SUBMISSIVE MEN 1: SIXTO RAMIREZ [COMPLETED]

CHAPTER TWELVE

Five days and it's like eternity for Sixto. He missed her so much. Hindi din niya matawagan ito sa kahit anong social media accounts nito. Her accounts are all private and he couldn't call her.

Her sim number isn't available. Hindi yata nito nilagay sa roaming kaya inis na inis siya kung bakit naman kasi hindi niya sinabihan ito na i open ang matagal na niyang message request sa messenger nito.

Nandito siya ngayon sa baraks at nag iisip ng bigla na lang may malamig na dumampi sa psingi niya. Napatalon siya sa gulat at napa simangot ng malalakas na halakhak ang bumungad sa tainga niya.

Lumingon siya sa likuran niya at doon niya nakita si Weston na may hawak na bote ng beer na umuusok pa sa lamig.

He frowned at him saka hinilot ang sentido "Bakit ka na naman nandito? Nagtatago ka na naman? "

He grimace at him "Paki mo? Bakit kung sasabihin ko bang oo, itatago mo ba ako? "

He tss "As if makakatakas ka sa mama mo"

Weston grinned "That's the point. Kaya huwag ka ng magtanong" Kinapa nito ang bulsa ng suot na pantalon "fuck, where's my earring? "

Para itong hindi kapitapitagang tao kapag nandito sa Manila, naka earrings, naka lugay ang kulot na hanggang balikat na buhok nito at may suot na patalikod na bull cap. Naka walking short ng itim, naka T-shirt ng puti at naka tsinelas lang.

Parang tambay sa kanto na naghihintay ng dalagang dumaan at nagbibilang lang ng mga sasakyan na dumadaan .

Lihim siyang napailing.

Kapag ito at Primo ang magkatabi, aakalain mo talagang magkambal na hindi magkamukha sa estilo ng buhok hanggang tainga.

Ang pinagkaiba lang, may guhit ang isang kilay ni Primo. Siguro kaya hindi iyon nagagawa ni Weston kasi hindi nito maitatago kapag nasa opisina na ito.

Mabuti ang buhok nito kasi inaayos nito in man bun and he's not using his earrings by then.

"Baka nakalimutan mo" Wika ni Kris.

He's on uniform, halatang galing trabaho ito at dito na lang pumunta at hindi sa bahay nito. Isa din 'to, parang ayaw umuwi sa bahay nito.

"What's up people? " It was Xonti na may hawak na laptop.

Ang isang 'to naman, kakambal yata ang laptop nito. Kahit saan magpunta, dala-dala talaga nito ang gadgets nito.

Napa lbuga siya ng marahas na hangin. Nandito siya kasi malapit na siyang sumabog sa pagka miss kay Thalia. Sa araw-araw na nakikita niyang walang tao sa bahay nito, lalo lang siyang nanghihina.

At ngayon naman, nanghihina siya dahil sa ingay ng paligid niya.

"Six " Tawag sa kanya ni Weston

He grunted "What? "

"Nasa menopausal stage ka na ba? Bakit ka ba grumpy every time na nakikita kita? "

Pinakita lang niya ang gitnang daliri na ikinatawa naman nito.

"The neighbor is not around that's why" It was Xonti na nakatutok na naman ang atensyon sa dalang laptop

He groaned in annoyance "Bakit ba ako palagi ang napapansin niyo?"

"Bakit, sino ba ang may love life? 'Di ba ikaw lang naman? " Saad ni Kris na tumatawa pa.

Hindi niya alam kung masaya ba ang mga ito para sa kanya o ginagawa siyang pampalipas oras dahil sa pagkakaalam niya, puro bagot sa buhay ang mga ito e.

Mabuti nga at wala si Rhett ngayon. Kundi baka nagwawala na naman ito sa karaoke session nito, his words not his tho.

"Serious question bud" That was Weston "Are you sure about her? I mean, she's single mom. And you're— kinamot nito ang noo— bachelor and all of that, I mean, alam mo ang bansang ito, maraming manghuhusga sa'yo. Maraming makikialam sa desisyon mo. May mga tao sa paligid mo, specifically in your line of business and all na gagawin kang talk of the month or year, gagawan ka ng issues and all—"