SUBMISSIVE MEN 1: SIXTO RAMIREZ [COMPLETED]

CHAPTER 29

Nasa isang restaurant sila ni Janella at kumakain ng biglang makalanghap siya ng amoy ng bawang na ginigisa. Biglang bumaliktad ang kanyang sikmura ta thlumakbo sa public cr.

Doon siya sumuka ng sumuka na halos lahat na laman ng tiyan niya ay gustong lumabas kasama na ang bituka. Ang pait ng nalalasahan niya at naduduwal siyang wala namang lumalabas.

She was sweating bullets when Janella came in. Nakamata ito sa kanya at hinagod ang kanyang likuran.

She tried to relax. Inhaled, exhaled until she felt at ease. Naghilamos siya at inayos ang sarili saka sila bumalik sa table nila. Uminom siya ng apple juice at huminga ng malalim.

Mabuti na lang at umaliwalas na din ang pakiramdam niya. She felt drain. Nahihilo din siya pero hindi siya nagpahalata sa kaibigan.

And then out of nowhere, Janella spoke.

"Baka naman buntis ka? "

Napakunot noo siya. "Paano nangyari 'yon e baog naman daw si Sixto? "

"Magpa check up ka na lang. May kilala akong OB, may sariling clinic 'yon sa malapit— pumalatak ito—Gusto mo bihan kita ng PT?"

"Baog nga daw 'yon! Bakit ako mabubuntis? Maliban may himala pero I swear I am a woman who condemned kabit things so no, I am not"

Huminga ng malalim si Janella. Hindi niya minsan kinakaya ang katigasan ng ulo ng kaibigan niyang 'to. Sure, Thalia is one of a hell strong woman she'd ever known, kagaya din lang ng sobrang tigas ng ulo nitong minsan ayaw makinig sa mga payo.

"O 'di pa check-up ka nga lang. Baka sa mata o kaya anemic ka na. Kahit ano na, basta matignan ka nga lang" May bahid na inis na saad nito.

Thalia just snorted. Just like that.

One sweet morning and Thalia flaring her nose with the smell of some fried garlic, again her favorite smell of kitchen became her most hated one. "Manang, ang baho ng kusina, hindi niyo naaamoy? "

Naguguluhang napatingin sa kanya ang kausap "Ma'am, paborito niyo ang ginisang bawang a"

"Yeah. But I just feel like there's something new in it" Walang anumang saad niya saka umupo. Doon dumating si Sixto na may dalang tasa ng kape.

Thalia let out a small chuckle "may kape dito sa bahay ko Ramirez baka lang nakalimutan mo"

Natawa lang ang kasintahan sa kanya at hinalikan siya sa noo much to her dismay, she wanted him to kiss her on her lips. She clicked her tongue on her thoughts.

Paano siya naging ganito? While she was once a timid one? But at some point she doesn't really understand her moods now a days. Nandiyan na mas gusto niyang humilata, isang araw naman mas gusto niyang kumain. O 'di kaya'y matulog ng matulog. Minsan tinatamad siyang maligo at magtahi.

"Anyway, I want to have lunch outside babe. Parnag feel ko maglakwatsa today" Nababagot na boses na saad niya "and I really hate the smell of the kitchen manang, buhusan mo nga daw ng Clorox" She added lazily.

Nagkatinginan naman sina manang Leng at Sixto. Puno ng pagtataka ang mukha ng binata while Manang Leng smiled. Though she didn't get the chance to bear one, she almost knew what is happening.

Nakapagtataka lang na hindi alam ng may katawan while she already had two of them. Naiiling na um'oo na lang ito sa amo— na hindi naman siya iba kung ituring.

"Sure baby. Daanan mo ba ako sa office? "

"Hmm depends on my mood"

"Are you okay? I mean.. "