Değişik | Barış Alper Yılmaz • TAMAMLANDI

2.1

Bölüm Şarkısı: Sezen Aksu- Haydi Gel Benimle Ol

İyi Okumalar 🖤

..

" Beni şaşırtmaya devam ediyorsun."

Barışın sesiyle elimdeki cezveyi bırakıp ona döndüm.

"Ne konuda?"

" Gözümün önünde sardın o sarmaları ama hala inanmıyorum senin yaptığına. " Gülerek kafamı salladım.

" Büyü yaptım sana, sen ben sarmışım gibi gördün."

Ellerini havaya kaldırıp görmüyormuş gibi yaptı.

" Her yerde seni görüyorum, normal mi? Kesin zehirlendim."

Gülerek önüme döndüm.

" Pislik yapma, bir şey mi istiyorsun?"

Mutfağa geliş sebebini öğrenmeye çalışırken o da gelip pencere kenarına yaslanmıştı. Hemen yanıma.

" Babanın telefonu çaldı, o konuşurken sana bakayım dedim. Mutfağı falan yakma."

" Babamın yanında da desene yiyorsa."

" Yememek demeyelim de, bırakalım adamcağız kızını becerikli sansın."

Ay ben beceriksiz falan değildim. Sadece onun öyle hitap etmesi çok hoşuma gidiyordu. Yoksa gayet becerikliyim. Üşeniyor olmam yapamadığım anlamına gelmez.

" Seni babama söylerim bak. Benim dayılarım seni çıkartmaz Trabzon'dan. "

" Ne Trabzonmuş arkadaş, Kimse çıkartmıyor. Valla maç için de aynı şeyi söyledin, En son Stadın tünelinde elimi kolumu sallaya sallaya şampiyonluk marşı söyledim. Çıkışta da Trabzon taraftarına el salladım bir güzel. Dayılarınla da görüşürüz."

Kahvenin altını kısıp köpüklerini bardaklara boşalttım.

" Dökme,"

Ellerim titrese de dökmeden hepsini doldurdum ve su dolu tepsiyi gösterdim.

" Getirir misin?" Kenardan alıp yediği çikolatayı ağzına tamamen atıp başını salladı ve su tepsisini alıp peşimden geldi.

Salona girdiğimizde babam ortalıkta yoktu. Annemse dizisini izlemekle meşguldü.

Kahvesini önüne bırakıp babamınkini yanına, Barış ve benimkini de oturduğumuz koltuğun önünde ki sehpaya bıraktım.

" Ay sen ben söylemeden kahve yapmışsın güzel kızım.. İstanbullarda yalnız kaldın tabi öğrenmişsin her şeyi.."

Barışın oldukça hoşuna giden durum karşısında anneme kısa bir bakış attım.

" Afiyet olsun annecim."

" Barışcım,"

Annemin söze girmesiyle Barış hemen ona döndü.

" Efendim Nilay teyze?"

" Çok teşekkür ederim güzel hediyeniz için, bana pek Nazlının zevki gibi gelmedi de. "

Anne olmak işte.

Barış ışıl ışıl gözleri ve güzel gülümsemesiyle anneme bakıyordu.

" Güle güle kullanırsınız umarım. Nazlı kararsız kalınca ben seçtim."