Jeon Jungkook yaşadığı hayattan kurtulmak için tüm dans öğretmenlerini kaçırmaya çalışıyordu. Fakat yeni dans öğretmeni, Kim Taehyung sandığı kadar kolay biri değildi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
★ ✰ ✯ ☆ ✩ ✵ ༆ ߷ 𖦹 ☢︎︎ ☼︎ ᯽ ✫
Daha önce hiçbir kapı zili bu kadar canımı sıkmamıştı.
Taehyung'un kolları arasında mayışmış, kokumu içine çekerek bana sımsıkı sarılmışken sonsuza kadar bu anda kalmak istemiştim. Aslında fazlasında pek gözüm de yoktu. Sadece, keşke kapı zili hiç çalmasaydı.
Parmak uçlarımı serbest bırakıp dirseklerimi omzundan çekerek ondan ayrıldığımda, o sanki hiç ayrılmak istemiyormuş gibi beni belimden tutarak tekrar kendine çekmiş, saçlarıma küçük bir öpücük kondurarak, "Hemen geleceğim." demiş ve kapıyı açmak için hızla çıkmıştı mutfaktan.
Küçük bir öpücük dediğime bakmayın, yaşayamadığım o koca çocukluğun heyecanını hissetmiştim kalbimde. O kadar hızlanmıştı ki, sanki bu ufak öpücük tüm hücrelerimi kendiyle beraber ateşe vermiş gibi hissetmiştim.
Elimi kalbime götürerek sakinleşmeye çalışırken artık aramızdakilerin farkına varmanın heyecanını da ayrı olarak hissediyordum kalbimde. Bana karşı bir şeyler hissettiğine emindim artık. Kalp atışlarımız birbirine karışıp dünyanın en güzel melodisini oluşturuyorken aksi imkansız gibiydi çünkü.
Ama hala fazla cesaretsiz hissediyorum kendimi, yorgun, korkak ve savunmasız. Sadece Kim Taehyung'a ve onun güvenli kollarına ihtiyacım var. Belki biraz bencilce ama aramızda en cesuru olarak onu seçmiştim içimde. Beklerdim, beni sevmesini ve sevgisini dile getirmesini istediği kadar beklerdim.
Tüm bunları hayal dahi etmek yüzümde istemsizce kocaman olan bir gülümseme oluştururken, hala kapıya giden Taehyung'dan bir ses gelmeyişiyle o gülüş yüzümde öylece asılı kalmıştı.
Neden hala gelmemişti? Bir sorun mu vardı? Ne olursa olsun onu kontrol edecek olacağımı biliyordum. Umarım babam veya annem değildir gelen.
Merak ve endişe duygusu tüm bedenimi sarmak üzereyken daha fazla dayanamayıp onun gittiği yönden kapıya doğru ilerlemiştim.
Evi bir labirent gibi karışık değildi, aksine ferah ve genişti içerisi. Dış kapıya her yaklaştığımda daha çok gelen gülüşme sesleri içimdeki endişe duygusunu azaltırken merak duygusunu daha da arttırmıştı.
Taehyung'un sırtı görüş alanıma girdiğinde kendimi yapılı ve geniş sırtına bakmaktan alıkoyamamıştım. Önünde konuştuğu birkaç insan vardı ama ben onun oldukça çekici vücudunu izliyordum arkada sessizce.
Üstelik onu merak ettiğim için gelmiştim! Ağzının suyu akarak izlemeye değil.
Yanaklarımı ses çıkarmamaya çalışarak patpatladıktan sonra kızarmamasını ummuştum. Konu o olunca aklım uçup gidiyordu sanki. Sürekli saçmalıyordum. Sürekli onu izleyeyim, yanımda olsun istiyordum.
