ඔයාට
වෙන්න බැරිද
ඉරක්...උදේ පාන්දර බලාපොරොත්තු
එක්ක එන්න ...ටික ටික යද්දී සැර වුනත් කමක්
නෑ ඉන්න ...හැන්දෑවට හෙටත් එනවා
කියල යන්න ...ඔයාට පුලුවන් ද ඉරක් වගෙ
ඈතින් හරි හැමදාම පායන්න..."එහෙනම් මට පුලුවන්
සුරිය මලක් වෙන්න ..."●janje
ජීවිතේ සමහර වෙලාවට වැඩිපුරම දුක
හිමිකමක් නැති එකටම නෙවෙයි.
වෙනකෙකුට අයිතියක් ඇති එකත් නෙවෙයි....ඈතින් හරි බලන් ඉන්න අවස්ථාවන් කාලය හැමදාම නොදෙන වග දැනෙන කොට...
මට හරි බයයි. මම මහ වෙනස් ගෑනු ලමයෙක්. ඕනම කෙනෙක් වෙනුවෙන් මගේ හිතේ තිබුන ඉඩ කාලයක් යද්දී ඇහිරෙනවා...එහෙම වෙන එකක් නෑ කියල දිව්රපු සමහර බැඳීම් දිහා අද හැරිලා බලද්දි කිසිම හැගීමක් නොදැනුන කොට මට හරි බයයි...
ඒ හන්දා මම මේ සටහන් මතක විදිහට ලියල තියනවා. කවදහරි දවසක මේ පිරිමි ලමයවත් මට අමතක වුනොතින් එයා දිහා හැමදාම ඈතින් බලන් ඉදපු සූරියකාන්ත ඇස් මේ කවි අස්සෙ හැංගිලා ඉදන් මට කියයි...
ඒ කාලය ගැන .......
YOU ARE READING
DO I OWN YOU?
Poesíaප්රේමයේ ස්වරූප අතර හිමිකමක් නැති අප්රකාශිත ඒකපාර්ශ්වීය ප්රේමය වෙනුවෙන් සතුටු වන දුක් වන සුවහසක් ප්රේමවන්තයන් වෙනුවෙන් ලියමි ... ●●●●●●●