BEN (Tamamlandı)

13. UMUT

Arkadaşlarrrr yıldıza basabilirseniz gerçekten çok mutlu olurummmm ☺️

Eylem'den

Kafamda bir silah karşımda ise arkamdaki adama silah doğrultmuş bir şekilde bekleyen Meyra vardı. "Silahını indir Meyra." dedi Karan. Meyra hiç bozuntuya vermeden "ilk önce sen indiriceksin Karan." dedi.

"Meyra ne işin var senin burda ?" diye sordum. Yüzünü bile görmek istemiyordum onun.

"Kardeşimi almaya geldim." deyince güldüm. Kafamdaki silah umurumda bile değildi. "Numara yapma. Turgut seni istemediğin halde bebeğinle tehtit ederek gönderdi biliyorum. Tahmin etmesi zor birşey değil." deyince silahını indirdi. Karan'da indirince Meyra Karan'a bakıp "hiç değişmemişsin." dedi.

"Evet. Sende."

"Hala çok pisliksin."

"İçeri geçebilir miyiz duramayacağım daha fazla." dedim karnımı tutarak. "İyi misin ? Noldu vuruldun mu sen ?" diye sorunca Meyra'ya sadece bir bakış attım. Yanından geçip içeri girerken Karan "oturma odasına geçebilirsin Eylem." deyince başımla onayladım.

Hepimiz oturma odasına geçip oturduktan sonra Meyra derin bir iç çekerek "nolduğunu anlatıcak mısın canım kız kardeşim." deyince ona baktım. "Vuruldum. Ve bebeğim gayet iyi." dedim. "Bebek iyiyse iyi. Ölmemiş neyseki."

Karan sırıtıp "Eylem'in bebeğinin bu kadar çok ölmesini istemene gerek yok. Zaten ilk seninki doğacak belli." dedi.

Meyra "ne saçmalıyorsun sen ! Nereye gittiysen sana hiç terbiye vermemişler oralarda belli." deyince Karan hızlıca cevabı yapıştırdı.

"Senin adına açıp senden aldığım holdingin işleri için Dubai'ye gittim."

"İstediğimde hayır diyebilirdin Karan."

"Desem mutlu mu olurdun ? 5 yıl başında kaldın. Milleti ezdin ettin. Memnun kalmadım gittin başka bir adamın koynuna girdin işte görüyoruz."

"Barbaros hakkında doğru konuş. Kocam o benim. Bebeğimin babası. Senin bana veremediğini o bana verdi."

"Spermlerimde sorun olması benim suçum değil Meyra. Na-"

Konunun iğrençliğiyle Karan'ın sözünü bölüp "kesin artık" dedim. Canım zaten yanıyordu. Bebeğimi düşünmekten başıma ağrılar girmişti ve gidipte onların geçmişini dinlemek istemiyordum.

Meyra "gidelim mi ablacım. Daha iyi misin ?" diyince yüzüne baktım. Pişkin pişkin nasıl abla diyebiliyordu bana o dediklerinden sonra. "Defol git burdan Meyra." dedim.

Meyra şaşkınlığını gizleyerek "abimler seni merak ettiler iyice. 2 gün olucak nerdeyse. Hadi evine gidelim. Abim seni bekliyordur lütfen Eylem." deyince dişlerimi sıktım sinirle. Karan'a baktım birşey yapması umuduyla. Benimle göz göze gelip Meyra'ya baktı.

"Seninle sonra görüşeceğiz Meyra. Evine git." dedi. Meyra ısrarla "Eylem'de benimle geliyor. Karnımda bebek olabilir hala birini halledebilecek kadar riskli değil." deyince ona baktım. "Gelmiyorum o eve. Çocuk doğana kadar bu evde yaşayacağım Meyra. Şimdi çekip git burdan. Sana dediklerimkde Turgut'a diyebilirsin." dedim. İkiside ne dedi bu dercesine bana bakarken tek normal karşılayan Karan'dı.

Meyra tam konuşacakken Karan izin vermeyip "gitmezsen üzerinde zor kullanırım Meyra." dedim.

"Bugün burda kalacağım."

Uzatmak istemiyordum bu muhabbeti. "Bırak kalsın Karan. Dili pabuç kadar olmuş zaten." dedim.

"Sen sahibini bellemişsin. Sana da anca bu yakışırdı zaten."