SAVED BY MATTHY

Hoofdstuk 3

Het word opeens helemaal zwart voor m'n ogen, en ik val naar achter. Matthy vangt me op en tilt me het bed op. Ik voel nog net dat ik op het bed neer word gelegd en daarna ga ik knock-out....

Pov Matthy
"MIEL!" Schreeuw ik in paniek. Ik hoor dat Milo en de andere jongens snel naar boven komen rennen. "NOVA!" Zegt hij terwijl hij naar het bed komt gerent. "Wat, wat is er gebeurd mat?" Vraagt Milo in paniek. "Ik weet niet, ze viel naar achter en ik ving dr op en toen heb ik dr op bed gelegd en toe-." Raoul komt ook aan gerent en die legt zijn vingers in haar nek om te kijken of ze nog een hartslag heeft. "God zij dank." Zegt raoul. "Wat?" Zegt Milo. "Ze is flauwgevallen, ze heeft nog een regelmatige hartslag." Zegt hij. "Hoe is ze flauwgevallen?" Vraagt Robbie die in de deur opening staat. "Ik zou het echt niet weten?" Zegt Milo. "Eet ze genoeg?"Vraagt Raoul. "Uh ik weet t eigenlijk niet." Zegt Milo. "Ik denk het niet zometeen als ze wakker is gaan we het vragen." Zegt Raoul duidelijk.

Pov Nova
Opeens word ik wakker, ik heb geen idee waar ik ben en ik schiet omhoog. Ik adem heel zwaar en snel en zie dan dat alle jongens om me heen zitten en Matthy naast mij. "NOOF!" Schreeuwt Milo vol in m'n oor. "Wat is er gebeurd?" Vraag ik bang. "Je bent flauwgevallen en ik heb je op bed gelegd toen en net optijd kunnen opvangen." Zegt Matthy. "Nova?" Vraagt Raoul opeens. "Ja?" Zeg ik. "Wanneer heb je voor het laats gegeten?" Vraagt hij. "Uhm." Zeg ik zachtjes terwijl ik naar beneden kijk en een beetje met m'n armbandjes aan het friemelen ben. "Hey het is oke he je kan het gewoon zeggen en we zijn echt niet boos op je Noof." Zegt hij. "2 dagen geleden." Zeg ik zachtjes terwijl ik oogcontact probeer te vermijden. Ik zie dat de jongens schrikken en niet goed weten wat ze moeten zeggen. "Gaan we dan zo even naar beneden even iets proberen te eten?" Vraagt Raoul lief. "Ja." Zeg ik. De jongens lopen allemaal al naar beneden terwijl Matthy mij helpt met opstaan. "Lukt t zo?" Vraagt hij. "Ja." Zeg ik. "Zeker?" Vraagt hij nog een keer. Matthy is echt zo lief en heel begripvol. We lopen samen ook naar beneden en dan staat er een bakje aardbeien op tafel. Die zijn natuurlijk voor mij. Ik was natuurlijk wel van plan om vandaag ofzo te eten maar alsnog word ik al misselijk als ik er naar kijk. Ik ga aan tafel zitten en Raoul, Matthy en Milo komen erbij zitten.

Hapje voor hapje probeer ik de aardbeien te eten, maar na elk gevoel ga ik me steeds schuldiger voelen. De jongens proberen een beetje te praten om me af te leiden maar het helpt niet echt.

Er liggen nog 3 aardbeien in mn bakje. "Kom op meis, je bent er bijna." Zegt Raoul. Ik eet de laatste 3 snel achter elkaar op zonder te denken. "Ik ben trots op je Noofje." Zegt Matthy die naast me zit. Sommige mensen noemen me wel Noofje maar als hij het zegt is het gewoon leuker. "Dankje jongens." Zeg ik. "Goed gedaan!" Zeggen Milo en Raoul. "Mag ik alsjeblieft even slapen? Ik ben echt kapot." Zeg ik. "Tuurlijk moet ik ff mee lopen?" Vraagt Matthy lief. "Ja als je wil." "Altijd." Matthy en ik lopen samen naar boven en ik plof neer op zijn bed. "Nou ik ga weer naar beneden als er iets is roep of app je ja?" Zegt hij terwijl hij wilt weg lopen. "Mat?" "Ja?" "Wil je blijven alsjeblieft?" Matthy zegt niks en komt naast me liggen en slaat een arm om me heen en kriebelt m'n haar. Ik lig op zijn borst en val langzaam in slaap.