Devoir // Soukoku Fanfic

4.5

Gün çoktan aymış, Chuuya uyanmıştı. Uykum aşırı hafif olduğundan birisi uyansa anında hissederdim, hep böyleydi bu.

Bana bakıp gülümsedi, uyusam bile kimin ne yaptığını bilebiliyordum, mafyada olmak bunu gerektirirdi sonuçta. Düşmanın uykuda gelip sana saldırabileceğinden her an tetikte olmalıydın.

"Bebek gibi uyumuş bir de.." yumuşacık parmaklarıyla yüzümü okşadı. Çok güzel bir histi. Hiç uyanmayayım, o beni saatlerce sevsin istedim.

Kollarımın arasından çekilmeye çalıştı, çekilemedi. Gözlerimi araladım ve yüzüne baktım. "Chuuya?"

Ben gözlerimi açtığım an o gözlerini kapatıp sıktı.

Güldüm. "Uyumadığını biliyorum.."

Tek gözünü geri açtı "Uf ya.." sonra diğer gözünü de açtı ve bana baktı. "Neyse günaydın."

"Günaydın." sırıttım ve "Yanağımı okşadın" dedim yaptığı şeyi hatırlatarak.

"Ya sen uyumuyor muydun!?"

"Uyuyordum, hissettim. Ayrıca uyurken duyabiliyorum da, uykum çok hafiftir benim."

Yüzü kıpkırmızı olup başını göğsüme sakladı.

"N'oldu ya?"

"Git!"

"Niye? Ne yaptım yine ya!?"

Bu sefer de cevap vermek yerine sırtını döndü. "Offf!" nefes alıp verdi.

"Oflama, bana bak." parmak ucumla sırtına dokundum.

Elleriyle yüzünü kapadı. "Git! Bakmam!"

"İnatlaşma çocuk gibi, keçi Chuuya. Hem keçisin hem lama, ne kedisi?" bir süre durup düşündüm. "Neyse, bakmazsan bakma."

Bir kez daha derin bir nefes alıp verdikten sonra bana baktı. "Sus Uskumru Faresi."

"Sustur."

"Öyle mi?"

"Evet, öyle."

Ayağa kalkıp dün gece onu çözdüğüm, hâlâ da sandalyenin önünde duran halatları alıp önüme geldi ve ağzımı bağladı, sıkıca da bir düğüm attı. "Bittiii." İki elini de belinin iki yanına koydu. "Of mükemmel." alaycı gözlerle bana baktı. "Oldu mu?"

"Mmm!"
-PİÇ OĞLU PİÇ

Kalan diğer halatları da aldı. "Dur yerinde." iki elimi de tuttu "Hareket etme sakın!" dedi ve kucağıma, bacaklarımın üzerine oturdu. "Hareket etme diye yanlış anlama."

Ellerimi de bağlayıp tekrar ayağa kalktı ve başka, son bir halat daha aldı. Onunla da bacaklarımı bağladı.

"Mm!" hareket etmeye çalışsam da olmadı, aptallık edip tuzağa düşmüştüm.

"Kaçmanın bu kadar kolay olduğunu bilsem geçen gün kaçardım be." Silah dolabının önüne gelip bir bıçak aldı, sonra yine bana baktı. "Ay, kaçmaya çalışıyor bir de. Yerim." güldü.

Ciddi bir tonla "Tuvalet nerede?" diye sordu. "Sahi, konuşamıyorsun ki." Etrafa bakındı. "Gizli kapı mı yaptırdınız amına koyayım?"

-konuşsam neler söyleyeceğim de..

"Bak, eğer tuvaletin yerini söyleyeceksen açarım ağzını. Tamam mı?"

başımı aşağı yukarı salladım, gelip ağzımdaki halatı çözdü. "Nerede?"

İç çektim. "Bıçakların olduğu dolabın arkası."

"Güzel." diyerek saçımı okşadı. "Seninle geçinmek güzeldi, ama gelişmen lazım."

-orospu çocuğu...

Gülümseyerek yeniden dolaba yöneldi. "Hadi avazın çıktığı kadar bağır, ben de o sırada kaçayım Uskumru. Baayy~" göz kırptı ve dolabı ittirip tuvalete açılan kapıyı açtı, elindeki bıçakla tuvalet camını kırdı ve depodan kaçtı.

Ben onun ardından baka kalmışken Sigma içeri girmiş bulundu. "Lan?"

"... Bakma öyle de kurtar!"

Hemen yanıma gelip halatları bir bir çözdü. "N'oldu!?"

"Aptallık ettim, olan başka bir şey yok. Chuuya da elimizden kaçtı."

"Nasıl? Sana nasıl karşı geldi ki, boyu kısa diye dalga geçiyorduk??"

"Ne sen sor, ne ben söyleyeyim Sigma."

"E şimdi ne yapacaksın, 3 günün kaldı?"

Tekrar yakalayacağım. Yapabileceğim başka bir şey yok."

"Hızlı ol o zaman, Mori'yi biliyorsun."

"Evet biliyorum."

"Yaparsın sen, ilk nereye gideceksin?"

"Bilmiyorum. O aptal bu olanlardan sonra eve gidecek kadar salak değil... Eminim başka birilerinde kalacaktır. Yakın olduğu birileri var mı, onlarda kalır belki?"

"Hmmm... İki tane yakın arkadaşı vardı galiba, biri Yosano diğeri Atsushi, ama kızla kalmaz bence."

"Bence de. Atsushi'nin ev adresini bulsana bana."

"Pekâlâ hallederim, ne zaman lazım? Yarına mı bugünün akşamına mı?"

"Bugün akşama hallet, ne kadar erken o kadar iyi."

"Peki akşama kadar halleder adresi atarım sana. Ben kaçtım sen de etrafa bak dışarıda bir yerlerde görürsün belki."

"Tamam."

Selamm \(⁠≧⁠▽⁠≦⁠)/ 💗

Bu bölüm öncekine kıyasla (birazcık) kısa oldu üzgünüm... Ama yetiştirebilmek için bölümü yarıya bölmek durumunda kaldım (⁠╥⁠﹏⁠╥⁠)

Umarım anlayışla karşılarsınız çiçeklerimmm bu bölümü yayınlar yayınlamaz sonraki bölümü yazmaya uçucam 🤸‍♀️🤸‍♀️

Haftaya tekrardan burada buluşmak dileğiyleeee~

Sağlıcakla ve Soukoku'yla kalınnn

Öpüldünüz! (⁠っ⁠˘⁠з⁠(⁠˘⁠⌣⁠˘⁠ ⁠)💝