9. BÖLÜM

26 7 2
                                        

1 hafta sonra

Bugün günlerden pazartesiydi ve yeni okulumda ilk günümdü. Sabah babam bizi okula bıraktıktan sonra sınıfa girdim. Boş olan bir sıraya oturduğumda 5 kişilik bir kız grubu yanıma geldi. Gözlüklü olanın adı Zeynep. Sarı saçlı ve Gözlüklü olanın adı Gülsüm. Kapalı olan kızlardan birinin adı Gülbahar diğerinin ise Ceylin di. Ve cok süslü birine benzeyen kızın adi ise Kezban di.Zeynep çok çalışkan birine benziyordu. Geri  kalanını yorumlayamadım. Onlar ile  sohbet etmeye başladığım da sorduğum ilk soru "Sınıf birincisi kim?" olmuştu. Biz böyle sohbet ederken sınıfa İngilizce öğretmeni girdi. İyi bir kadına benziyordu ama önüme ilk ders sınav kağıdı koyulunca biraz şaşırdım. Bugün İngilizce sınavları vardı. Öğretmen haberim olmadığı için diğer okulumdaki İngilizce notum daha yüksek ise onu kabul edeceğini söylemişti. Aralarında çok az bir puan farkı vardı ama diğer okulumdaki kabul edilmişti. Bugün -öğleden önce-ayrıca matematik dersi varmış. Teneffüs zili çaldığında kızlar yanıma gelmişti. Birlikte kantine inerken kezban benimle yakın arkadaş olmak istediğini söylemişti. Kabul ettim. Zaten Zeynep ile Gülsüm, Gülbahar ile Ceylin yakın arkadaşmış. Uzun zaman sonra tekrar arkadaş edinebilmek çok güzel bir duyguydu. Matematik dersine girdiğimizde matematik öğretmeni Veli hocanında benim gibi olduğunu fark ettim. Oda her iki elini aynı oranda kullanabiliyordu. Kimsenin karışmamasına veya dalga geçmemesine çok şaşırdım. Öğle aralarında Gülbahar ile sohbet ediyorduk. Bana evde ders çalıştığını falan söylüyordu. Diğer okulumun nasıl olduğunu sordu. Yalan söylememek için biraz kötüydü dedim. Kesinlikle yalan söylemedin Beren dediğinizi duyar gibiyim fakat kız her şeyi öğrenmek istercesine sorular soruyordu. Ona bazen fazla merakın iyi olmadığını söylediğimde sanırım bozulmuştu. Bir süre konuşmadıktan sonra aniden Ceylin'in yanına gideceğini söyledi. "Tamam görüşürüz" dedim. Ne diyebilirdim ki kendi hayatımı ona anlatmak zorunda değildim ama o biraz zorunluymuşum gibi hissettirmişti. Şimdi çok uzun anlatamayacağım dostlar. Bu arkadaş grubumuz çok iyi gidiyordu fakat bir kez herkes birbirine küsünce arada kaldım. Gülbahar Gülsüm'ü affetmemek için elinden geleni yapıyordu. Fakat en sonunda Gülbahar ve Gülsüm'ün annesi telefonda konuşunca affetmek zorunda kalmıştı. Artık tekrar herkes birbirini affettiğinde grup çoktan dağılmıştı. Herkes eski samimiyetini kaybetmişti. Ben ise kimse ile küs değildim. Eski samimiyetim ile tüm arkadaşlarımla konuşuyordum. Bu okula geldiğimde 7. Sınıfın bitmesine çok az kalmıştı. Ve 7. Sınıfın ikinci dönemi de bu şekilde bitti dostlar.





Oylamayı ve yorum yapmayı unutmayın dostlar♡

Bu bölüm çok kısa oldu:(

ADAVETHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin