Oturmuş saatlerdir kahkaha atıyorduk. Kahkaha attığımız şey ise Meyra'nın yaptığı izahı olmayan ama mizahı olan o espriydi. Hamilelikten mutfaktaki çoğu şeyi hızlıca bitirmiştim. Ne gelen vardı ne giden. Beyazdan nefret eder olmuştuk şu hapis olduğumuz aylar boyunca...
4 ay geçmişti. 5 buçuk aylık olmuştu bebeklerim. Cinsiyet öğrenme zamanım gelip geçmişti ama çarem sadece doğurup öğrenebilmek gibi gözüküküyordu. 4 ay...Koca bir zaman geçmişti gerçekten...
Karnım burnuma yaklaşmış bel ağrısından kıvranıyordum her gün. Yatakta uzanmış bir çarşafımız dahi olmadan uzanmış yatıyorduk. 4 ay boyunca birbirimize saçma sapan hikayeler anlatmıştık. Zaman geçmesi umuduyla saçlarımı kesip şekil vermeye çalışmıştık. Ve artık benimde Meyra gibi kahküllerim olmuştu.
Duşa sadece sıcak havalarda girmiştik. Hatta sadece 10 kere girmiştik ikimizde toplam. Yemekler iyice azalmıştı. İdareli kullanmaya çalışıyorduk mümkün olduğunca ama üç çocuk beslemek o kadar kolay olmuyordu.
Tüm umudumuzu kaybetmiştik. Burada öleceğimizi kabullenmiştik. Turgut ya da Emre hiç birinden bir iz yoktu ortada hala. Karan da dahildi onlara. Bizi kurtaran yoktu ciddi ciddi.
Sonunda gülmemiz durunca "belkide bugün çocuklarımın cinsiyetini öğrenicektim gidip biliyor musun ama şansa bak kocamla kardeşi kim bilir nereye gitmiş sefa sürüp kafa dinliyorlar." dedim. Meyra'da sessizleşip "Allah kahretmesin onları !" deyince yatakta doğruldum.
"Meyra tekme attı gene kaçırdın ya !"
"Bir gün boyunca elimi karnından hiç çekmeyeceğim bu gidişle. Zaman bol hem."
"Hayır. Değil. Baksana burada doğuracağım."
"Öyle deme. Bebeklerin hala karnında yanımızda."
"Öyle."
Sıkılmıştık. Konuşacak birşeyimizde kalmamıştı. Meyra eski husumetleri anlatıyor bende ailemin katılığından bahsediyordum sürekli. Zaten onlarında beni hiç şu zamana kadar sorup etmemesi daha can yakıcı olamazdı bu durumdan.
"Eylem şarkı söyleyelim mi ?" Hiç beklemedim. Sıkıntıdan patlamak istemiyordum.
"Hayat bazen öyle insafsız ki
Küçük bir boşluğundan yakalar
Hissettirmez en zayıf anında
Seni ta yüreğinden yaralar
Ellerin, kolların bağlansa da
Başında kasırgalar kopsa da
Sen tüm gücünle karşı koysan da
Seni acımasız sevdaya salar
Sen de benim kadar gerçekleri görüyorsun
Beraber olamayız, benim gibi biliyorsun
Bir başka dünyanın insanısın yavrucağım
Sen kendi dünyanın toprağında büyüyorsun
Sen de benim kadar gerçekleri görüyorsun
Beraber olamayız, benim gibi biliyorsun
Bir başka dünyanın insanısın yavrucağım
Sen kendi dünyanın toprağında büyüyorsun
Haklısın, biraz geç karşılaştık
Oysa hiç konuşmadan anlaştık
Bazı şeyler var ki söylenmiyor
Biz senle sözleri susarak aştık
İnsan acılarla kıvransa da
Ve o aşkta bir daha doğsa da
Dünyasını yeniden kursa da
Düşler ve gerçekler ayrı ayrı yaşar
Sen de benim kadar gerçekleri görüyorsun
Beraber olamayız, benim gibi biliyorsun
Bir başka dünyanın insanısın yavrucağım
Sen kendi dünyanın toprağında büyüyorsun
Sen de benim kadar gerçekleri görüyorsun
Beraber olamayız, benim gibi biliyorsun
Bir başka dünyanın insanısın yavrucağım
Sen kendi dünyanın toprağında büyüyorsun"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BEN (Tamamlandı)
Fiksi RemajaEylem o gün bir mafyayla karşılaştığından bir haberdi. Ve o gün hayatı çoktan değişmişti... Başlarda kötü gidebilir ama sonra güzelleştiğini düşünüyorum konunun. Öylesine yazdığım bir hikaye. #mafya
