Değişik | Barış Alper Yılmaz • TAMAMLANDI

5.1

Bölüm Şarkısı: Yalın - Küçücüğüm
Iyi Okumalar 🖤

...
Barış Alper Yılmaz'

" Barışım kusura bakma, kardeşim sende. Berkanım Barışa sürpriz kutlama ayarladım mutlaka gelin diyince takıldık bu haytanın peşine."

Dayıya gülerek kafa salladım.

" Berkan işte abi, " Yanakları hala eski rengine dönememiş, yengelerin arasında elleri kucağında birleşmiş oturan Nazlıya çaktırmadan bir bakış attım. Göz göze gelmemizle gözlerini kaçırdı utanarak. Gülümsemem sırıtmaya dönüşürken saçlarımı düzeltip koltukta daha rahat bi şekilde oturdum.

" Fena mı oldu canım, İnsan gibi eylemlerde bulunuyoruz. 10 günde 4. maçımıza çıktık iki gün önce. Hayatı hatırlayalım istedim, ama yine ben kötü oldum. Ne bu sizden çektiğim, ah ah."

Berkan söylene söylene köşesine çekilirken herkesten ara ara kınayıcı bakışlar alıyordu.

Biz henüz hesaplaşmamıştık ama.

" Evin de çok güzelmiş Barışım. Allah hayırlı günlerde oturtsun inşallah. "

" Sağol abi inşallah. "

" Şey bi isteği olan var mı?" Çekinerek yanımıza yaklaşan Nazlı bir kaç geri dönüş alınca hafifçe gülümseyerek mutfağa yürüdü.

Bende peşinden ayaklandım.

" Ben bir su içeyim. "

" Tabi kardeşim benim kana kana iç inşallah." Sırıtarak konuşan Berkan şansını fazlasıyla zorlarken başımı salladım zoraki bi gülüşle. Bunun anlamını biliyordu o.

Mutfağa girdiğimde elindeki tabakları dolduran Nazlıya yaklaşıp tezgaha yasladım kalçamı.

" Yanakların bir normale mi dönse artık?" Başını hemen tabaktan kaldırıp gözlerime baktı.

" Barış.."
alt dudağım ağzımın içinde yuvarlanırken tek kasımı kaldırıp konuşmasını bekledim.

" Çok utandım," alnını göğsüme yaslarken ufak bir kahkaha patlatıp kollarımı sardım ona.

" Hiç belli olmuyor biliyor musun? Bende diyorum bu kızda hiç utanma kalmamış."

" Gerçekten mi?"

" Saçmalama kızım ya, yanakların alev topu gibi saatlerdir. Gelip ısırmamak için zor tuttum kendimi."

" Nolur en azındna insanlar gidene kadar yaklaşma bana. Nolur diyorum bak."

Benden hızlıca ayrılıp tabakları içeri götürürken bende gülerek peşinden salona döndüm.

O yengeler arasına dönerken bende bizimkilerin arasına dönmüştüm.

" İçtin mi kanka?"

" Ne?"

" Su içemeye gittin ya canım kardeşim onu diyor Berkan," tercüme eden Keremi yalancı bir gülümsemeyle cevaplarken Berkan'a döndüm.

" Gel sana da içereyim su, kendi ellerimle."

Yüzündeki ifade anında değişirken uçup gitmişti dalga geçen hali.

" Yok istemem ben su içmiştim gelmeden."

" İyi aferin."

Koltuğa geri oturduktan sonra günün kalanı güzel geçmişti gerçekten. Nazlıda utanmaktan vakit kaldığı kadar iyi anlaşmıştı yengelerle. Her yere kolaylıkla uyum sağlayabilen birisiydi zaten.

Herkesi yolcu ettikten sonra hızlıca eve kaçacakken buna izin vermeden çektim kolundan.

" Nereye kaçırıyorsun acaba ?"

" Ne kaçması eve gidiyorum."

Saçlarını düzeltip önünde kalan bir tutamı parmağımla kıvırmaya başladım omzumu duvara yaslamışken.

" Senin evin benim."

Gülümsedik aynı anda. Bugünden beri utancı dışında ilk defa rahat gülümsemisti.

" Öyle evet." başımı salladım ve buklesiyle oynamaya devam ettim.

" Ama çok rezil olduk,"

" Mahremimize onlar girdi onlar utandı zaten sen boşver."

" Ama bende cok utandım öyle bir anda, sen benim üstümde öpüşüyoruz falan of Allahım ya." o anı hatırlamış olacak ki gözlerini kaçırdı. Keyifle gülümseyerek omuzlarımı sarkıttım.

" Utançtan koltuğu sırtladık dimi?" kocaman bir kahkaha attığında keyfim daha da yerine gelmiş yüzünü izlemeye başlamıştım.

" Sen nerden biliyorsun ya?"

" E senin okuduğun şeyleri bende okuyorum göğsündeyken."

" Hepsini mi?"

" Çııı işime geleni." Gülümsedi.

Yorgunluktan gözleri kapanıyordu.

" Hadi in artık, uyu dinlen güzelce."

başını salladı ve çeneme bastırdı dudaklarını.

" İyi geceler sevgilim."

" İyi geceler nazlım."

...

Barış gibi utançtan koltuklar sırtlandı mı? HAHAHAKFJWHS
Barışın utandıgına 3 diyince inanıyoruz.