ច្រវ៉ាក់ស្នេហ៍ម៉ាហ្វៀកំណាច

ភាគទី37

បម្រាម : វគ្គនេះឆុងមី បកបង្គាសុទ្ធអាចធ្វើការរំលងបាន

«ហ៊ឹកៗៗ វេនីស!»
ក្តីសង្ឃឹមរបស់ប៊ីមុននេះត្រូវរលាយគ្មានសល់ ប៊ីគេភ័យខ្លាំងណាស់ជាពិសេសកាយវិការរបស់វេនីសនៅពេលនេះ វេនីសដែលធ្លាប់តែញិកញ៉ក់ដាក់គេ វេនីសដែលធ្លាប់តែទន់ភ្លន់គ្មានទៀតទេ គេឃើញវេនីសបែបversionថ្មីមានទន់ភ្លន់មិនថ្នាក់ថ្នមថែមទាំងធ្វើមុខម៊ាំដាក់គេទេ
«ហិហិហិ វេពូឈឺ វេធ្វើអីនឹង»
បន្ទាប់ពីវេនីសហែកសម្លៀកបំពាក់គេងយប់របស់ប៊ីចោលអស់ហើយ វេនីសក៏ចាប់ជើងរបស់ប៊ីទាំងគូរអឹបចូលគ្នា វេនីសថើបប្រអប់ជើងប៊ីដោយគ្មានការខ្ពើមរអើមអ្វីនោះឡើយ គេថើបអូសពីចុងជើងរហូតភ្លៅស្រលូនរបស់ប៊ីដោយថើបមិនអស់ចិត្តគេក៏ខាំបន្ថែមដោយភាពគ្រឿតខ្នាញ់
«ក្រអូបណាស់»
វេនីសញញឹមដោយពេញចិត្តប៉ុន្តែនៅពេលដែលគិតដល់សម្តីរបស់ប៊ីមុននេះធ្វើឱ្យគេមានកំហឹងកើតឡើងសារជាថ្មីទើបធ្វើឱ្យគេច្របាច់ភ្លៅរបស់ប៊ីខ្លាំងៗដោយមិនដឹងខ្លួន
«វេហ៊ឹកៗៗៗ វេពូឈឺ!»
ប៊ីព្យាយាមនិយាយជាមួយវេនីសដោយសម្របសម្រួលគ្នាតែអ្នកម្ខាងទៀតគ្មានប្រតិកម្មនឹងពាក្យសម្តីរបស់ប៊ីសោះ
«ពូសូមទោសមុននេះពូគ្រាន់តែនិយាយកុហកវេតែប៉ុណ្ណោះ ឈប់ទៅពូខ្លាច» ប៊ីអង្វរវេនីសទាំងទឹកភ្នែកដកពេញភ្នែកបើយើងមើលទៅគួរឱ្យអាណិតមែនទែនតែសម្រាប់វេនីសគឺមិននោះទេ មិនថាយ៉ាងណាគេត្រូវតែបានប៊ីយប់នេះនិងរហូតទៅ គួរឱ្យស្តាយគេមិនទាន់គ្រប់អាយុម្ល៉េសគេប្រាកដជានាំប៊ីទៅចុះអីតាស៊ីវិលបាត់ហើយ
«យ៉ាងណាអូនត្រូវតែជារបស់បងតែម្នាក់គត់»
វេនីសនិយាយឆ្លើយឆ្លងតែប៉ុន្នេះគេក៏ទាញហែកជើងរបស់ប៊ីឱ្យធំដើម្បីអាចឱ្យគេចូលប្រលោះកណ្តាលបានយ៉ាងងាយស្រួល
«ហ៊ឹក!!» ប៊ីគេសឹងយកតីគ្របមុខ វេនីសលេងឃើញគ្រប់យ៉ាងរបស់គេទាំងស្រស់ៗបែបនេះ ប៊ីយកដៃខ្ទប់អូនតូចរបស់គេដងខ្លួនគេប្រែក្លាយជាពណ៌ក្រហមរងារព្រោះអៀនផងខ្មាស់ផង
វេនីសចាប់ផ្តើមបបោសអង្អែលតាមរាងកាយរបស់ប៊ី ច្របាច់ភ្លៅរបស់គេផង ច្របាច់នីៗរបស់គេផង
«យើងចូលចិត្តគ្រប់យ៉ាងរបស់អូន គួរឱ្យស្រឡាញ់ណាស់» ស្បែកសរលោងដូចទឹកដោះគោរបស់ប៊ីកំពុងបង្វក់ចំណង់របស់វេនីសឱ្យកើនមានកាន់តែខ្លាំង
«អ្ហា៎ាាាសស»
វេនីសអោនមកបឺតជញ្ជក់នីៗទាំងគូររបស់ប៊ី ប៊ីបានត្រឹមដេកខ្ញាំជើងខ្ញាំដៃនៅនឹងពូកព្រោះតែមិនធ្លាប់អារម្មណ៍ស្រើបស្រាលអ្វីបែបនេះពីមុនមកទេ
«អាាសស វេនីស» ប៊ីចាប់បោចសក់របស់វេនីសខ្លាំងៗដោយសារតែវេនីសកាន់តែធ្វើឱ្យគេមានអារម្មណ៍ក្តៅឡើងៗហើយ
«ប...បានហើយ....nghhhhh»
ពេលនេះរបស់ជាទីចាប់អារម្មណ៍របស់វេនីសនោះគឺផ្នែកខាងក្រោមរបស់ប៊ី វេនីសព្យាយាមបបោសអង្អែលប៊ីឱ្យបានច្រើនបំផុតអាចដែលទៅរួចព្រោះបើតាមចិត្តគេគឺចង់បបោលចូតែមួយមុខទេ
វេនីសសាកល្បងចូលក្នុងផ្នែកសម្ងាត់របស់ប៊ីធ្វើឱ្យម្ចាស់រាងកាយកញ្រ្ជោលអេនអនខ្លួនរបស់គេ
ម្រាមដៃទីពីរទីបីចូលជាបន្តបន្ទាប់ប៊ីបានត្រឹមដង្ហក់ខ្យល់ពេលវេនីសធ្វើចលនាចេញចូលត្រង់ផ្នែកនោះ អារម្មណ៍ដែលគេទទួលបានមុនដំបូងគេនោះគឺភាពឈឺចាប់ប៉ុន្តែបន្តិចក្រោយមកក៏មានអារម្មណ៍ចម្លែកវិញ ប៊ីស្ទើតែស្ទះខ្យល់ម្តងៗទៅហើយ
ឯវេនីសប្រាប់ឱ្យប៊ីសម្រួលអារម្មណ៍ព្រោះវាត្រឹមតែជាម្រាមដៃប៉ុណ្ណោះរបស់ពិតមិនទាន់បង្ហាញខ្លួននៅឡើយទេ
«គ្មានរបស់ជំនួយទេតែយើងសន្យានឹងធ្វើឱ្យអូនឈឺតិចបំផុត»
វេនីសចាប់ផ្តើមចាត់ការខោអាវរបស់ខ្លួនឯងចេញ បន្ទាប់ពីគេស្រាតខោរបស់ខ្លួនចោលអស់ពេលនោះហើយដែលប៊ីស្រាប់តែមានអារម្មណ៍ចង់ខ្យល់ចាប់តិចចង់ដាច់ខ្យល់តិច គេមិនដឹងបរិយាយពីទំហំរបស់វាយ៉ាងម៉េចទេដឹងត្រឹមតែសូម្បីមាត់របស់គេមិនដឹងអាចទទួលកូនពូជរបស់វេនីសបានអត់ផង
ប៊ីចង់រកវារចេញពីសមរភូមិមួយនេះណាស់ ប៉ុន្តែប្រាកដណាស់វាមិនអាចទៅរួចនោះឡើយព្រោះគ្មានផ្លូវដែលវេនីសអាចឱ្យគេរត់គេចបានទេ
«ឈឺ.....!?» ប៊ីខ្ញាំដើមទ្រូងរបស់វេនីសនៅពេលគេកំពុងតែរុញបញ្ចូលកូនពូជរបស់គេចូលមកក្នុងខ្លួនរបស់ប៊ី
«វាទើបតែចូលបានក្បាលបន្តិចតែប៉ុណ្ណោះ»
ត្រឹមក្បាលប៊ីឈឺប៉ុន្នឹងហើយចុះទម្រាំទាំងអស់ទៀតគេមិនស្លាប់ទេអី
«សម្រួលអារម្មណ៍តិចទៀតយើងនឹងធ្វើឱ្យអូនមានក្តីសុខបំផុត»
វេនីសរុញបញ្ចូលកូនរបស់គេចូលបានពាក់កណ្តាលប៊ីក៏ស្រែកយំអោបករបស់វេនីសតែម្តង
«វេ...វេ....វាឈឺណាស់ហិហិហិ»
«សុំទោស បងព្យាយាមហើយ»
វេនីសអោនមកថើបប៊ីដើម្បីឱ្យគេបន្ធូអារម្មណ៍បន្តិច
«ទ្រាំបន្តិចទៅ» វេនីសថើបថ្ងាសរបស់ប៊ីដែលជោគដោយញើស រួចក៏អុកបញ្ចូលមួយទំហឹងធ្វើឱ្យប៊ីស្រែកយំមួយអស់សម្លេង បន្ទាប់ក៏ចាប់ផ្តើមកម្រើកតិចតិច មិនថាប៊ីគ្រវីក្បាលសុំអង្វរវេនីសយ៉ាងណាក៏វេនីសតបស្នងដោយថើបថ្ងាសឬថ្ពល់របស់គេទៅវិញ មិនមែនថាវេនីសមិនអាណិតម្ចាស់ស្នេហ៍របស់ខ្លួនទេតែគេបេជ្ញាហើយថានឹងយកប៊ីយប់នេះឱ្យបានណាគេចាំពេលនេះមកជាយូរណាស់មកហើយដែរទើបមិនអាចទប់អារម្មណ៍និងចំណង់ដែលខ្លួនមានចំពោះប៊ីបន្តទៀតបានឡើយ
វេនីសព្យាយាមកម្រើកយ៉ាងប្រុងប្រយ័ត្នបំផុតគេមិនចង់ធ្វើឱ្យប៊ីឈឺជាងនឹងទេ ប៊ីសម្លឹងមកកាន់វេនីសដោយទឹកមុខឈឺចាប់ផ្នែកខាងក្រោមនិងគួរឱ្យអាណិតបំផុតវេសនីសស្ទើរដកកូនប្រុសគេចេញដើម្បីមកលួងលោមប៊ីវិញទៅហើយប៉ុន្តែបើធ្វើបែបនេះលើដំបូងរបស់ប៊ីនឹងមានការចងចាំមិនល្អស្រួលមានស្រួលគេអាចនឹងខ្លាចការមានអីៗជាមួយគ្នារហូតតទៅក៏ថាបាន
វេនីសកម្រើករាងញាប់ជាងមុនតែក៏នៅតែព្យាយាមមិនប្រើកម្លាំងជ្រុលពេកទៅលើប៊ីដែរ ប៊ីនោះទឹកភ្នែកហូរចេញមកដូចទឹកគេឈឺក៏ឈឺ ហើយក៏មានអារម្មណ៍អួល ណែនតឹងៗក្នុងពោះរបស់គេវាពិបាកនឹងបរិយាយខ្លាំងណាស់
វេនីសចេញចូលក្រោមចង្វាក់មួយៗនិងថ្នមថ្នាក់ តែមិនដឹងថានឹងថ្នមបានប៉ុន្មានទឹកនោះទេ
វេនីសគ្រហឹមតិចៗដោយអារម្មណ៍សុខស្រួលចំនែកឯប៊ីគេទទួលស្គាល់ថាកំពុងតែជួបអារម្មណ៍ប៉ុន្តែវានៅតែឈឺសម្រាប់គេ ប៊ីព្យាយាមខាំមាត់សង្កត់ចិត្តទ្រាំនឹងភាពឈឺចាប់ដោយគេមិនមានអារម្មណ៍ខឹងឬស្អប់ដែលវេនីសប៉ះពាល់ខ្លួនប្រាណគេទេ ហើយពេលនេះពួកគេក៏ក្លាយទៅជាមួយមនុស្សតែមួយផងដែរ
«អ្ហឹមមមម អ្ហ៎ាាាាា.....ngh...»
ប៊ីបញ្ចេញសម្លេងថ្ងូរដោយមិនដឹងខ្លួន
វេនីសសម្រុករៀងញាប់ជាងមុន ប៊ីចាប់ផ្តើមខ្ញាំពូកគ្រវីក្បាល ខ្លួនក៏ពើងផុតពីពូក ចង្វាក់ស្នេហ៍ដ៏វេនីសប្រគល់ឱ្យគេវាខ្លាំងៗនិងជ្រៅខ្លាំងណាស់
រាងកាយរបស់ប៊ីស្ទើតែទ្រទ្រង់លែងបានទៅហើយពេលនេះ ដោយសុខភាពគេមិនសូវម៊ាំមួនផងត្រឹមវេនីសបាញ់បញ្ចូលចប់មួយតឹកគេក៏ចង់ខ្សោះទៅហើយ ប៉ុន្តែវេនីសនៅតែជាវេនីសគេមិនបញ្ឈប់ត្រឹមមួយតឹកនោះឡើយ វេនីសប្រើក្បាច់ប្លែកៗដែលធ្វើឱ្យប៊ីស្ទើទទួលយកមិនបាន ប៊ីត្រូវវេនីសលើកជើងម្ខាងពាក់ស្មារបស់គេព្រមទាំងបន្តចង្វាក់ដ៏ឃោរឃៅរបស់គេ
«Nghhhh.....វេជួយផងៗ» ប៊ីស្រវ៉េស្រវ៉ាអោបវេនីស ឯវេនីសកាន់តែអុកចូលខ្លាំងៗ
«អ្ហា៎ាាាាា»
«ខ្សឺត អូនគួរឱ្យស្រឡាញ់ណាស់» ប៊ីមិនបានឆ្លើយតបទៅកាន់វេនីសទេព្រោះពេលនេះគេសន្លប់បាត់ទៅហើយ
«ប៊ីៗ ចង្រៃយោ៎ មកពីឯងអាចង្រៃ» វេនីសគេជេស្តីខ្លួនឯងរួចក៏ប្រញាប់ខលទាក់ទងពេទ្យប្រចាំគ្រួសារឱ្យមកមើលប៊ី បន្ទាប់វេនីសរៀបចំសភាពប៊ីនិងបន្ទប់ឱ្យបានស្រួលបួលហើយវេគេក៏អង្គុយវៀសសក់ឱ្យប៊ីទាំងអាណិត
«អូនប្រហែលឈឺខ្លាំងហើយមើលទៅ សុំទោសលើកក្រោយបងនឹងព្យាយាមទន់ភ្លន់ជាងនឹង» (វេនីសគិតថាចង្វាក់គេអុកចូលម្តងៗទន់ភ្លន់ប៉ុន្តែគ្រាន់តែជាhis perspective ទេ អ្វីដែលប៊ីទទួលបានគេវេនីសឃោរឃៅបំផុត)