သက်လွင်တစ်ယောက်ညို့နောက်ကိုတစ်ကောက်"လိုက်နေသည်မှာ၃လလေလာက်ရှိနေလေပြီ။ပြော၍လည်းမရခွေးပေါက်လေးတစ်ကောင်လိုပင်ညို့၏ေဘးနားတွင်အမြဲရှိေနတတ်သည်။ထို့ပြင်အထူးဆန်းဆုံးကတော့ညိုနှင့်ဆိုလျှင်သူ့ကိုသူ "မောင်"ဟူ၍သုံးနှုန်းခြင်းပင်ဖြစ်သည်။တမောင်ထဲမောင်နေသောသကောင့်သားကြောင့်သက်လွင်ကိုညိုအလျှော့ပေးမိတာမှားပြီလားဟုပင်တွေးမိ၏။
"ညို့!!!!!"
"ပြော သက်လွင်"
"ညိုရယ်စိမ်းကားလိုက်တာ.....မောင့်ကိုမောင်လို့ပဲခေါ်ပါ နော်......."
"......"ညိုလည်းမည်သည်ကိုမျှထက်မပြောချင်တော့ပေ။ဒင်းကထိန်းမနိုင်သိမ်းမရဖြစ်နေသည်မှာကြာပြီမဟုတ်ပါလား။
"ဟို.....ညို.....မောင်တို့ဒီနေ့ရွာေမြာက်ပိုင်းမှာခရေပန်းသွားကောက်ကြရအောင်"
"ညကျရင်လည်းဘုရားပွဲသွားရအောင်"
"သက်လွင် မင်းအတော်အားနေတယ်ထင်ပါ့"
"အားတာပေါ့ညိုရာ မောင်ကလေညို့အတွက်ဆိုအားပြီးသား"
"ညိုဘာလုပ်ချင်လဲ ဘယ်သွားချင်လဲ ဘာလိုချင်လဲေပြာ"
"မောင်ကအားလုံးဖြည့်စည်းပေးမယ်"
"မင်းကဘယ်ကအလုပ်ရှိလို့လဲ"
"ဒါများလွယ်လွယ် ေလး ညိုလိုချင်တာသာပြောလိုက်မောင်က မောင့်ဖေဖေငွေထုတ်ကြီးဆီကယူလိုက်ယုံပဲ"
"အမလေးအမောင်သက်လွင်ရယ် မင်းမလဲမင်းအဖေကိုမွဲစာရင်းေဖာ်နေတာပဲ"
"ဒီမှာမောင်ပြောမယ် မောင့်ဖေဖေပစ္စည်းလဲမောင့်ပစ္စည်း မောင့်ပစ္စည်းကလဲမောင့်ပစ္စည်းပဲ"
"ဟမ်!!!!"
"ညို့အတွက်ဆို မောင့်အဖေလယ်တေပဲပေးရောင်းရရ၊အိမ်ပဲေရာင်းရရ....."
"မင်းအဖေကြားရင်တော့ ပစ်လဲသွားလောက်တယ်"
"မောင်ကနွားကြီးတစ်ကောင်ဖြစ်ခဲ့ရင်တောင်ရွှေဘိုပေါ်ဆန်းမွှေးလောက်တော့ထွန်ပေးနိုင်တဲ့နွားကြီးပါညိုရယ်"
"ကဗျာဆန်လိုက်တာသက်လွင်ရယ်"ညိုတစ်ယောက်မချိပြုံးကြီးပြုံးမိ၏။
YOU ARE READING
မြတ်နိုးခြင်းနဲ့ဖွဲ့သီပါ့မယ်မောင့်သက်လှယ်(ongoing)
Romanceမြို့အုပ်မင်းဓိပ္ပလင်းမောင် seme သက်လွင် seme ဇင်ဦးညို uke
