Soukoku

Bir tanrıyı bir de beni unutma

Tachihara bana su verdikten son yüzüme yaklaştı. Hayırdır öpüşecek miyiz yiğidim?

Tachihara: Rüyanda tecavüz mü ettiler ne bu hal?

Keşke ırzıma geçselerdi de bu rüyayı görmeseydim, içimde ki hasret iyice dayanılmayacak hale geldi. Unutmam ki geçse de yıllar, seviyorum seni chuuya.. dünyalar kadar.

Dazai: Chuuya'yı gördüm.

Tachihara: Ağlama amk mal mısın? Engelli engelli işler yapma.

Tachihara bunu dediğinde fark ettim gözlerinden akan yaşları, bir kaç saniye öncesine kadar farkında olmadığım yaşlara boğuldum. Ağlamak içimde ki tüm sevgiyi göz yaşlarımla birlikte atmak istiyordum. Dudağımda ismin gözlerimde yaşlar yaneee.

Kunikida: Göz yaşlarını sil, acıyorum haline.

Dazai: Aşık olan adama bu denir mi? Aynı annem gibi homofo-

Kunikida: Aşık olduğun için değil ağladığın için.

Dazai: ...

Gidip duş aldım, üstümü değiştirdikten sonra Kunikida'nın odasına gittik. Orada oda arkadaşı vardı.

Dazai: Çok fazla kitap var, katip mi olacaksın?

Ranpo: Ezik misin? Tabi kitap olacak, kitap okumadan bu kadar zamanı nasıl geçireceğim?

Dazai: Asosyalsin yani.

Kunikida kitaplarını aldı, birlikte kampüse çıkacaktık.

Dazai: Sen gelmiyor musun?

Ranpo: Kampüste Poe'yi görme ihtimalim var, ölsem gelmem.

Günler o olmadan hızlı geçiyor, açıkçası... rüyalarıma girmesi dışında pek aklıma gelmese de, ona kavuşacağım düşüncesi..? Hayır, öyle bir ihtimal dahi kalmamıştı içimde. Böyle bir şeye olasılık vermiyorum. Sanki onu tekrar göremem, görmem imkansız gibi geliyor.. belki de öyleydi. Onu tekrar görmemem, birlikte olmamam gerekiyor. Bir nevi işarettir belki de bu, birbirimiz için yaratılmamışızdır. Kaderimiz birlikte olmamızı değil de toplumun bizi ötekileştirmesi yönünde yazılmıştı belki de. Böyle bir ilişkiye kendi babam onay vermedi, birde topluma mı kabul ettireceğim? Baharı bekleyen kumrular gibi bekliyorum yine de.. bir tanrıyı bir de beni sakın unutma, zira ben seni unutamıyorum. Gün içinde düşünmüyorum, önemsemiyorum ama geceleri uykularımda ismini sayıklıyorum.

Dazai: Buyrun

Diyerek bunları yazdığım kağıdı "psikolog"a uzattım. Bir süre kağıdı okudu.

Dazai: Sen bunun kendi bölümünü dahi bildiğinden emin misin?

Kunikida: Saçmalama istersen.

Naomi: Duyuyorum!

Dazai: En azından sağır değil.

Kunikida: Ama gerizekalı olabilir.

Kunikida'nın biricik arkadaşının kardeşi neymiş psikoloji okuyormuş-MUŞ. NAH OKUYOR, bence bambaşka bi bölümde de psikoloji diyor.

Bir süre sonra konuştu

Naomi: Bişeyim yok geçer ya, ne aşkmış boş şeyler bunlar.

Dazai: Çok yardımcı oldun ya sağ ol cidden

Naomi: Rica ederim

Odadan çıkınca Kunikida'ya döndüm.

Dazai: Bu ne amk?

Kunikida: Ne bileyim ben sandım zekidir bu kız

Dazai: Bu zekiyse gelin beni sikin.

Merdivenlerin önünde dikildiğimizin farkında dahi değildik, karşımdan ki tanıdık bi ses konuştu. "Dazai çekilirsen odama gideceğim" hemen ardından öksürdü.

Dazai: Akutagawa?

Hemen karşımda, bir iki basamak altımdaydı, doğruca gözlerime bakıyordu.