Tam anlamıyla tükenmek üzereydim. Bedenimde en az ruhum kadar yorulmuştu. Geleceğim için yaptığım planlar o an dünyanın en saçma şeyi gibi gelmişti.Ne zaman olur da düşünmeye
çalışsam, düşüncelerim ağır basıyor, gerçekler hayallerime bile dikenlerini batırıyordu.Bu yüzden daha fazla kapının arkasında sevgili ailemin, dans öğretmenimi oyalamaya çalışmasını dinlemeyi bırakmıştım. Arada yükselen ve ima dolan sesleri 'oradan bir an önce çık!' diyordu sanki.
Ellerimi yüzümü yıkayıp dedikleri gibi kapatıcı sürmüştüm yüzüme. Yüzümde artık o sert tokatların izi yoktu.
Umarım bu kapatıcı ruhumdaki yaraları da kapatır.
Aynadan kontrol ettiğim yüzümle eskiye göre daha normal göründüğümü farkedince her anlamda yorgun olan bedenimi, belli etmemeye çalışarak dışarı atmıştım. Zorlandığımı veya acı çektiğimi belli edersem daha kötüsü olurdu çünkü.
Sonunda yanlarına varmamla babam gerçekten sahte bir tavırla, "Kusura bakmayın Bay Kim okulda yorulmuş olmalı. Ayrıca bir şey konuşacaktınız bizimle?"demişti.
Ne konuşacağını çok fazla merak etsemde, başım yerden bir an olsun kalkmıyordu.
Fakat Bay Kim'in delici bakışlarını vücudumun her yerinde hissedebiliyordum.
"Sizinle jungkook hakkında konuşmak istiyorum."demişti, bakışlarını üzerimden çekmeden. Gerçekten korkuyordum. Beni şikayet etmezdi değil mi?
Annem ve babamın onayını aldıktan sonra devam etmişti cümlesine "Jungkook'un dansı beni gerçekten etkiledi," diyerek başlamıştı.Başımı kaldırarak onu dinlemeye devam etmiştim.
"Ve bugün birlikte eğitim aldığım dostlarım İtalyadan gelecekler, dans yarışmaları için."
Annem, babam ve ben onu dikkatle izliyorduk. Konuşmasının devamı hem gerici hem belki de güzel olabilir diye düşündürüyordu.
"Dans derslerimize 2 gün benim evimde devam edelim istiyorum. Normalde hiçbir öğrencime karşı bu kadar iyi olmadığımı biliyorsunuz," demesi annem ve babamın şaşkın bakışlarını üzerime çekmişti.
"Ama jungkook ilgimi fazlasıyla çekti. Onuda sizin gibi bir dünya starı yapacağım Bayan Jeon."
Duyduklarım gerçek miydi? Ben şimdi 2 gün boyunca bu cehennemden kurtulabilecek miydim?Bay Kim beni duymuş gibi yardım elini uzatmıştı resmen bana. Tabi onun bundan haberi yoktu.
"Emin misin Taehyung? Seni iyi tanırım, onun dansını gerçekten beğenmiş olmalısın." Annemin yüzünde yine beni küçümseyen bir ifade vardı, babamında öyle.
Tanrım lütfen kabul etsinler!
"Eminim Bay ve Bayan Jeon , hiç olmadığım kadar."Kim Taehyung, kendi oğullarına bile acıması olmayan aileme şu an beni övüyordu. İnanılmazdı!
"Peki Taehyung, sırf seni tanıdığım ve güvendiğim için izin veriyorum ama Jeon'un uyması gereken kurallar var," dedikten sonra bakışları beni bulmuştu annemin.
"O, bu kuralları çok iyi biliyor. Asla çiğnememesi gerektiğini de." Sert bakışları beni uyarırcasına hatta tehdit edercesine yüzümde turluyordu.
"Gözünüz arkada kalmasın Bayan Jeon. Biliyorsunuz zaten artık aynı okuldayız da."
***
Şu an yanıma aldığım iki parça kıyafet ve biraz lazım olan şeyleri çantama doldurmuş, arabanın önünde ailemle konuşması bitmemiş Taehyung'u bekliyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Nightcore | TK
FanfictionJeon Jungkook yaşadığı hayattan kurtulmak için tüm dans öğretmenlerini kaçırmaya çalışıyordu. Fakat yeni dans öğretmeni, Kim Taehyung sandığı kadar kolay biri değildi.