım edecem ben sana. Sakın merdivenlere gelme zaten kaygan." diyip hızla yokuştan indi.

Arif topu eline alıp geri gelirken bir çığlık sesi duydu. Hemen hızla topu yere atıp atlasın yanına koştu.

Gördüğü görüntüyle gözlerinden yaş aktı. Hızla atlasın yanına gelip oturdu.

Atlasın ayağa takılıp çatıdan düşmüştü ve bir demirin üstüne.

"Anne." dedi bağırarak arif. "Atlas abicim gözlerinin aç." dedi atlasa.

Annesi, "ne oluyor yine?" dedi eli ıslakken dışarı çıkıp. Atlası öyle görünce hızla oraya koştu.

"Anne atlasa bir şey oldu." dedi ağlayarak.

Annesi evin, hemen yere çöküp oğlunun başında durdu gözyaşlarının arasından. Komşular da falan gelip heryer kalabalık olmuştu.

O günün akşamı;

"Arif yeter ağlama. Ağlarsan kardeşin gelmez. O şimdi tatile gitti ama gelecek." dedi babası.

Arif başını salladı, "baba atlas öldü." dedi aglayarak.

"Sacmalama. Kimse ölmüyor bu dünyada. Aklını böyle şeylerle doldurma! Hadi kalk git resmini çiz ve tamamla çabuk." dedi babası dik durarak.

Arif gözlerini silip,"baba ölmüyor yani kimse. Değil mi?" diye sordu.

"Ölmüyor oğlum." dedi ve oğluna sarıldı.

Ama o gün atlas ölmüştü...

Babasının öldüğü günler;

"Babam ölmedi sadece tatile gitti ve geri gelecek. Kendisi dedi bana. Ölmedi o yüzden iyiyim ben." diyip titrek bir elle resmin başına geçip çizim yapmaya başladı.

Çizimini tamamlayıp derin bir nefes aldı. "Çizimim bitti ve babam gelicek bir süre sonra. Bana dediği gibi geri gelecek." dedi kendi kendine resmine bakıp gülümseyerek.

Annesinin öldüğü günün akşamı;

"Annem de babamla birlikte ve ona iyi bakıyordur kesinlikle." dedi kendi kendine ve tekrar eli titreyerek resmin başına geçip bir şeyler çizmeye başladı.

Resmini hem çiziyor hemde konuşuyordu. "Ben ne zaman onlarla tatile gidecem acaba?" dedi kendi kendine.

Bir süre sonra resmini tamamlayıp baktı. "Şükür buda bitti." dedi.

Cenanın telefonu vermeden önceki zaman;

Telefonu açıp uygulamalara tek tek girdi. Önce son aramalarını tek tek silmişti. Arkadaşlarından gelen son mesajları da silerken telefonu masaya bıraktı.

Kendi telefonunu aldı eline ve bir numarayı aradı. Samiyesinde telefon açıldı. "İyi dinle beni. Arifin annesiyle ve arkadaşlarıyla konuş ve ilgilen." dedi ve hemen üstüne kapattı. Telefonunu da masanın üstüne bırakıp sırtını geriye yasladı.

"Arif güloğlu artık benimsin." dedi kendi kendine sert bir ses tonuyla. "Ailen benim bundan sonra." dedi.

Şimdi ki zaman;

Arif elleri titreyerek, "bir şey olmadı. Her şey yolunda. Evet ona aşık olabilirim ama iddiayı ben kazandım o yüzden evime gidecem." dedi parmaklarını tutup çekiştirerek.

"Annemle güzel günlerimiz var ve buna devam edicez. Eskisi gibi hemde. Babam da gelecek çok güzel bir aile tablomuz olacak." dedi kendi kendine.

"Şimdi yatsam iyi olacak bir şeyler düşünme arif." dedi ve yorganın altına girdi.

"Yazar ışıkları kapat kitaptan çıkmadan." dedi.

Almira,"siktir git arif benimle uğraşma hadi baybay." diyip ışıkları kapattı almira.

_

Herkes merak ediyordu neden annesini ve babasını birden unuttu diye. Sebebi buydu...

Bu bölüm akılda ki soru işaretlerinin çözümü olsun...

Bu arada diğer bölüm smut!!!

Nasıldı yani nasıl ilerliyor kitap?

💜