Yıldızlı Gecenin Karanlığı (Askeri Kurgu)

Geçit

Merhaba, hoş geldin.
Nasılsın? İyi misin?
Umarım iyisindir.
Satırlarımın sana iyi gelmesi dileğiyle..

Benim için yıldıza basman ve yorum yapman çok hoşuma gider.
Lütfen emeğimi göz ardı etme olur mu?
Seviliyorsun <3

1 GÜN ÖNCE

Gündüzü gece gecesi gündüz olmuştu komutanın. Odasında bulunan camdan dışarıyı izliyordu. Hastane bahçesinde dolanıyordu gözleri ve onunla birlikte anıları.

Leyla ile olan anıları..

Derin nefes alıp yüzünü avuçlarına yerleştirip gözlerini yumdu. Bu geçirdiği günler öyle zorluyordu ki onu epeyce yorgundu. Ne uyku uyuyabiliyor, ne yemek yiyebiliyordu. Aldığı nefes bile ağır geliyordu ciğerlerine. Onu oradan kurtaramadığı her saat mesleğine verdiği sözden utanıyordu.

Onu o pisliklerin eline bıraktığı için içi kan ağlıyordu. Kollarını birbirine bağlayıp sırtını duvara yasladı. Neyseki kurduğu kusursuz planı ile kurtaracaktı onu o pis ellerden.

" Az daha sabret, bırakmam seni onlara." diye fısıldadı sanki o duyacakmış gibi

Kapısı çalınınca kafasını o tarafa çevirdi. Arda'ydı gelen.

" Bir şey mi oldu?" dedi Ulaş yavaşça.

Arda kapıyı aralık bırakarak birkaç adımla içeri girdi. " Komutanım. Albay Sancar, toplantı odasında bekliyor bizleri."

Teğmen kafa sallayarak kollarını aşağı indirdi ve masadaki telefonunu alarak dışarı çıktı. Peşinden Arda içeri girmişti.

Albaya selam veren teğmen açık olan bilgisayarın önüne geçti. Operasyonun pürüssüz olması için son defa üzerinden geçeceklerdi.

Söze Albay Sancar başladı " Köyümüzün doktoru olan Leyla Hanım'ın başına gelen bu olaydan oldukça üzüntü duyduğumuzu belirterek konuşmama başlamak istiyorum."

İfadesiz bir yüz ile onu dinliyordu teğmen.

" Merkez üstümüzün hızlı proglamlanması ile operasyona katılacak askerlerimizi titizlikle seçtik. Burada bulunduğunuz ve göreve katılım sağladığınız için Doktor Leyla Hanım adına teşekkür ediyoruz." ellerini birbirine bağlayan albay etrafı izledi.

" Teğmen Ulaş Çakır'ın kurmuş olduğu pürüzsüz operasyon planı için kendisine teşekkürü borç biliriz."

Ulaş kafa sallayarak öne adımladı " Görevim neyse onu yaptım komutanım."

" Gerçekten, eski görev yerinden gelen övgüler kadar varmışsın. Tebrik ederim." diyerek teğmenin sırtını sıvazladı destek verircesine.

" Sağ olun komutanım." diyerek duruşta bekledi teğmen.

" Şimdi sözü teğmene bırakıyorum," diyen albay yerine geçti ve dikkatle dinlemeye başladı.

" Biliyorsunuz ki..." başladığı cümlesini derin nefes alarak kesti teğmen. Ardından ekledi " Köyümüzün vefakar doktoru olan Leyla Demir dün teröristlerce esir alındı."

" Onu kurtarmamız için aracı olacak terörist kendi yaşamına son verince yeni bir plan kurduk."

Teğmen eline aldığı telefonu onu dinleyenlere gösterdi.

" Teröristin telefonu elimizdeydi. İşte şuan elimde görmüş olduğunuz telefon. Dün akşam altı sularında bu telefona gelen mesajla anladık ki dağdakiler adamlarının öldüklerini bilmiyorlar."