Gece ve Giray; küçükken bir-birine bağlı olan iki kardeş. Fakat anneleri öldükten 3 yıl sonra ayrılan iki kardeş.
29 Haziran 2003...
Gece Kılıç bu tarihi asla unutmayacaktı. Unutamayacaktı.
21 yıl önce Giray Kılıç kardeşi Gece'yi bıraktı ve bir dah...
İyi okumalar dilerim canlarım. Umarım beğenirsiniz. Satır arası yorumlarda buluşalım mı?🩷
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gece Beril Aksoy:
Üzerime giyindiğim gece mavisi elbisemin fermuarını kapattığımda siyah topuklu ayakkabılarımı da giyinmiştim. Saçlarımı da yeniden düzelttiğimde parfümümü de sıkmıştım. Son olarak rujumu da dudaklarıma sürdüğümde gülümsemiştim.
"Gece, hazır mısın?"
Bahar'ın sesiyle son kez kendime baktığımda, "Hazırım!" diyerek içeriye doğru seslenmiştim. Kapıyı açtığımda odadan çıkarak salona yürümüştüm. Gördüğüm insanla bakışlarımı hızlıca kaçırdığımda bir yüzleşme daha beni bekliyordu.
"Merhaba..." diye mırıldanan Yiğit'le, "Merhaba," demiştim ben de. Gülümsediğinde beni inceleyerek, "Fazla güzel olmuşsun yine," demişti. Başımla teşekkür ettiğimde Bahar da yanımıza gelmişti.
"Yiğit, kolyemi bağlasana," dediğinde Yiğit kolyeyi alarak Bahar'ın boynundan geçirmişti. "Çınar'ın hediyesi, yani... Takmasam olmazdı bence," diye konuşan Bahar'la güldüğümde, "Siz olmuşsunuz ha!" demiştim. Bahar utanarak gülümsediğinde Yiğit de kolyesini takmıştı.
"Hadi son kez kendimi kontrol edeyim. Çıkalım."
Başımı tamam anlamında salladığımda Yiğit'le salonda yalnız kalmıştık. "Nasılsın?" diye sormasıyla kısaca, "İyi," demiştim. Yiğit yeniden konuşmak için konuşacakken elimi kaldırarak durdurmuştum onu.
Ona doğru bir adım atarak tam önünde durduğumda, "Sen... Benim kardeşimdin Yiğit. Seninle birçok olay yaşamıştık. Belli ki Atalay'la kardeş olduğumu saklayarak iyilik yapacağını düşünmüşsün. Ama en büyük yanlışı da burada yapmışsın," demiştim. Yavaş bir şekilde ona sarıldığımda, "Kardeşim, bunu yaparak güvenimi sarstın. Ama bugüne kadar yaptığın her şey için teşekkür ederim..." diye fısıldamıştım kulağına doğru.
O da bana sarıldığında, "Özür dilerim," demişti. Bunu defalarca kez tekrarlandığında gözlerimi sıkıca kapatmıştım. "Ağlamak istemiyorum," dediğimde sesli bir şekilde gülmüştü. "E tabii... Makyajın akarsa verdiğin paralar boşuna gider," demesiyle hızlıca ayrılmıştım ondan. Boyu benden uzun olduğu için sadece omzuna gele biliyordum.
