Minho konuşamayan bir erkek omegaydı.Günün birinde üvey annesi ve kardeşiyle yaşamaya başlarsa ne olur
UKEMİN SEMESUNG
#Changnin etiketinde 🥇1.#Stray etiketinde 2🥈.#
Önünde ki motoru hızla takip ederken aniden kaputtan dumançar yükselmeye ve direksiyon hakimiyetini yavaş yavaş kaybetmeye başlarken bilinci yerine gelmişti.Sürücü kapısısnı açıp kendisini yola bırakmasının ardından arba şarambollere çarpmış ve taklalar aşmıştı.Gözünüaçtığında bir hastane odasındaydı.Sağ bacağı tamamen alçıyla kaplıydı ve farklı yerlerinde bir sürü bandaj vardı.Hemen sağ tarafında bir kız oturuyordu.
"Nerdeyim ben?"
"Oh,çok şükür uyandın.Incheon devlet hastanesindesin.Seni bulduğumuzda yaralıydın."
"Adın ne?"
Adı mı?Adı....
"Bilmiyorum."
Genç kızın bu cevap üzerine gülümseyen yüzü düşmüş ve kaşları çatılmıştı.Hızla ayağa kalkıp dışarı çıkarken arkasına dönmüştü son anda.
"Doktor çağırıp geleceğim."
Koridorun ucundan yeterince uzaklaştıktan sonra telelfonunu çıkarıp biriyle ingilizce görüşmeyapmış hemen sonrada odaya geri dönmüştü.
"Tanışalım mı? LEE Eun Mi ben."
"Şeyyy,ben adımı bilmiyorum."
"Tamam o zaman adını hatırlayana kadar sana KANG JUN diyeyim ne dersin?"
"Olur mu ki?"
"Ta bi ki ailen seni ararsa hızlı bulmaları için hastaneye bir fotoğrafını bırakırız."
"Neden sana güveneyim ki?Seni tanımıyorum..."
Kız gencin gözleri yavaş yavaş kapanırken söylediği bu cümleleri ile sadece gülümsedi.
"Ben seni çok iyi tanıyorum.Minho"
(Kazadan 5 ay sonra Minho,saat 23.47)
"JUN hadi gidiyoruz,geç kalacağım."
Üstüme geçirdiğim kombine aynadan son bir bakış atarak dışardan bana seslenen arkadaşımın yanına gittim.
"Ama ge-"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Koridorun başında görünce tiz bir çığlık atıp elleriyle ağzını kapatmış ve hayranlıkla bana bakmaya başlamıştı.
"Tanrım,harika görünüyorsun."
Elimde tutuğum değnekleri işaret ederek güldüm
"Bunlarla mı?"
Omuz silkerek saçlarına sprey sıkmaya devam ederek konuştu.
