မြတ်နိုးခြင်းနဲ့ဖွဲ့သီပါ့မယ်မောင့်သက်လှယ်(အပိုင်း၂၀)

50 4 0
                                    

၂ပတ်ကြာပြီးနောက်......

"ညို‌ေလးသက်လွင်ကိုစိတ်ဆိုးမပြေသေးဘူးလား"

"အင်း..."

"အော်အဲ့ဒါမို့လို့ဒီကောင်ပြာယာခက်နေတာကိုးးး"

"ဒါနဲ့ကိုကိုကြီးနဲ့ကိုကြီးရဝေတို့‌ေကာအဆင်ပြေရဲ့လားဘယ်လိုလဲ"

"ငါတို့နှစ်ယောက်ကတော့သိတဲ့အတိုင်းပဲလေတွေ့တာနဲ့ထသတ်ကြတော့တာပဲ"

"ဒါနဲ့မြနွယ်မနင်ကောကိုကျော်ဝင်းနဲ့ဘယ်လိုလဲဟ"

"အကိုကအနေအေးတော့အိမ်မှာမြနွယ်အသံချည်းပါပဲရဝေရာ"

"ဒီနေ့တောင်ဟိုကောင် မလာသေး...."ရဝေ့၏စကားပင်မဆုံးသေး

"မောင့်သက်လှယ်...မောင့်ကိုအခုထိစိတ်ဆိုးနေတုန်းလား"

"မောင်မှားပါတယ်မောင့်အသက်ရယ် မောင်မှားပါတယ်"
"မောင့်ကိုတစ်ချက်လိုက်ကြည့်ပါအုံးလို့"

"မောင့်အသက်!!!"

"သက်လွင်ရာမင်းအသံဆိုးကြီးနဲ့တော်ပါတော့ကွာ!!"

"အကို့မှာ‌မွေးကတည်းကခံစားတတ်တဲ့နှလုံးသားပါမလာဘူးလား။ဘာလဲအမဗိုက်ထဲမှာကပ်ကျန်ခဲ့တာလား။"

"ညိုလေးရေအဲ့လောက်ဖြစ်နေတဲ့ကောင်ကိုနောက်ထပ်၁လလောက်ထပ်ကောက်လိုက်စမ်းပါကွာ"

"အကို့!!!!!"

"မောင့်သက်လှယ်...မောင့်ကိုစကားလေးပြန်ပြောပါအုံးလို့!!!"

"မောင့်သက်လှယ်ကမောင်သေသွားတာကိုမြင်ချင်နေတာလား"

"သေလေ"

"ဟာ...ခွီးးးးးးး×၂"သက်လွင်နှင့်ညို့ကိုကြည့်ပြီးမြနွယ်နှင့်ရဝေတို့မှာခွက်ထိုးခွက်လန်ရီမိကြတော့သည်။

"မင်းလုပ်အား‌ေပးမသွားသေးဘူးလား"

"ဒီနေ့မောင်နားတယ်လေ"

"မင်းရဲ့ငုဝါမျှော်နေအုံးမယ်သွားလိုက်အုံး"၂ပတ်‌တိတိထိရှိ‌ေနပြီဖြစ်‌ေသာ်လည်းငုဝါဆိုသူနဲ့သက်လွင်တို့နီးနီးကပ်ကပ်‌ေန‌ေနသည်ကိုမ‌ေကျနပ်သဖြင့်‌ေန့တိုင်းလိုလိုရွဲ့ပြောနေသည့်ညိုရယ်ပါလေ။

မြတ်နိုးခြင်းနဲ့ဖွဲ့သီပါ့မယ်မောင့်သက်လှယ်(ongoing)Where stories live. Discover now