Uwielbiasz zwroty akcji? To tak jak ja! Przeczytaj książkę, która zawiera między innymi: wypadki, nieporozumienia, zemsty, katastrofy, zawody miłosne. Zachęcam do poświęcenia chodziaż 10 minut!
Trochę się zdziwiłem. Nigdy nie widziałem takiego zapału ze strony chłopaków. A teraz jak gdyby nigdy nic, biegli , a pot spływał im z czoła. Chwila....oni trzymali komórkę Riccardo?! Nie mogłem i podbiegłem. Szybko zapytałem: - Chłopaki , co wy robicie z telefonem Riccardo? Poczułem mocne westchnięcie Ariona jak huragan. Patrzyłem pytająco , aż w końcu Victor powiedział: -Przeczytaj. Wziąłem powoli telefon i odblokowałem go, gdyż Riccardo zawsze pokazywał mi jego kod. Ciekawe, dlaczego im się udało. Wszedłem w wiadomości, jak doradził mi Arion, i przeczytałem parę wiadomości od nieznajomego numeru. -Ale...-powiedziałem blednąc. Zacisnąłem zęby, i przepchnąłem się przez chłopaków. -Gdzie idziesz?!- krzyknął Arion, ale zignorowałem go. Podszedłem do Riccardo. - Jak mogłeś!? Z takiego powodu?! Bo niewiadomo kto ci pisze takie coś!?- krzyczałem na niego machając telefonem. Wepchnąłem mu go do ręki. Widziałem , że nie może nic powiedzieć więc dodałem: -Dlaczego tak? Nie interesowało mnie to, że stoimy na środku korytarza. Mocno przytuliłem Riccarda. Jego ręce też mnie objęły. Cieszę się że znów jesteśmy przyjaciółmi!
----💭Riccardo💭---
Ulżyło mi. Naprawdę nie wiem, czy dobrze zrobiłem nie mówiąc kto kryje się pod tym numerem.
Przyjaciele resztę dnia rozmawiali i grali w piłkę. Taki piękny dzień... Gabriel był szczęśliwyz że z Riccardo już w porządku. * -CO TY TAK DŁUUUUGOOOO!-krzyczał Gabi. -Zaraz!!!!- odkrzyknął Riccardo. Kapitan wziął torbę i zbiegł po schodach. Szybko zabrał klucze i wybiegł do szkoły. * Gabriel jadł kanapkę. Powoli spojrzał na Riccardo. -Ile jeszcze lekcji?-spytał. Riccardo przymknął oczy i podniósł głowę do góry. - Pięć-westchnął otwierając oczy. Wstał i dotknął ramienia Gabriela. -Berek!- krzyknął. Gabi- chowając kanapkę do torby, bo nie będzie z nią biegać- ruszył za przyjacielem. Zapiął zamek i przyśpieszył. Riccardo stanął patrząc na komórkę. Zbladł. Bardzo. Gabriel zauważył to i zajrzał mu przez ramię.
T. Koleś mówiłem coś! ZERO kontaktu z nim
Gabi zacisnął pięści i nie zwlekając wyrwał telefon przyjacielowi.
ZOSTAW NAS W SPOKOJU!
Różowowłosy chłopak sam nie wiedział czemu zamiast " go" napisał "nas". Zalewając się lekkim rumieńcem wepchnął telefon w ręce kapitana. Znakiem ręki dał mu znać, żeby zbierać się na trening.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Kątem oka spoglądał na rozkojarzonego przyjaciela. Trochę gryzło go sumienie. Wzdychając kopał piłkę, próbując zapomnieć o całej sprawie. Męczyło go jednak to, że jeszcze nie odkrył tożsamości tajemniczego numeru. Nagle go oświeciło. To był....
