Jeon Jungkook yaşadığı hayattan kurtulmak için tüm dans öğretmenlerini kaçırmaya çalışıyordu. Fakat yeni dans öğretmeni, Kim Taehyung sandığı kadar kolay biri değildi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
★ ✰ ✯ ☆ ✩ ✵ ༆ ߷ 𖦹 ☢︎︎ ☼︎ ᯽ ✫
Aradan geçen tam kırk yedi dakika on sekiz saniyeden sonra banyodan çıkma kararı almıştım.
Evet, Taehyung hala uyuyordu.
Uyandığımda onu bedenime tamamen yapışık bir halde bulmuştum. Kolları üst bedenime dolanmışken, bacaklarıda bacaklarımı kafese almıştı. Sırtımda onun sert ve sıcacık göğsünü hissediyor olmak içimde farklı duygular oluşmasına sebep olmuştu.
Çok farklı hisler.
Arkamda tam anlamıyla hissettiğim bedeni kasılmama sebep oluyorken içimdeki garip duyguları bir şeye yormamak için zor tutuyordum kendimi. Sanki sonsuza kadar Taehyung'un kolları arasında, onun sıcaklığıyla yanabilirmişim gibiydi. Daha fazla dayanamadan arkamı dönüp güzel yüzünü izlemiştim bir süre. Ne kadar da güzeldi Taehyung. Bu kadar güzel bir insanla beraber aynı aşkı paylaştığı için ne kadar da şanslıydı yaşamaktan aciz olan kalbim.
O da beni seviyordu. Yağmurun altında bana aşkını haykıracak kadar seviyordu hem de.
Yağmurun altında yaşadıklarımız aklıma gelince yüzümdeki kocaman gülümsemeye engel olamamıştım. İçtikten sonra ne kadar yorulmuş olmasına rağmen benim aptal krizlerimle baş etmeye çalışıp, aşkını tüm geceye haykırmıştı. Taehyung her gece uyumadan önce izlediğim yıldızları, bu hayatta en çok sevdiğim şey olan geceyi kıskandıracak kadar güzeldi.
Onu, beni tıktıkları altın kafesin içindeki tek süs olan yıldızların sayısından bile daha çok seviyordum.
Bedenim anlamsızca ona dokunmak için yanıp tutuşurken başımı bu istediğimi bastırmak istercesine göğsüne sürtmeye başlamıştım. Bir kedi gibi hissediyordum kendimi resmen. Elleri kucağındaki bir kediyi seviyormuş gibi göğsündeki saçlarıma çıkmış, bacaklarını sıkarak beni kendince daha çok çekmişti. Uyandığı korkusuyla alttan ona bakmaya çalıştığımda hemen pişman oldum.
Keşke bakmasaydım.
Keşke dudaklarını görüpte dün hayatımın her anında beni rahatsız eden krizlerimi, en önemlisi tadı dudaklarıma kazınmış dudakların başka birine değdiğini hatırlamasaydım.
Kendime engel olamadığım bir dürtüyle hızlı ama huzurla uyuyan onu uyandırmamak için bir o kadar yavaşça fırlamıştım yataktan. Taehyung'un bir suçu olmadığını biliyordum ama içimdeki kıskançlık beni yiyip bitiriyordu sanki. Sadece benimle olsun, sadece beni öpsün istiyordum. O kızın dudaklarına yaklaştığını anlayıp hemen geri çekilsin istiyordum.
Ama o dudaklarına değmesine izin vermekle kalmayıp onu öpmesine de zaman tanımıştı.
Bunun sebebinin şaşkınlıktan olduğunu da biliyordum. Peki neden mızmız küçük çocuklar gibi ağlamak istiyordum o zaman?
