Aia's POV
"Hans,I'm sorry"umiiyak pa rin ako habang nakayakap ako sa kanya at nakaluhod pa rin kami
"A-anong I'm sorry?A-anong ibig mong s-sabihin?"nagkakanda-utal-utal nyang tanong
I tried to calm myself,and stop my tears from falling...
"Im..."di ko maintindihan ang sarili ko,may gusto akong sabihin pero pinipigilan ako ng utak ko
"Marie,ano ba?!"parang naiinis nyang tawag saken
Umiling ako ng sunud-sunod"I'm sorry...kasi..."at napailing ulit ako
"Marie,ano ba?"hinawakan nya ang kamay ko
Hindi ko masabi.Hindi ko masabi ang dapat kong sabihin.Kasi alam kong masasaktan sya pero kung di ko naman yun gagawin mas masasaktan sya,kami.
"I'm sorry but I can't say yes"nakayuko kong sabi
"A-anong hindi mo masabing oo?M-Marie,may problema ba?"hinawakan nya ang mukha ko at iniharap sa kanya
Umiling ako"Hindi ulit ako magpapakasal sayo"nakatingin sa mga mata nyang sabi ko
"Anong ibig mong sabihin?"naguguluhan nyang sabi
Hinawakan ko ang pisngi nya"I'm setting us free,Hans"
Napalayo naman sya"Ano?Hindi na kita maintindihan Marie. Ano bang sinasabi mo?"
"Pinapalaya na kita,Hans"still nakatingin pa rin sa kanya
"Bakit?Kanina lang ang saya-saya pa natin habang inaalala yung masasayang nangyari dito tapos ngayon..."naghihinanakit nyang sabi
"I'm sorry,di ko lang talaga kayang ikulong tayong dalawa sa isang relasyong wala nang pagmamahal"
"Walang pagmamahal?Pano naman mangyayari yun eh mahal nga natin ang isa't-isa diba?"hinawakan nya ang dalawa kong kamay
Malungkot akong ngumiti at umiling"I thought of that too Hans pero mali ako,mali tayo"sagot ko na para bang that explains everything
Again he made distance at napahilamos ng mukha"I get it,alam ko na kung anong ginagawa mo"masamang tingin nyang sabi
"No Hans,that's not it.You're getting me wrong"naiiyak na naman ako
"Shit!Nahulog na naman ako!Napaglaruan mo na naman ako!"galit nyang sigaw
"Hans,no!That's not true, I thought ganun pa rin tayo.Kahit nung araw na sinabi na ng puso ko na hindi na,I still chosed you!Kaya wag mong sabihin yan!"umiiyak kong sigaw habang tinuturo-turo sya
"Anong sinasabi mo?"
"Arnold talked to me 2 days ago and want me to choose him and even beg at me"napatigil ako kasi naalala ko yung scene habang umiiyak sya"But I chose you kasi akala ko it's only my heart who's playing games at me"napailing ako and smiled bitterly
"Kaya lang nakita kita after namin mag-usap,nakita kita na masaya kasama ang iba.Akala ko masasaktan ako,maybe I did kaya lang hindi dahil I felt betrayed kundi dahil narealize ko na mali ang desisyon ko.Akala ko magbabago pa but no,it didn't"hinarap ko ang calm na view ng lake at niyakap ang sarili ko
"Our feelings had changed Hans.Everything has changed, di lang natin naramdaman agad"pinunasan ko ang mga luha ko
Silence.. Silence filled us for minutes..
For me it's not an awkward one.Parang it's a silence kung saan marerealize namin ang lahat plus humihihip pa ng mahina ang hangin...
"Mahal kita"him breaking silence
Umiling ako at hinarap sya"No Hans-"
"Mahal kita!"sigaw nya
"Si Cheska na ang mahal mo!"bawing sigaw ko
Para naman syang nagulat sa sinabi ko at pagak na tumawa"Yan ba?Yan ba ang pinakamaganda mong rason para bitawan kita?Kasi alam mo di yan bebenta saken"
"Hindi Hans,hindi ako nagdadahilan.Sinasabi ko lang ang nakikita ko.Yung ngiti mo,yung ngiti mo nung kasama mo sila,dati samen mo lang naibibigay yun.Nakita ko sa mga mata mo lahat,Hans.Siguro,siguro nga mahal pa natin ang isa't-isa pero hindi na katulad ng pagmamahalan natin noon.May mga mas mahal na tayo ngayon Hans at ayokong makulong tayo sa isang pagsasamang hindi sapat ang pagmamahal to keep us through"
Lumapit sya saken at niyakap ako"Pero yun ang sinasabi ng puso ko"malungkot nyang bulong
"Try hearing it louder and you'll hear what it's really shouting"hinawakan ko ang dibdib nya"And try not to be distracted by this"sunod naman ang ulo nya
"Mahal kita pero hindi na katulad ng dati.Siguro masaya tayo pero alam kong mas sasaya tayo kung makakasama natin ang taong mahal natin.I want you to be happy Hans, ayokong matulad ka saken who let love face it's back at me.Be happy"nakangiti ko syang tinitigan
Sobrang lapit namin na pwede na kaming maghalikan but we didn't. We just stared at each other,alam nyo ba yung tumititig ka sa isang tao kung saan walang tumatakbo sa isip namin,as in nothing.
Niyakap nya ko after a few seconds,mahigpit na para bang ayaw nya kong bitawan.Na para bang pag ginawa nya yun,tapos na talaga ang lahat saamin.
"Siguro nga tama ka pero hindi alam,naguguluhan pa rin ako"bulong nya
I broke the hug and held his cheek"Try seeing her,baka makatulong"
At nginitian nya ako"Wala na ba talaga?Hanggang dito na lang ba talaga tayo?"
Tumango ako"It's for the best"
At nagyakap ulit kami,a goodbye hug...
Siguro hanggang dito na lang nga talaga kami.Siguro pwede pa kaming magkaroon ng connection.Siguro pwede pa kaming maging magkaibigan pero hanggang dun na lang siguro yun...
4 years ago akala ko kami na ang happy ending. Pero totoo nga siguro yung kasabihan na wag ka munang magbilang ng sisiw kung itlog pa sila.Kasi hindi natin alam pagdaan ng panahon ang inaakala nating kahappy ending natin ay may iba pa palang kahappy ending...
"Ano nang plano mo?"tanong nya
I shrug,naghiwalay na kami mula sa yakap"Harapin ang paper works?"I tried joking
"Marie..alam mong hindi yun ang tinutukoy ko"
Tinitigan ko sya,alam kong ibig nyang sabihin"Ano pa nga ba?I pushed him away,even hurt him.Wala akong karapatang habulin pa sya and besides kung gagawin ko nga yun baka gawin nya rin ang ginawa ko sa kanya,pushing me away"I said wiping the tear that escaped
He sighed"Marie"
I raised my hand to stop him"I'll be okay...soon.Maybe ito na yung consequences ng mga ginawa ko"
"Hahayaan mo na lang syang mawala?"
Again I shrug"Ganun na nga lang siguro.As I've said,I'll be fine"and gave out a faint smile
Siguro ganun na nga ang mangyayari.Grabe,ako pa ang nawalan ng kahappy ending.. Maybe it's karma talking.. Ha ha ha
Karma...
*-*-*-*-*-*-*-*
A/N:Wala nang HanRie!!Pati kaya BriNaia?????
Abangan!!!! ^_^
Last two parts nalang!!!
Will it be a happy ending???
BINABASA MO ANG
The Betrayed Wife's Revenge (Complete)
ChickLitIn a heart full of anger, can love still find its way?