Dışarıdaki soğuk rüzgar emniyetin içinde de esiyordu.
Yeni amirin gelişi ile cinayet büroda işler kaldığı yerden devam ediyordu.
Kubilay amir, iyi bir gözlemciydi. Mesai arkadaşlarını geldiği bir haftada çözmüştü.
Ilgaz savcının komutasında yeni bir operasyon yürütülüyordu.
Bu defa açıktan yürütülmeyen bir operasyondu.
Cinsiyet farketmeksizin her gün bulunan 20-25 yaş arası cesetler can sıkıyordu.
Bu yoğunluğun arasında görüşemedikleri için en ufak bir fırsatı değerlendiren Efe ve Tuğçe emniyetin kantininde bir kahve içmek için buluşabilmişti.
"Amirinizle iyi anlaşıyorsunuz galiba"
"Yani tam anlayamadık, biliyorsun oldukça sıkıcı bir mevzu var"
Efe somurtarak Tuğçeyi onayladı.
"Her gün yaşıtlarımın cesetlerini bulmaya gidiyorlar. Çaresiz gençleri kurban seçiyor özellikle keşke onu elime verseler"
Efe yavaşça Tuğçe'nin sinirine gülümsedi.
"Bu arada iyi ki masa başında çalışıyorsun. Yeni Amir'de böyle devam ettirse iyi olur."
Tuğçe elindeki karton bardağı hızla masaya bıraktı. Kaşlarını çatmıştı.
"Neden öyle dedin? bu benim işim''
"Bence işin tam olarak tehlikedeki insanları korumak ve bunu da burada çok iyi başarıyorsun bilişim odası senden soruluyor alanında süpersin daha fazlası gereksiz bence yani"
Efe'nin konuşmaları Eren'in cümlelerinden farksızdı. Tuğçe duyduklarına kızmıştı.
"Sizin gözünüzde bu kadar kötü bir polis miyim? Herhalde görevlerimi hakkıyla yerine getirebilirim Savcım, işimin başına dönsem iyi olur."
Efe yerinden hızla kalkan Tuğçe'nin elini tuttu.
"Sen mükemmel bir polissin buna asla itirazım yok bunu görmemek için kör olmak gerekiyor."
Tuğçe başını yana yatırıp tuttuğu eli bıraktı ve işinin başına döndü.
Ilgaz Savcı'nın talimatı ile yeni bir toplantı başlamıştı.
Tuğçe katile yaklaşabilecekleri her yolu bulmuştu.
Hepsini tek tek anlattı. Kim olduğunu bilmiyorlardı ama onu tanıyorlardı.
Kubilay amir Ilgaz savcı ile biraz konuştu.
"Amirim tüm yetki sizde, ben adliyede bağlantılı dosya ile ilgileneceğim, tüm hazırlıkları bitirince haber verin"
"Anlaşıldı savcım"
Kubilay, Furkan'a dönüp tüm cinayet büroyu çağırmasını istedi.
Herkes amirinin karşısına dizilmişti.
Kubilay amir eline aldığı kağıda bir şeyler yazıyordu.
"Şimdi beni iyi dinleyin, bu gece kimse uyumayacak eğer bugün de uyursak yarın bir çok genci kaybedeceğiz"
Kubilay amir bir ileri bir geri yürüdüğü koridorda yüzünü Umut'a döndü
"Komiserim bu gece siz bir sivil araç ayarlayın bir memur arkadaşlar birlikte arka bomonti de bekleyin"
Umut, amirini onaylayıp bir arkadaşı ile birlikte uzaklaştı.
"Eren başkomiserim yanınıza iki memur arkadaş alıp siz de sokağın başındaki bar'da hazırda bulunun"
