"Sadece sen Deniz.." diyerek elini yanağıma koydu.
"Sana ihtiyacım var, yanımda olmana ihtiyacım var"
Ilk defa kahve gözlerinden yaş aktığını gördüm ve ben ilk defa verdigim bir karardan ölesiye nefret ettim...
Yine o lanet günlerden birine uyandım. Alarmı kapatmak için dirseklerimden destek alarak yatağımın yanımdaki masanın üzerine duran telefonuma uzandım saat 10 olmuştu ve kalkıp kahvaltıyı hazırlamam lazımdı yoksa yine Aylin'in dilinden kurtulamazdım.
Yataktan kalkıp sessizce lavaboya doğru ilerledim. İçeri girip elimi yüzümü yıkadım, aynalı dolabı açarak içinden yüz kremimi aldım ve yumuşak hareketlerle yüzüme uyguladım bu kremi kullanmayı ne zaman ihmal etsem yüzümde sivilceler çıkıyordu zaten ortalıkta çuval et torbası gibi geziyordum bari sivilcelerim olmasındı.
Lavabodan çıkıp tekrardan odama girdim. Yatağımın örtüsünü düzeltip Sümmeye'nin bana aldığı baykuş peluşu yatağımın ortasına koydum.
Dolabımın önüne geçip ten rengi gibi bir pantolon üstümüde de düz beyaz bir tişört giydim ve kirli kıyafetlerimi kirli sepetine atıp odadan çıktım.
Mutfağa doğru giderken Yağmur'un lavaboya girdiğini gördüm kesin birazdan gelip kahvaltıda ne istediğini söyleyecekti.
*.*
Dedigim gibi olmuştu gelip benden patates kızartması istemisti. Bende 4üne yetecek kadar hazırlamıştım salona masayı hazırlayıp hepsini kalkmasını bekledim.
işe gitmem gerekiyordu ve ben hâlâ onların uyanmasını bekliyorum
babam kalkmış ve masaya oturmuştu evden çıkacağımı haber verip gitsem iyi olacaktı geç kalmak istemiyordum. Zaten patron dünden geç geleceğini söylemişti yoksa bu kadar geç kalkmazdım.
"Baba ben işe gidiyorum, bugün geç gelebilirim restorana önemli müşteriler-"
"İyi git artık." diyip beni resmen kovdu, lafımı bile bitirememiştim. Her neyse Deniz, bozma moralini Deniz her gün bunları yaşıyoruz kızım sorun yok.
Kendimi avutma işlemim bittiğinde odaya gidip kıyafet aramaya başladım Yusuf abi müşterilerle özellikle benim ilgilenmemi istemişti çünkü diğer garsonlardan daha iyi hizmet veriyordum. O yüzden özel günlerde giymem için ayrı bir garson kıyafetim vardı ve Yusuf abi özellikle bunu giymemi istemişti açıkcası biraz açık bir kıyafetti ama her zaman giymiyordum o yüzden sıkıntı yoktu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kıyafeti giydikten sonra bir kaç tane makyaj malzemelerimin olduğu masamın karşısına oturup uykusuzluktan ve uyuşturucu yüzünden morarmış olan göz altlarımı Kapatıcıyla kapattım.
Zaten normalde berbat görünüyordum bari şimdi özel misafirlerin olduğu yerde biraz özenli görülseydim ne olurdu ki "amaaan hiçbirşey olmaz yap gitsin Deniz" iç sesime kıkırdayıp masanın üzerindekilere göz attım birisi bu halimi görse beni deli zannedebilirdi ama bende küçüklükten kalma bir huydu bu, içimden kendi kendime konuşur düşündüklerime de mal gibi gülerdim sanırım biraz salaktım ben ya..
Öncelikle bi saçlarımı taramam lazımdı uyanalı çok olmadığı için kabarık ve kötü duruyordu masanın çekmecesine açıp içinden bir tane tarak aldım ve yavaşça çok kabarmadan saçlarımdaki karışıklığı düzelttim.
Tarağı yerine koyup masanın üstündeki üstünde incilerin olduğu küçük cici tokalarımı alıp bir tanesini sağ tarafa diğerinide sol tarafa taktım vee işteş saçlarım hazırdı.
Masanın üzerinden kirpik kıvrıştırıcımı elime aldım ve sakince kirpiklerimi yukarı kaldırdım normalde bunu yapmayı pek tercih etmezdim ama kirpiklerime bunu yapmadığımda maskara gram belli olmuyordu bende kirpiklerimin hacimli ve güzel görülmesi için kirpik kıvrıştırıcısı kullanıyordum.
Maskaramı elime alıp dikkatlice göz kapaklarıma değdirmeden sürdüm ve bir değişiklik yapıp göz altlarıma siyah kalem sürüp gözlerimi rahat bıraktım. Gözlerim mavi olduğu için kalem yakışmıştı, açıkçası hoşuma gitti sanırım artık sürekli kalem süreceğim.
Son olarakta dudaklarıma baktım ama çok renksiz durduğu için dudağımın çevresine kahverengiden daha koyu bir kalem sürdüm ve içinede ona uyan bir ruj sürüp aynadaki son halime baktım kıvırcık saçlarım normal duruyordu. Yüzümde normale göre gayet iyi gözüküyordu. Sevdim.
Oversize ceketimi üzerime geçirip odamdan çıktım. Göz ucuyla salona baktığımda hâlâ masada yemek yediklerini gördüm ve hiç biriyle uğraşmak istemedigim için direkt kapıya yöneldim.
Ayakkabılıktan uzun siyah botlarımı ayağıma geçirip yürümeye başladım restoran çok uzakta degildi, sadece 15 dakika yürümem gerekiyordu.
Çok lüks bir mekandı ve oraya sürekli zengin insanlar gelirdi sanırım bugün gelecek olanlar ya bir şirketin CEO'suydu ya da bizim restoran ile anlaşma yapacak olanlardan biriydi çünkü ben üzerime sadece 6 7 kere bu kıyafeti giymiştim 5inde CEO'lar iş konuşmak için gelmişti, 2 3 kerede restoran anlaşmasında giymiştim yine öyle birşey olmalıydı çünkü Yusuf abi durduk yere bu kıyafetleri giymemi benden istemezdi.
*.* Sorunsuz bir şekilde restorana ulaştığımda ana kapıdan içeri kartımı okutarak girdim, içerisi kalabalıktı umarım geç kalmamışımdır.. İçimden kendime bu kadar uğrattığım için lanetler yağdırırken hemen Yusuf abinin odasına gitmek için yöneldim.
Asansörün karşısına geçip düğmeye bastım kapılar açılınca içeriden 3 tane koruma çıktı ve "Hanfendi lütfen geri çekilir misiniz?" diyerek eliyle bana hemen yan tarafı gösterdi.
Hızlıca yan tarafa geçerek kafamı asansör kapısına doğru eğip kimin çıktığına bakmaya çalışıyordum ki arkadan geçen öküzün biri nasıl omzuma çarptıysa dengemi kaybettim. Ben tam yere kapaklanacağım sanıp acıya kendimi hazırlarken birisi beni belimden yakaladı ve kendine doğru çekti...
