ច្រវ៉ាក់ស្នេហ៍ម៉ាហ្វៀកំណាច

ភាគទី26

«ប...បានហើយបៀវទៅលែងរួចហើយ» បៀវកំពុងដេកដង្ហក់ខ្យល់ចង្កេះគេឈឺចង់បាក់ហើយ ចំនែកអ្នកនៅខាងលើដូចមិនចង់បន្ធូរបន្ថយឱ្យគេសោះ
«លោកម្ចាស់ អ្ហា៎ាាាបានហើយ»
បៀវយកដៃទប់ត្រគៀកបៃបលឱ្យផ្អាកធ្វើចលនាសិនព្រោះរកដង្ហើមក៏មិនចង់ទាន់គិតតែសម្រុកបើគេដឹងថាបៃបលលេងសម្រុកគិតដើមគិតការបែបនេះគេឱ្យមួយយូរហើយដើម្បីឱ្យដូចពេលនេះរកតែព្រះអាយុសទេ
«បន្តិចទៀតអាាា ណែនណាស់»
«អត់ទេទៅលែងរួចហើយ»
បៀវគ្រវីក្បាលញាប់ឆ្មេរតែបៃបលមិនស្តាប់គេអីតិចលេងសម្រុកខ្លាំងៗរហូតដល់បញ្ចូលវីតាមីនcឱ្យបៀវរួចទើបគេឈប់
បៀវខឹងនឹងបៃបលដល់ថ្នាក់យំពេលនេះរាងកាយរបស់គេទាំងមូលកម្រើកលែងបានហើយរឹតតែធ្វើឱ្យគេឈឺចិត្ត
«ចេញទៅកុំមកអោបហ៊ឹកៗៗ»
«អីយ៉ាចេះឆ្នាស់ហើយតើនេះ»
«ហ៊ឹកៗៗលែងទៅ»
«ខ្សឺត សម្រាកទៅ»
បៃបលមហាមុខក្រាស់មិនខ្វល់ពីបៀវប្រឆាំងមិនឱ្យគេអោបទេ គេទាញបៀវអោបជាប់ទ្រូងរួចញញឹមតិចៗទឹកមុខប្រែស្រស់ថ្លាមានជីវិតជីវ៉ាជាងមុនពេលចូលបន្ទប់😌

ស្អែកឡើង
«តុកៗៗ»
«ហ៊ឹម?» បៀវមមីមមើលនៅពេលឮសម្លេងគោះទ្វារ គេមិនដឹងថាម៉ោងប៉ុន្មានហើយទេដឹងតែគេល្វើយខ្លាំងណាស់ចង្កេះក៏នៅឈឺទៀត
«ក្រាកហើយឬប្រពន្ធសម្លាញ់» គ្រាន់បើកភ្នែកភ្លាមបៃបលញ៉ោះបៀវលេងភ្លាមតែម្តង
«លោកម្ចាស់ឆ្កួត ឆាប់ទៅបើកទ្វារទៅ» បៀវសម្លក់បៃបលគេមិនទាន់បាត់ខឹងនៅឡើយព្រោះតែយប់មិញគេមិនអាចទៅមើលកូនបានទេព្រោះតែដើរមិនរួច
«ឃើញម៉ឺសៗតែលូវឆ្នាស់ណាស់» បៃបលរអ៊ូតិចៗ
«អ្នកប្រុសម៉ែដោះដែលត្រូវមកសំភាស៍មកដល់ហើយបាទ»
«អូខេ»
បៃបលដើរចូលមកក្នុងវិញដោយឬកពារហមហានតែឃើញក្រសែភ្នែកបៀវហើយក៏ធ្វើជាក្មេងតូចវិញ
«តោះបងនាំទៅងូតទឹក» គេចាប់បីបៀវឡើងដោយមិនឱ្យដំណឹងមុនធ្វើឱ្យបៀវទះទ្រូងផាច់ៗ(គុំពីម្សិលផង)
បន្ទាប់ពីងូតទឹករួចបៃបលនិងបៀវនាំគ្នាចុះទៅជួបម៉ែដោះដែលបៃបលបានហៅពួកគេមក
បៀវចាប់អារម្មណ៍នឹងមនុស្សប្រុសម្នាក់ដោយមានឬកពារអោនមុខជ្រប់ មើលទៅគេស្លូត
«បងមិនបានហៅក្មេងប្រុសម្នាក់នេះទេ»
«លោកម្ចាស់ខ្ញុំសុំអង្វរខ្ញុំគ្មានទីពឹងទីហ៊ឹកៗៗ» ក្មេងប្រុសអាយុស្របាលបៀវចាប់ផ្តើមយំលុតជង្គង់សុំអង្វរពួកគេ បៀវក៏បានឱ្យគេក្រោកឡើងព្រមទាំងនិយាយជាមួយបៃបល ក៏សម្រុះសម្រួលគ្នាឱ្យពួកគេចូលសម្ភាស៍ម្នាក់ម្តងៗ