បៀវអង្គុយធ្វើមុខភ័យៗនៅពេលបៃបលលូកស្ទាបៗក្នុងអាវគេ សំខាន់នេះនៅក្នុងបន្ទប់ទទួលភ្ញៀវទៀត ដំបូងឡើយថានៅក្នុងបន្ទប់វាអផ្សុកទើបចង់អង្គុយមើលទូរទស្សន៍លេងតែមានណាគេមិនបានអង្គុយដោយស្ងប់ចិត្តទេព្រោះតែមានមេរំខាននៅជិតគេដែរ
«ល...លោកម្ចាស់» បៀវនៅស្ងៀមមិនកើតទេបើលូកខ្វេះៗគេចឹង
«ឯងឆ្កួតទេឬបានចេះតែរំខានគេបែបនេះ?» ប៉ារបស់បៃបលស្រែកមកពីក្រោយធ្វើឱ្យបៀវភ្ញាក់ព្រឺតភ័យផងអៀនផង
«មកពីលោកប៉ាគ្មានអ្នកឱ្យលូកស្ទាបដូចខ្ញុំទើបច្រណែនមែនទេ?»
«អាចង្រៃ»
«យើងគ្រាន់មកសួរស្អែកត្រូវទៅមើលពោះមែនទេស្រួលយើងរៀបចំកូនចៅឱ្យទៅជួយមើល»
«ប...បាទ» បៀវឆ្លើយដោយសម្លេងខ្សាវៗ
«ចឹងចាំស្អែកយើងឱ្យពួកគេត្រៀម»
ប៉ារបស់បៃបលនិយាយតែប៉ុណ្ណេះបម្រុងនឹងឡើងទៅខាងលើដោយសារគាត់ទើបមកពីជប់លៀងជាមួយមិត្តចាស់របស់គាត់
«ល..លោកម្ចាស់ពិសារអីហើយឬនៅ?» បៀវសួរនឹងដើរទៅរកគាត់ គេអាចដឹងបានថាប៉ារបស់បៃបលកាចតែមុខទេតែគាត់ចិត្តល្អដាក់គេទើបគេចង់ជួយមើលថែគាត់វិញខ្លះ
ប៉ារបស់បៃបលលើកចិញ្ចើម ដំបូងមិនចង់រំខានបៀវដែលកំពុងពពោះចៅឱ្យគាត់ទេតែឃើញឬកពារក្តៅក្រហាយរបស់កូនគាត់គាត់បានដៃភ្លាម
«អឺគឺយើងរៀងស្រវឹងបើបានហុតមីស៊ុបក្តៅៗប្រហែលជាល្អ»
«បាន លោកម្ចាស់រង់ចាំបន្តិចទៅ» បៀវប្រញាប់ដើរទៅរកផ្ទះបាយត្រុយ
«ឈប់ចុងភៅក៏មាន បៀវ? បៀវ?»
បៀវមិនស្តាប់បៃបលទេរឹតតែធ្វើឱ្យបៃបលក្តៅចិត្តថែម
«មិនបានទេបណ្តោយបែបនេះមិនបានទេ បៀវមិនអាចនៅទីនេះតទៀតបានទេ» បៃបលរអ៊ូង៉ូវៗឡើងប៉ារបស់គេញញឹមពេញចិត្តពេញថ្លើម
«លោកម្ចាស់មីលោកម្ចាស់ អញ្ចើញពិសារ»
ប៉ារបស់បៃបលដើរទៅទាំងមានមោទនភាព
«ត្រង់ប្តីមិនដែលខ្វល់យកចិត្តទុកដាក់ទេ ត្រង់អ្នកដទៃម៉េចក៏បារម្ភម្ល៉េស!» បៃបលដើររអ៊ូទៅរកបៀវ
ប៉ារបស់បៃបលហុតទឹកស៊ុបមីគ្រូកៗ ធ្វើឱ្យអ្នកជាកូនទើសចិត្តណាស់ថែមទាំងសម្លក់ទៅកាន់បៀវទៀត
«ទៅបន្ទប់!» បៃបលស្រែកឱ្យបៀវឡើងភ្ញាក់គ្រញែងខ្លួន
«ឯងស្រែករកឪឯងអីកណ្តាលយប់នឹង»
«គិតតែហូបទៅប្រយ័ត្នស្លាក់មីទៅ ខ្ញុំមិនជួយ» បៃបលនិយាយរួចក៏ចាប់កញ្ចក់ដៃបៀវឱ្យឡើងទៅខាងលើ បៀវដែលមិនដឹងខ្យល់អីមិនដឹងថាអ្នកម្ខាងទៀតប្រច័ណ្ឌចង់ឆ្កួតហើយកំពុងអូសចាប់យកទៅខ្វៃ
«លោកម្ចាស់» បៀវប្រឹងហៅអ្នកម្ខាងទៀត ហៅអីលឺប្រចណ្ឌឡើងងឹតមុខហើយ
«ត្រង់ប្តីមិនដែលខ្វល់មិនដែលសួរ ឃើញមុខប្តីដូចឃើញមុខបិសាច បើគេញញឹមញញែមយកចិត្តនេះនៅមិនទាន់2ខែផងធ្វើមីឱ្យហើយចុះបើនៅ1ឆ្នាំទៀតមិនធ្វើប្រពន្ធហើយ អេ៎? ប្រពន្ធ?» និយាយដល់ឃ្លាមុននឹងបៃបលងាកមើលមុខបៀវខ្វាច
«ឬឯងយកចិត្តប៉ាយើងព្រោះចង់ធ្វើប្រពន្ធគាត់ឬ? មិនបានគ្មានផ្លូវ ឯងជាកម្មសិទ្ធិយើងម្នាក់គត់!» បៀវចង់ឡេឡឺតាមបៃបលហើយនិយាយង៉ូវម្នាក់ឯងនិយាយអង់គ្លេសទៀតអាណាស្តាប់បាន
«លោកម្ចាស់ លោកម្ចាស់ចង់ធ្វើអី»
គ្រាន់បិទទ្វារបន្ទប់ភ្លាមបៃបលចាប់សម្រាតខោអាវរបស់បៀវរួចក៏ចាប់ដោះលីអូគប់ចេញទៅមាត់បន្ទប់
«លោកម្ចាស់លីអូខ្ញុំ? លោកម្ចាស់អា៎»
បៃបលចាប់បីបៀវសម្តៅទៅលើគ្រែរួចដាក់ថ្នមៗ
«យប់នេះយើងមិនលើកលែងឱ្យឯងទេ»
បៀវស្លេកមុខពឹម
«ហ៊ឺៗៗ អ្ហ៎ាាាា» បៃបលខ្ញាំដើមទ្រូងទាំងសងខាងរបស់បៀវនិងលុញតិចៗ បៀវដែលកំពុងត្រូវបៃបលបបោសអង្អែលប្រឹងខាំមាត់ទប់សម្លេងព្រោះទីនេះជាផ្ទះរបស់ប៉ាបៃបលចឹងគេធ្វើអីត្រូវក្រែងចិត្តម្ចាស់ផ្ទះខ្លះ
បៃបលយកខ្នើយមកកល់ត្រគៀករបស់បៀវធ្វឱ្យសាមីខ្លួនឆ្ងល់
ជើងស្រលូនទាំងគូរបស់គេត្រូវញែកចេញ បៃបលកំពុងញញឹមយ៉ាងកំណាចដាក់បៀវ
គេស៊ូកម្រាមដៃចង្អុលរបស់ខ្លួនចូលទៅ បៀវឡើងរឹងខ្លួនតែម្តង
«ឈ...ឈប់សិនលោកម្ចាស់»
ម្រាមដៃទី2ក៏បានបញ្ចូលទៅ បៀវបែកញើសស្រាក់ៗ
«លោកម្ចាស់!» បៀវនៅលែងស្ងៀមពេលម្រាមដៃទី3របស់បៃបលចូលទៅរាក់ទាក់គេនិងចាប់ផ្តើមកម្រើកជាចង្វាក់មួយៗ
«លោកម្ចាស់ហ៊ឹក»
បៀវពត់ពែនខ្លួនគេកំពុងតែមានអារម្មណ៍ថាខ្លួនឯងកំពុងអណ្តែតលើអាកាសអញ្ចឹង
«លោកម្ចាស់ បៀវ បៀវចង់បាន...»
«ចង់បានអីយើងមិនយល់» បៃបលប្រឹងកម្រើកដៃកាន់តែលឿន បៀវទប់សម្លេងយំខ្លួនឯងលែងបានហើយពេលនេះ
«ចង់បាន អ្ហ៎ាាាា បៀវចង់បានលោកម្ចាស់»
«ចង់បានយើងឬ? យើងមិនឱ្យ»
«អ៎ាាាា» ទឹកវីតាមីនរបស់បៀវបញ្ចេញមកប្រលាក់ពេញពោះនឹងដៃរបស់បៃបល ហើយគេក៏បន្តធ្វើបាបបៀវបន្ត
«លោកម្ចាស់ សូមអង្វរ»
«អង្វរយើងធ្វើអី ម៉េចមិនទៅអង្វរម្នាក់ដែលឯងធ្វើមីឱ្យទៅ»
«លោកម្ចាស់ចង់ឱ្យបៀវគេងជាមួយលោកម្ចាស់ធំឬ?» បៀវបើកភ្នែកធំដោយការភិតភ័យ
«បៀវ ឯងឆ្កួតឬ? ឯងគួរឱ្យខឹងខ្លាំងណាស់»
បៃបលខឹងឡើងក្រហមស្លឹកត្រចៀក គេញែកចូលកណ្តាលប្រលោះជើងរបស់បៀវរួចក៏អុកចូលមួយទំហឹង
«ហ៊ឹក គឺលោកម្ចាស់និយាយបែបនេះ អ្ហឹមមម»
«ចាំទុកឯងជារបស់យើងម្នាក់គត់»
«អ្ហ៎ាាាា បៀវជារបស់លោកម្ចាស់តែម្នាក់គត់» បៀវលើកដៃអោបករបស់បៃបល
«ឯងនៅតែគួរឱ្យចង់ស៊ីទោះពោះប៉ោងក៏ដោយ»
«លោកម្ចាស់!» បៀវដកដៃចេញដោយការអន់ចិត្ត បៃបលញ៉ោះបៀវលេងតែក៏បានឃើញមាត់ងរស្រួចៗរបស់បៀវទៅវិញតែថាវាគួរឱ្យស្រលាញ់ម្យ៉ាងដែរ
បៀវកំពុងតែរង្គើញាប់ញ័រតាមចង្វាក់របស់អ្នកខាងលើហើយក៏ទទួលបានភាពស្រណុកសុខស្រួលមិនតិចដែរ
គ្រាំងង
«អាឆ្កួត» សម្លេងប៉ារបស់បៃបលបន្លឺឡើងមុខបន្ទប់ បៃបលអស់សំណើចតែបៀវវិញលស់ព្រលឹងអស់ហើយ
បានអីមិនឱ្យគាត់ជេមិចបើលីអូបៀវនៅកណ្តាលផ្លូវដើរ ហើយស្មានគាត់មិនដឹងថាជាស្នាដៃអ្នកណា គាត់មិនដែលប្រទះអ្នកណាដូចកូនគាត់ទេ
«គ្រាន់មីមួយចានវាសំញែងប៉ុណ្ណឹងចុះបើបៀវធ្វើលើសនឹងស្រួលមិនស្រួលវាមកគោះបន្ទប់យើងឱ្យមើលវាប្រលែងលេងជាប្រពន្ធវាទល់ភ្លឺហើយមើលទៅ»
សួស្តីអ្នកទាំងអស់គ្នារឿងប្រហែលជាជិតចប់ហើយ និយាយទៅឱ្យតែសរសេររឿងវែងគឺថាមានឧបសគ្គរហូតម៉ង
មីនបាត់មួយរយះនេះដោយសារគេងសម្រាកព្យាបាលនៅពេទ្យ ទើបតែចេញថ្ងៃចន្ទនេះឯងហើយអីលូវសម្រាកព្យាបាលនៅផ្ទះបន្ថែមដែរដើម្បីឱ្យមានកម្លាំងមកវិញ😌 ចង់និយាយនឹកបៀវណាស់😆សាក់ស្អីពេញដៃពេញជើងទៀតហើយកូនយើង
YOU ARE READING
ច្រវ៉ាក់ស្នេហ៍ម៉ាហ្វៀកំណាច
Short Storyក្តីស្រលាញ់និងក្តីសង្ឃឹមដែលខ្លួនមានចំពោះមនុស្សដែលខ្លួនស្រលាញ់ធ្វើឱ្យពិភពដែលធ្លាប់តែមានពណ៌ខ្មៅប្រែជាពណ៌ស៊ីជំពូ តែចុងក្រោយគ្រប់យ៉ាងប្រែជាខុសពីការរំពឹងទុកទាំងអស់ ភាពកក់ក្តៅ ទំនុកចិត្ត ក្តីស្រលាញ់ប្រែជាការស្អប់...
