ច្រវ៉ាក់ស្នេហ៍ម៉ាហ្វៀកំណាច

ភាគទី14

«លោកម្ចាស់កុំៗ អត់ទេ» បៀវប្រឹងដោលខ្លួនគេចចុះពីលើភ្លៅបៃបលប៉ុន្តែបៃបលខ្លេជាប់
«អ្ហឹមមមមម » ម្រាមដៃ1បានស៊ូកចូលតំបន់ហាមឃាត់សម្រាប់អ្នកដទៃតែមិនហាមឃាត់សម្រាប់ខ្លួនឯង បៀវអោនមុខទៅខ្ទប់នឹងស្មារបស់បៃបលពេលបៃបលស៊ូកពីម្រាមចូលទៅ
«អត់ទេហ៊ឹកៗៗ» បៃបលកម្រើកចង្វាក់ដៃរបស់ខ្លួនយឺតមួយៗមើលមុខបៀវដែលកំពុងជ្រួញចិញ្ចើមចំហមាត់ថ្ងូរតិចៗ ពេលបៃបលបន្ថែមចង្វាក់បៀវចាប់ផ្តើមខ្ញាំជើងខ្ញាំស្មារបស់បៃបលព្រោះភាពស្រើបស្រាលប្រូបិនប្រគល់ឱ្យ
បៃបលចុចប៊េតុងបញ្ជាកញ្ចក់ខណ្ឌរវាងអ្នកបើកឡានខាងមុខនិងពួកគេចុះបន្តិច សម្លេងបៀវថ្ងូររសាត់ដល់អ្នកខាងមុខ បៃបលញញឹមសមចិត្តព្រោះនេះជាអ្វីដែលគេចង់បាននិងចង់បង្ហាញកូនចៅរបស់គេឱ្យដឹងថារបស់អ្នកណាកម្មសិទ្ធិអ្នកណា។
«លោកម្ចាស់» បៀវថ្ងូរហៅបៃបលឡើងក្រលួច
«អ្ហា៎ាាាាា» 💦របស់ចេញមកហើយសាមីខ្លួនដង្ហក់ខ្យល់នៅក្នុងរង្វង់ដៃលោកម្ចាស់គេ
«ប៉ុន្នឹងក៏ហត់ហើយហី»
«លោកម្ចាស់» បៀវហៅបៃបលខ្សាវៗ
បៃបលញញឹមចុងមាត់បន្តិចរួចក៏លើកត្រកៀកបៀវឡើងហើយក៏......
«អាាាាាសសស» បៀវស្រវ៉ាអោបកបៃបលស្រែកយំ គ្រប់យ៉ាងរបស់បៃបលបានបញ្ចូលទៅក្នុងខ្លួនរបស់បៀវទាំងអស់ ធ្វើឱ្យឆីបៀវដែលបានត្រៀមទុកមុនយំឡើងគឃូ
«ហ៊ឹកៗៗ លោកម្ចាស់អាាាាា»
ផ្លាប់ៗៗ សម្លេងសាច់ប៉ះទង្គិចគ្នាបន្លឺឡើងគួរឱ្យរន្ធត់ បៀវមិនបានដឹងខ្លួនទេថាសម្លេងថ្ងូររបស់លឺដល់កូនចៅរបស់បៃបលកំពុងបើកឡាននៅខាងមុខ។
ទម្រាំដល់ផ្ទះបៀវសល់តែដង្ហើមដកមិនដល់គ្នា
ខោអាវរបស់បៃបលនៅគ្រប់ទាំងអស់ប៉ុន្តែបៀវសល់តែលីអូមួយគត់ខោអាវរបស់គេរហែកអស់រលីង
«លោកម្ចាស់ បៀវគ្មានសម្លៀកបំពាក់ទេ»
បៃបលសម្លឹងមើលកំទេចអាវនៅចុងជើងរបស់គេ ទើបបៃបលសម្រេចចិត្តដោះអាវរបស់ខ្លួនឱ្យបៀវពាក់ ដោយរាងបៀវតូចល្មមឯបៃបលមានមាឌធំទើបពាក់អាវរបស់គេទៅក្លាយជារ៉ូបត្រឹមគល់ភ្លៅរបស់គេ បៀវមិនបានដឹងទេថាកម្លោះៗដែលធ្វើការនៅជិតនោះតាមមើលជើងរបស់បៀវឡើងគឃ្លើន បៃបលជ្រួញចិញ្ចើមម៉ួម៉ៅឃើញបៀវបញ្ចេញជើងដ៏ស្រឡូនរបស់ខ្លួនឱ្យអ្នកដទៃឃើញ
«មកនេះ» បៃបលកញ្ឆក់ដៃបៀវទាញឱ្យដើរតាមខ្លួនតែបៀវមិនមែនដើរដូចគេទេគឺថារត់តែម្តង
«លោកម្ចាស់ បៀវធ្វើអីខុសទៀតហើយហ៊ឹកៗ»
«ខុស! ខុសធ្ងន់ណាស់»
សម្លេងបិទទ្វាររបស់បៃបលលន់គ្រឹង មិនបាច់ប្រាប់ទេមែនទេថាមានរឿងអ្វីកើតឡើង 4+4=8😂
បៀវត្រូវសន្លប់ភ្លាមៗក្រោយពេលបៃបលបាញ់💦ចូលទៅក្នុងខ្លួនគេទាំងអស់
«បៀវ ងាប់ហើយសន្លប់ទៀតហើយនេះ»
បៃបលមានការម៉ួម៉ៅជាខ្លាំងពេលបៀវខ្សោយបែបនេះ នេះត្រឹមតែ8តឹកសោះគេក៏សន្លប់ចោលខ្លួនបាត់😌

ស្អែកឡើង
«អ្ហា៎ាាាាា លោកម្ចាស់បានហើយយយហ៊ឺៗ»
បៃបលកាន់តែបន្ថែមចង្វាក់មិនប្រណីដល់បៀវដែលកំពុងយំសុំក្តីមេត្តាសោះ
បៃបលលើកជើងរបស់បៀវមកពាក់ស្មារបស់ខ្លួនរួចក៏សម្រុកញាប់ស្មេរ
«លោកម្ចាស់ អាាសស» បៀវកន្ត្រាក់ខ្លួនព្រមទាំងរមូលពូក បៃបលសម្លឹងមើលបៀវទទួលក្តីសុខដែលគេប្រគល់ឱ្យមុននេះ
បៃបលក្រោកទៅងូតទឹកដោយអារម្មណ៍បៀវបានត្រឹមគេងខ្សោះខ្លួននៅលើពូកស្តូកស្ដឹង
«ឆាប់ងើបងូតទឹកទៅ» បៀវគ្រវីក្បាលដោយមិនយល់ព្រម លោកម្ចាស់របស់គេស្រូបថាមពលរបស់គេតាំងពីព្រឹកដល់ស្មានេះហើយចង់ឱ្យគេមានកម្លាំងទៅងូតទឹក បៀវសុខចិត្តដេកទាំងស្អុយប្រាប់....!
ចុងក្រោយបៃបលក៏ជួយយកអាសារងូតទឹកឱ្យបៀវព្រោះថាបៀវធ្វើឱ្យគេមានអារម្មណ៍ល្អទាំងព្រឹក
នៅតុបាយ
បៀវដួសស៊ុបហុតទាំងខ្សោះល្វើយធ្វើឱ្យយូរីទើបមកដល់មានការសង្ស័យព្រោះម្នាក់មើលទៅដូចអស់កម្លាំងរកកល់តែចង់ដេក ឯម្នាក់ទៀតមានកម្លាំងពេញប៉ឹប ហុតពងមាន់ឆៅគ្រូកៗ
បៃបលញាំរួចក៏ចេញទៅធ្វើការបាត់ទៅមិនខ្ចីអើពើនឹងយូរីអីបន្តិច
«ឯង!»
បៀវងើបមុខឡើងពេលយូរីហៅគេ
«អ..អ្នកនាងមានការអ្វីមែនទេ?»
«ឯងចេញទៅកាត់ស្មៅទៅ....»
«ប...បាទ????»
_____________
សុំប៉ុន្នឹងសិនចង់ប្រាប់ថានាងខ្ញុំមានអាការះជាប់ចង្កេះយ៉ាងខ្លាំងដោយសារតែហាត់ប្រាណយកសាច់ដុំទុកអួតភីបៀវ😭