I never like you//minsung

12

Jisungtan
Okul bittikten sonra hiçbir şeye takılmadan eve dönmüştüm.Kendimi yatağa attığım an zaten uykuya dalmıştım.

Sabah uyandığımda dersin başlaması için 20dk olduğunu gördüm.Hızlıca hazırlanıp okula geldim.Herkes dünkü gibi hakkımda fısıldaşıp kıkırdıyordu.Kimseyi umursamadan sırama gittim.Öğle arasına kadar uyumuştum.Zil çalınca bizimkilere yemekhaneye gitmeyeceğimi söyleyip kafamı sıraya koyup olanları düşünmeye başladım.Nerede hata yaptığımı anlamıyordum.Kafama çarpan şeyle düşüncelerimden sıyrılıp atılan tarafa baktım. Minho?

"Uyandırdım mı?"

"Noldu"

"Canım sıkıldı"

"Eğlence merkezi miyim ben"

"Evet seni sinir etmek beni eğlendiriyor"

"Başka insan mı yok"

"Yok"

"Rahat bırak beni Minho yoksa"

"Yoksa ne"

"Eunwoo hocaya söylerim"

"Bakıyorum sende iyi anlaştın Eunwoo hocana"

"Sus Minho"

"Sustursana"

"Saçmalıkların bittiyse git"

"Aman be senlede konuşulmuyor ya"

"Bunca şeyden sonra neyi konuşacağız? Senin yüzsüzlüğünü mü?"

"Bilmediğin şeyler var"

"Ne var mesela"

Minho konuşacakken bizimkiler gelmiş tekrardan iki yabancı olmuştuk.

"Uyuyan güzel uyanmış,naber"

"İyi felixim sen"

"İyi bende al sana çilekli süt aldık"

"Teşekkür ederim"

"Ne demek arkadaşımız bu haldeyken ne yapsak az kalır"

"Ne varmış halimde"

"Ne mi var sen aynaya bakmıyor musun? Şu haline bak sanki ölmüşsünde girilmişsin gibi"

"Boşverin beni siz nasılsınız?"

"Sen bu haldeyken bize mutlu olmak düşmez"

"Takmayın beni siz"

"Şaka mısın çocuk sen ya"

"Napmisimkine"

"Yapma söyle ısırcam yanaklarını"

"Olmaz yanaklarım önemli" deyip kıkırdamıştım.

"Ha şöyle sana gülmek yakışıyor"

Bizimkilerle biraz konuştuktan sonra nöbetçi öğrenci Eunwoo hocanın beni çağırdığını söyledi.Bende hocayı bekletmemem amacıyla nöbetçinin dediği yere gittim hoca bizim kattaydı.Katın bu kısmını Minho sıklıkla kullandığı için Minhoda birkaç adım ötemdeydi.

"Buyrun hocam"

"Çilekli süt sevdiğini duymuştum sana aldım"

"Evet çok severim teşekkürler" deyip kıkırdamıştım.Eunwoo hoca ise saçımı okşuyordu.Mutlu olmuştum bana iyi davrandığı için ama üzerimde Eunwoo hocanın gözleri hariç bir çift göz daha hissettiğimde etrafıma bakındım.Minhoyla gözlerim denk gelince sinirle bize baktığını gördüm.Tekrar hocaya döneceğim sıra Minho dibimizdeydi.

"Jisung konuşabilir miyiz?"

"Gitmem gerek hocam sonra görüşürüz"

"Görüşürüz jisungcum"

Minho kolumdan çekerek beni yangın merdivenine sokmuştu.

"Ne oldu yine"

"Ne mi oldu? Adam resmen seni yiyecek ve sen ne oldu mu diyorsun"

"Bunun neresi seni ilgilendirir peki"

"Hoşuna mı gitti"

"Ne, ne hoşuma mı gitti?"

"Onun ah tanrım, onun sana dokunması hoşuna mı gitti"

"Ne diyorsun sen o sadece bir öğretmen"

"O senin gözünde öyle olabilir ama sen onun gözünde hiçte öyle gözükmüyorsun"

"Saçmalamayı kes en azından"

Üzerime doğru gelmiş ve beni duvarla arasına almıştı.

"En azından ne jisung"

"En azından insanları kullanmıyor"

"Ben kullandım mı seni? Hem insanları kullanmadığını bilecek kadar yakın mısın o adama?"

"Seviyor gibi yapıp sonra bütün okula rezil eden birisin sen ayrıca seni gram ilgilendirmeyecek şeylere burnunu sokma"

"İlgilendirir beni"

"Sen kimsin ki ilgilendirecek kimimsin sen? Neyimsin?"

"Ben"

"Sen ee"

"Hiçbir şey diyemezsin değilmi çünkü hiç birşeyim değilsin"

"Jisung ben"

"Minho ne sen? Bunca şeyden sonra kalkıp bana nasıl hesap sorabiliyorsun? Bana her şey seni hatırlatıyor.Gittiğinden beri çok özlüyorum seni kalbimin göğüs kafesimi yaktığını hissediyorum ama tek yaptığım susmak.Susmak ve özlemek.Baktığım her yerdesin buna engel olamıyorum. Kulaklarımda sesin,tenimde dokunuşların,kalbimde sevgin.Herşey yerli yerinde ama sen yoksun belkide hiç olmamıştın.Birlikte olan anılarımızı göz önüne getiriyorum ve görüyorum ki benden çok uzakmışsın ama ben gözümdeki perdeyi kaldırıp gerçekleri anlamak istememişim.Üzülüyorum sonra,acıyorum kendime,bana hiç gelmemiş birinin gitmesine üzülüp kendimi karabataklığa sokuyor olmama.Yinede duramıyorum özlemeden,seni düşünmeden yapamıyorum seni sevmeden,yaralarıma iyi geliyorsun ama o yaraları sen açtın."

"Jisung ben böyle olsun istemedim bir bipolar gibi davranıp seni üzmek ister miyim sanıyorsun seni bu kadar severken. Sana bakmaya dahi kıyamazken bu kadar acı çekmen beni mutlu mu eder sanıyorsun? Evet özür dilerim bencillik ettim okulda gay diye anılmak istemediğim için seni geride bırakmak istedim ama inanki yapamadım.Hâlâ seni düşlüyorum hâlâ bizi anımsıyorum yinede herşey için çok geç seni bu kadar kırdıktan sonra herşeyi düzeltsem ne olur sen beni silmişken çabalayamam çünkü istemezsin beni"

Minho sözünü bitirir bitirmez kendimi tadını bilmesemde çok özlediğim dolgun dudaklarında bulmuştum.