Bullied | R.V.D

002

Pov Lisa
Ik loop voorzichtig de trap af. Ik zie mijn moeder op de bank slapen. Er ligt kots over de grond. Ze heeft gister dus weer gedronken. Ik maak het schoon en drink wat water. Ik leg een deken over mijn moeder heen en pak mijn boekentas.

Ik stap naar buiten en bedenk me dat ik langs Rein moet lopen, anders haal ik het niet. Ik loop zo snel mogelijk langs zijn huis en sla af naar school.

Als ik het schoolplein bijna bereikt heb hoor ik mijn naam. Ik draai me om en zie Rein, Daan, Owen en Nils. Ik zucht en loop door. Ze zetten hun fietsen weg en lopen naar me toe. 'Daar is ons losertje al!' Roept Daan lachend. 'Hoe gaat ie schat?'. Rein scheurt m'n tas open en gooit alles eruit. Ik kijk hem boos aan. 'Nou ik zie je straks bij gym he!' Owen en Daan lopen lachend weg. Rein scheld me nog even uit voor vetzak en loopt dan achter ze aan. Nils staat er nog. Ik pak mijn boeken en papieren bijelkaar. 'Uhm, deze is van jou toch?' Ik kijk naar Nils. Hij heeft een blauwe kraal vast. De laatste van mijn armband. 'Mag je wel met me praten van je vrienden? Straks raak je ze nog kwijt' zeg ik bot. Ik doe mijn rugzak weer om en pak de kraal uit zijn hand. Daarna draai ik me om en loop weg.

Pov Nils
Ik loop naar Rein, Owen en Daan toe. Het is pauze. Jammer dat ik niet in hun klas zit. 'Heee Nilsos'. Ik glimlach. 'We hadden iets leuks bedacht'. Daan gebaard me te gaan zitten. 'Als jij nou eens vrienden met die Lisa word dan kunnen we misschien aan haar telefoonnummer of adres komen. Kunnen we haar thuis ook het leven zuur maken' verteld Rein. 'Uhm.. Ik weet niet of ik dat wel wil doen' zeg ik twijfelend. 'En waarom ik?' Rein glimlacht. 'Ze vertrouwt jou het meest, en gast please, anders hoor je er niet bij hoor'. Ik kijk van Daan naar Rein naar Owen. 'Is dat niet sneu?' Rein begint te lachen. 'Dat hele wijf is sneu man! En kom op, anders mag je andere vrienden gaan zoeken'. Straks ben ik dan alleen, dat wil ik ook niet. 'Oke ik doe het' zeg ik zelfverzekerd. 'Thanks gast'. Rein geeft me een klap op m'n rug. Daan en Owen lachen.

Als de bel gaat ren ik snel de trap af. Ik pak m'n jas en zoek naar Lisa. Ik loop het plein af en zie Rein bij haar fiets staan. Ik zie d'r nog net de hoek omgaan. Ik ren snel het plein af.

Als ik vlakbij haar ben leg ik mijn hand op haar schouder. Ze gilt en trapt naar achter. Fack.. Niet slim. Ze kan goed trappen, verkeerde plek.. Ik laat me op m'n knieën zakken. Daar moeten meisjes niet trappen.. Ze draait zich om. 'Uhm.. Ik dacht dat je Rein was' zegt ze zacht. Ik probeer te glimlachen. 'Sorry'. Ze knielt naast me neer. 'Sorry Nils'. Ik kijk haar aan. 'Maakt niet uit, mijn fout he? Ik had je gewoon moeten roepen'. Er komt een glimlach op haar gezicht. Voor het eerst zie ik haar glimlach..

'Maar wat was er?' Vraagt ze als we naast elkaar lopen. 'Uhm.. Ik wou vragen of je..'. Shit.. Ik moet nu wel wat bedenken. 'Ja Nils?' Ik voel dat ik licht bloos omdat ik niet uit m'n woorden kom. 'Ik ben mijn economie boek kwijt, kan ik de joune lenen?' Bedenk ik snel. 'Uhm jawel, maar ik moet zelf ook leren' antwoord ze zacht. Ze heeft zo'n zachte, lieve stem. 'Kan ik dan even mijn huiswerk bij jou maken?' Ze blijft staan en kijkt me geschrokken aan. 'Nee' zegt ze snel waarna ze weer doorloopt. 'Hoezo niet?' Vraag ik best verbaast. 'Ik wil niet dat je weet waar ik woon, ik vertrouw Rein echt niet sorry'. Ik bots bijna tegen d'r aan doordat ze ineens het parkje ingaat. 'En als ik het nou beloof niet door te vertellen?' Probeer ik nog. 'Sorry.. Daar vertrouw ik je niet genoeg voor'. Ze blijft ineens staan. 'Ik ga nu maar naar huis'. Ik knik. 'Zie ik je morgen dan?' Ze kijkt me niet aan. 'Waarom praat je ineens tegen me en zeg je als Rein me pijn doet niks?' Vraagt ze met een boze klank in d'r stem.