"ကိုကိုကြီးကျနော်ေရာက်ပြီ"
"ဟုတ်ပြီကောင်လေး"
"လာကိုယ်သွားကြရအောင်လှည်းေပါ်တက်"
"ဟုတ်ကဲ့"
တစ်လမ်းလုံးတိတ်ဆိတ်လျက်ပါလာသောဇင်ဦးညိုမှာလှည်းလမ်းဆုံထိပ်ရောက်မှစကားစ၏။
"ကိိုကိုကြီးကိုလာကြိုမယ့်ကားကရောက်တော့မှာလားဟင်"
"နောက်နာရီဝက်လောက်ဆိုရင်တော့ရောက်လောက်တယ်ကောင်လေးရဲ့"
"အဲ့လောက်တောင်မြန်တာလား......ဟင့်...."
"ကလေးငယ်ရယ်မငိုပါနဲ့ကွာ တိတ်တော့တိတ်တော့"
"ကိိုကိုကြီးပြန်လာခဲ့နော် ညို့ကိုထားမသွားနဲ့နော်"
"စိတ်ချပါကလေးငယ်ရယ် ကိုယ်ပြန်လာမှာပါ"
"ကိုယ့်ကိုစောင့်နေမယ်မဟုတ်လား"
"ဟုတ်ကဲ့ကိုကိုကြီး"
"အင်း.....လိမ္မာတယ်"
"ကိုယ့်ဆီကိုတိုးခဲ့လာ"ဇင်ဦးညိုေလးဓိပ္ပနားေရာက်သည်နှင့် ညို့၏နဖူးလေးအားဓိပ္ပတစ်ယောက်ငုံ့၍ငြင်သာစွာနမ်းလိုက်သည်။
"ဟင်"
ညိုအလန့်တကြားမော့ကြည့်လိုက်မိသည်။ညို့၏ပါးပြင်နှစ်ဖက်လုံးဟာလဲပန်းနုရောင်သန်းနေလေသည်။
"ကို...ကို....ကိုကိုကြီး"
"နှုတ်ဆတ်အနမ်းပေးတာ"
"ဗျာ!!!"
ဓိပ္ပ၏စကားေကြာင့်ဇင်ဦးညိုတစ်ယောက်မျက်လုံးပင်ပြူးကျယ်သွားရသည်။
တီတီ.....တီတီ.....
"ကဲ ကလေးငယ်ကိုယ်သွားတော့မယ်"
"ညိုစောင့်နေမယ်နော်ကိုကိုကြီး"မျက်ရည်များဝိုင်းနည်းေသာမျက်ဝန်းတစ်စုံဖြင့်ဓိပ္ပကိုကြည့်ေနလေသည်။ကိုကိုကြီးကတော့အသိအမှတ်ပြုခြင်းအလို့ငှာခေါင်းငြိမ့်ပြ၏။ဓိပ္ပတို့ကားလေးထွက်ခွာပြီးအချိန်တော်"ကြာသည်အထိဇင်ဦးညိုထိုေနရာတွင်သာမတ်တတ်ရပ်နေခဲ့သည်။မျက်ရည်များဟာလည်းအဆက်မပြတ်ကျဆင်းလို့နေလေသည်။
"အင်း.......ညိုတော့လွမ်းရအုံးမှာပေါ့ကိိုကိုကြီးရယ်"
"ညို့ဆီကိုသာအရောက်ပြန်လာခဲ့ပါနော်။ညိုလေကိိုကိုကြီးကိုမပိုင်ဆိုင်ချင်ပါဘူးကိုကိုကြီးရယ် ညိုလောဘမကြီးပါဘူး။ညို့ဘက်ခံစားချက်တေအကုန်လုံးကိုလည်းညိုအတတ်နိုင်ဆုံးဖုံးကွယ်ထားလိုက်ပါတော့မယ်။ကိုကိုကြီးကိုလေလူတေအထင်သေးမှာညိုသိပ်ကြောက်တာပါပဲ။ကိိုကိုကြီးဟာ လူအများအားကျတန်ဖိုးထားရတဲ့အမျိုးသားတစ်ယောက်ပဲ ဖြစ်ရမယ်။ညို ကိိုကိုကြီးကိုပိုင်ဆိုင်ဖို့မကြိုးစားတော့ဘူး ညီငယ်တစ်ယောက်အဖြစ်နဲ့သာနေဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါပြီ"
YOU ARE READING
မြတ်နိုးခြင်းနဲ့ဖွဲ့သီပါ့မယ်မောင့်သက်လှယ်(ongoing)
Romanceမြို့အုပ်မင်းဓိပ္ပလင်းမောင် seme သက်လွင် seme ဇင်ဦးညို uke
