KANLI TAHT

Bölüm6: Tanışma

Tam yere düşecek iken güçlü kollarıyla biri beni omuzlarım dan yakaladı. Bu beni tutan bana çarpan kişi olmalıydı diye düşündüm. Yere düştüğümü sandığım için korkudan gözlerimi kapatmıştım. Sonradan düşmediğimi fark ettim. Birinin kollarındaydım.

Kendimi kaptırmış ken kulağımın çok yakının dan gelen tatlı bir sesle kendime geldim.
" Küçük hanım, gözlerinizi açabilirsiniz. Güvendesiniz. Benim kollarımdasınız." Dedi nazik ve sarhoş edici bir sesle bir adam. Endişeyle ve yavaşça gözlerimi açtım. Karşımda sarışın, saf bir yakışıklılığı olan genç bir adam duruyordu.

Ona öylece baka kaldım. O kadar yakışlıydı ki gözlerimi ondan alamıyorum. Anlayamayacağım bir çekim vardı sanki aramızda.
" Küçük hanım iyi misiniz? Rica etsem eğer iyiseniz kollarımdan kalkar mısınız?" Dedi . Sesinde bir zorlanma vardı. Bense kendimi ona bakmaktan alıkoyamıyordum. Bir süre yüzüne baktıktan sonra kendime geldim ve kollarının arasından çekildim. " İyiyim, teşekkürler. " Dedim başım yere eğik. Utancımdan yüzüne bakamıyordum.

Birden elime yapıştı ve kendine doğru çekti. Hafifçe eğilip küçük ama içten bir buse kondurdu.
" Güzelliğinize bakmaktan kendimi alı koyamıyorum. Bu divane olmuş adama isminizi lütfeder miydiniz?" Dedi. Gözlerinin mavisi parlıyordu. Çok nazik ve tatlı konuşuyordu.
Sanırsın ki ilk defa gerçek bir erkek görmüş gibiydim. Bu erkekse diğerleri neydi.

Şaşırıp, başımı kaldırdım. Utanmıştım. Yanaklarım kızardı.
" Çok naziksiniz. Ben Catherine.
Secretmountain' in varisi, Leydi Catherine Goldmans. Peki sizin adınız nedir?" Dedim. " Ben..." Dediği anda arkadan " Yarbayım." " Yarbayım." Diye biri seslendi. Sarışın adam
" Afedersiniz gitmem gerek." Dedi ve hızla yanımdan ayrıldı. Bende asıl yapmam gereken şey olan babamı aramaya döndüm.

Hayla merdivenlerin ordaydı. Kalabalığın arasından geçerek babamın yanına vardım. Lord Reginal ' a " Merhabalar izninizle babala bir işimiz var. " Dedim. Babama kaş ,göz işareti yaparak benimle gelmesini söyledim. " İzninizle Lordum. Hemen geliyorum." Dedi ve koluma girip beni büyük salondan çıkarttı ve rastgele bir odaya girdik. Odanın içinde şimdiye kadar bu krallığı yöneten bütün kralların resimleri vardı. Kurucu Kral Derek , Kral Richard, Kral Donald, Kral Arthur, Kral II. Derek , Kral Felix, Kral II. Donald... Ve daha bir çok kralın resmi vardı.

Babam kapının arkasında ki sandalyeyi alıp oturdu. "Ne var kızım? Ne oldu bu kadar önemli? " Dedi. Sesi biraz sinirliydi. " Gerçekten soruyor musun baba? Bana hiç bir şey olmamış gibi davranma. " Dedim. Sesimi yükselterek. Benim haklı olduğunu kanıtlamaya çalışıyordum.
" Söyle ki cevap vereyim. Neden bahsediyorsun?" Dedi. " Bana sormadan beni evlendirmeyi düşünüyormuşsun doğru mu?" Dedim hesap sorar gibi. " Ne bu böyle babana bağırmalar filan. Kendine gel Catherine. Medeni dilden konuşalım. " Dedi babam. " Tamam. Lütfen soruma cevap verir misin babacım." Dedim nazik olmak için kendimi zorlayarak. "şimdi böyle daha iyi. Sana zaten söyleyecektim kızım." " Ne zaman söyleyeceksiniz nikahımızın kıyılması için rahibin karşısına çıktığımızda mı?" " Alexander bu gece buraya gelecek. Bende sizi tanıştıracağım. Daha önce görmüştüm. Çok iyi bir gençtir. " Dedi. " Baba konu Alexander' ın nasıl biri olduğu değil. Konu tanımadığım bir adamla evlenmeyeceğim. Hem sen Lord Reginald dan hiç hoşlanmazsın beni nasıl onun oğluyla evlendirmeyi düşünürsün? Neden? " Dedim isyan eder gibi. " Sen bu konulara karışma. Önemli değil. Sen bu evliliğin siyasal bir olay olduğunu bil yeter. " Dedi. Bütün şiddetli konuşmalarıma rağmen , babam hep sesizdi.

Babam " kızım sen Alexander ile tanış eğer genede evlenmek istemezsen sana karşı çıkmayacağım. " Dedi. Benden medet umar gibi. " Tamam. Denerim. " Dedim. Babam ayağa kalkıp bana sarıldı. " Teşekkürler kızım." Dedi. Sonra omzuma kolunu koydu. Kapıyı açtım ve dışarı çıktık.

Salona geldiğimizde babam beni bırakıp Lord Reginald ' ın yanına gitti. Bende ortada kaldım. Ne yapacağımı bilemeyip gidip koltukta oturdum. Uzunca bir süre etrafı izledim. Sonra az ötemde konuşan iki kızı duydum.
Sesizliğimi korudum. Sanki bu duyduklarım benimle ilgiliymiş gibi hissettim. Aralarından 18-19 yaşlarında gibi ve birazda sinsi gibi görünen kız" Rose, duyduğuma göre bugün buraya kardeşin General Alexander da gelcekmiş. Doğru mu? " Diye sordu hayran hayran. Demek ki bu kadın Alexander' ın ablası. Benim evleneceğim adamın ablası. Sinsi kadın susunca adının Rose olduğunu düşündüğüm kız konuştu. " Evet gelecek ama hemen sevinme. Bu gün sözlüsü ile tanışmaya geliyor. " Dedi.

Bu sözü duyunca hemen öne atıldım ve konuşmaya dahil oldum. "Merhabalar hanımefendi kulak misafiri oldum da, duyduğuma göre siz General Alexander ' ın Ablasıymışsınız. Doğru mu? " Dedim konuşmaya çekinerek. Neden hemen konuya dahil oldum ki. Onları dinlediğimi düşünecekler. Keşke hiç konuşmasaydım. Bu kadar meraklı olmam başıma bela açıcak diye korkuyorum.

" Merhaba, evet doğru ama siz kimsiniz? " Dedi. Tuhaf tuhaf baktı yüzüme. " Ben Catherine Goldmans." Dedim. Kendimi rezil olmuş hissediyordum ama artık buradan dönüş yoktu. Yanımda ki sinsi görünen kız şaşırarak " Aaaa sen kralın yeğeni değil misin? " Dedi. O kızı pek önemsemiyordum. Benim asıl meşgul olduğum konu Rose den Alexander ile ilgili bilgi almaktı. " Evet ,evet " dedim ciddiye almadan. Rose " Sen Alexander ' ın sözlüsü olmalısın. " Dedi. Rose kendini beğenmiş biri gibi duruyordu.
" Galiba öyleyim. " Dedim. "Heyecanlı mısın? " Diye sordu. Ne cevap vereceğimi bilemiyordum. Rose, bildiğin benimle dalga geçiyordu.

Sinsi görünümlü kız yüksek sesle ve heyecanla" Orda ki Alexander değil mi ?" Dedi. Hızla kafamı sinsi olan kızın baktığı yöne çevirdim. Biraz uzakta herkesin dikkatini çekerek yürüyen bir adam vardı. Uzak olduğu için yüzünü göremiyordum. Rose ,kolumdan tutup" gel hadi kardeşimi görmeye gidelim." Dedi.

Rose beni kolumdan çekerken aklım dan bir çok şey geçiyordu. Acaba nasıl biriydi? Yaşlı yada çirkin mi? Ya sorun dış görünüşü değil de karakteri ise. Peki ya kaba , aptal ya da zalimse.Bu düşünceler ne kadar aklımı rahatsız etsede iyi biri de olabilirdi. Umarım iyi biridir.Yanlarına geldiğimizde Alexander, babamla konuşuyordu. Bana döndü...