Strawberry_Jenlisa(G!P)

13.💒

"Jennie, Alek yurt dışından gelmiş, bugün eve geldi seni sordu ben de bilmiyorum dedim." Dediğinde kalbim korkuyla çarpmaya başladı. Hayır Tanrım lütfen bu bir rüya olsun! Niye geldi ki?

Jennie'den

Telefonu kapattığımdan beri içimde bir korku vardı. Alek üniversiteden arkadaşımdı. Daha sonra benden hoşlandığını söylemiş ben de onu reddettiğim için tacizde bulunmuştu. Neyse ki Chae beni korumuştu o piçten.

Şimdi ise hala peşimi bırakmamıştı demek ki. Ama çok korkuyordum ya bana bir şey yaparsa. Gerçi anneciğim korurdu beni değil mi?

Telefonu elimden bırakarak yanımda mışıl mışıl uyuyan anneciğime baktım. Umarım Alek bizi bulmaz.

Usulca anneciğime yaklaşarak koluna kafamı koyup göğsüne sığındım ve sessizce konuştum.

"Anneciğim ç-çok korkuyorum." Dedim burnumu çekerek. Gözlerim doluyordu aklıma dolan görüntülerle..

Üniversitede Alek'in beni tuvalete sıkıştırıp belime ve bacaklarıma dokunmaya çalıştığı, benim bağırışlarım aklıma gelince gözyaşlarımı tutamadım.

Chae, hocalarımı çağırmasaydı belki de..
Tanrım lütfen yardım et bana!

Ben usulca anneciğime sığınmış ağlarken uyandığını bile fark etmemiştim..

"Bebeğim, güzel çileğim neden ağlıyorsun? Bir yerine bir şey mi oldu?" Anneciğim hemen yerinden kalkıp gözyaşlarımı silerek beni kucağına oturttu.

O, üst üste sorular sorarken ben ben konuşamıyordum. Sanki boğazımda bir yumru varmış gibiydi. Sadece ağlıyordum.

"Miniğim, ağlama güzelim, hadi anlat bana ne oldu?" Hemen anneciğimin boynuna kafamı koyarak kokusunu içime çektim derince. Anneciğim ise boynuma ve saçlarıma öpücükler kondurarak beni sakinleştirmeye çalışıyordu..

Yavaş yavaş hıçkırıklarım iç çekmeye döndüğünde gözlerimi kapattım ve anneciğimin boynuna minik bir öpücük bıraktım. Kokusu çok güzeldi..

"İyi misin bebeğim?" Kısık sesle sorduğunda kafamı sallayarak kollarımı boynuna doladım. Ona anlatmalı mıydım? Ona anlatmayıp keyfini kaçırmak, moralini bozmak istemiyordum. O yüzden anlatmayacaktım..

"Anneciğim süt." Dedim mırıldanarak çok fazla acıkmıştım.

"Çok mu acıktın?" Dediğinde baynundan kafamı kaldırarak onayladım.

"Bunun için mi ağladın güzelim?" Kafamı olumlu anlamda sallayıp tekrar kafamı boynuna gömdüm. Anlatmayacaktım ona. Zaten bizi bulamaz, yani öyle ümit ediyordum.

Beni kucağından indirmeden emziğimi ağzıma koyarak ayağa kalktı ve odadan çıktı. Mutfağa geldiğimizde beni bebek sandalyesine oturtarak buz dolabına yöneldi.

Sütümü çıkarıp ısıtarak biberona doldurdu. Ellerimi ona uzatarak  biberonu bana vermesini istedim.

"Anneciğim ver ver!" Elime verdiğinde hemen alıp içmeye başladım. Aşırı acıkmıştım.

"Güzel çileğim neden uyandırmadın beni?" Dediğinde omuz silkerek içmeye devam ettim.

Sütümü içip bitirerek beni izleyen anneciğime baktım. Ona hayran olduğumu söylemiş miydim?