Eylem o gün bir mafyayla karşılaştığından bir haberdi. Ve o gün hayatı çoktan değişmişti...
Başlarda kötü gidebilir ama sonra güzelleştiğini düşünüyorum konunun.
Öylesine yazdığım bir hikaye.
#mafya
Birşeyleri yoluna sokma çabasıyla yaşamıştım hayatım boyunca. Teyzemlerin evinde elimde tuttuğum annemin fotoğrafına güvenmiştim. Bir adamla tanışmıştım ve hayatımı ona adayıp beynimin her köşesinde onu en güzel şekilde anmaya çalışmıştım. Ve bunun bedelini ağır ödemiştim.
Ben günah işlemiştim. Katil olmuştum. Ve bir katile aşık olmuştum. Ondan bir kızım ve doğamamış bebeklerim olmuştu. Şimdiyse en başa dönmüştük. Onları terk ettiklerimi sanarlarken ben onları asla ama asla terk etmemiştim.
Bir hafta önce vuranın kim olduğunu biliyorlardı. Ve bende gittikleri yere gidiyordum. Değişmiştim. Adım soyadım artık Nisan Parlak idi. Nüfus memurunun önüme koyduğu kağıtta yazan en güzelini seçmiştim kendime. Ve bir Parlağa yakışır şekilde saçlarım artık ne kahverengi, ne sarı, ne de siyahtı. Kızıldım artık. Kıvırcık bir kızıldım
Kıbrıs sokaklarında dolaşırken üzerimdeki kırmızı elbisemin eteklerini tutarak bir bara girdim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kısa bir koridordan geçerek ana mekana çıktığımda hiç oyalanmadan gidip bar tezgahının önündeki sandalyelerden birine oturdum. "Alkolsüz kırmızı birşeyler istiyorum." dedim etrafıma bakınırken. Ve istediğim kişi önüme konan buzlu karpuz karışımıyla görüş açıma girdiğinde bardağı önüme çekerek bir ludum aldım.
Karşı tezgahtan kalkıp yuvarlak tezgahın önünden yanıma doğru gelip oturduğunda elimdeki bardağı bıraktım. Barmenin yaptığı şeyleri seyredermiş gibi yaparken "herkes peşimde bu aralar" dediğinde gülüp ona baktım. "Tanışıyor muyuz acaba ?" dedim.
"Hayır ama tanışabiliriz bence. Turgut Güney Koroğlu." deyip elini uzatmasıyla elini tutup "Nisan Parlak." dedim.
Ardından "içki ısmarlayabilirim." deyince "hayır teşekkürler. Birşeyleri unutmak istemiyorum mümkünse şu an da."
"Size eşlik eden yok sanırım."
"Öyle. Evli misiniz ?" diye sordum ona bakıp. Üzerinde siyah bir takım elbise ve siyah bir gömlek vardı. Arkada çalan soft müzik beni mayıştırırken uzun zaman sonra ilk kez kafa dinliyor gibi hissediyordum.
