‧₊˚♡𝐑𝐮𝐥𝐞𝐫 𝐨𝐟 𝐌𝐲 𝐇𝐞𝐚𝐫𝐭ღ ᵂⁱᵗʰ ᴿʸᵒᵐᵉⁿ ˢᵘᵏᵘⁿᵃ {✓} [Düzenleniyor]

❥ 𝓔𝓹: 𝓣𝔀𝓮𝓷𝓽𝔂 𝓣𝔀𝓸

🧓🪓🥰
Aneannen elimde o yüzden yorum ve oy at lütfen! 20 oy ve yorum.

Olduğum yerde çakılmıştım. Karşımdaki yüzünde hiçbir ifade olmayan tanrının dediklerinden sonra nutkum tutulmuştu. Ben ölmüş müydüm?

"Ne... Ne demek araftayım? Ben... Bu... İmkansız..." Elimi saçlarımın arasına daldırdım ve kendimi sakinleştirmek için derin derin nefesler alıp vermeye başladım. Yani, bebeğim annesiz mi büyüyecek? Peki, Sukuna? Eğer benim ölümümü bebekten bilirse?! Ya ona asla sevgi vermezse?!

"Hayır, hayır! Ben geri dönmek istiyorum. Lütfen, Tsukiyomi hazretleri! Yalvarırım!" Yere kapaklaklandım ve ona yalvarmaya başladım.

"Lütfen, daha çocuğumun cinsiyetini bilmiyorum! Daha bir kere kucağıma almadım! Yalvarırım, lütfen! Lütfen, bir kere bile kokusunu koklayamadım." Gözyaşlarım daha fazla yerlerinde kalamamıştı. Hızla akmaya ve zaten su olan zemine damlayıp, ondan bir parça olmaya başlamışlardı.

Bir süre ben hıçkırık ve ağlayış seslerim dışında hiçbir ses olmadı.

"Evladım, sen bu dünya hayatında yeterince zorluk çektin." Tsukiyomi, ağır adımlarla yanıma yaklaştı ve yerde oturup, kendimce kendimi mahveden bana doğru eğildi. Yumuşacık elini yanağıma kaldırıp, ona bakmamı sağladı.

"Sekiz yaşında... Bu dünyada gereken biricik anneni kaybettin. O zamandan sonra ise yine hayatta kalmaya çalışarak geçirdin. Artık sencede artık dinlenmenin vakti gelmedi mi?"

Bu sözler gözlerimin dehşetle açılmasına sebep oldu. Tsukiyomi'nin etrafındaki küçük yıldız takımları birleşti ve küçük bir şekil aldılar.

Şekilin içinde küçük bir çiçek bahçesi vardı. Bahçenin biraz ötesinde ise... biri vardı... Annem...

Yüzündeki gülümseme tıpkı 10 yıl önceki gibiydi. Elindeki çiçeklere bakım yapıyor ve onları büyük bir sevgiyle okşuyordu. Bu sahne gözlerimdeki yaşların dahada hızla akmasına sebep oldu.