Fight To Death

Rozdział 10

-Co? Jaki kurwa wyścig?-zapytałam, nie rozumiejąc co się dzieje. Pytająco skanowałam twarz mojego brata, który dłuższą chwilę zastanawiał się co powiedzieć.

-Na przedmieściach od lat organizowane są nielegalne wyścigi, i właśnie jedziemy na jeden z nich.-odpowiedział skupiając się na drodze. Nie wiedziałam co o tym myśleć, więc bez słów wtuliłam się bardziej w fotel i dałam się porwać moim myślom.

Czy Nick też bierze w nich udział? Ile osób tam ginie? Jakie są zasady? Czy w ogóle jakieś są?

-Młoda, nie przejmuj się, dziś ściga się ktoś inny. Bardziej taka pokazówka-powiedział, lekko obracając głowę w moją stronę. Uśmiechnął się delikatnie i wrócił wzrokiem na ulicę, skręcając w prawo. Jego jasnobrązowe włosy były w nieładzie, a niektóre kosmyki żyły własnym życiem układając się w różne kierunki świata. Nie zadawałam już więcej pytań, starając się również nad tym dłużej nie zastanawiać.

Kiedy w końcu dotarliśmy na miejsce, to co zobaczyłam bardzo mnie zdziwiło. Spodziewałam się samych mężczyzn w czerni, ze spluwami. Moim oczom jednak ukazał się istny raj. Kolorowe auta, skąpo ubrane dziewczyny, całkiem ładni panowie i przeróżne stoiska z zakładami.
Wysiedliśmy z auta, a na zewnątrz stał już Ricardo. Ubrany był w ciemnoszarą bluzę z kapturem i nieco jaśniejsze, luźne dresy. Jego szczęka była mocno widoczna. Chłopaki zbili męską piątkę, a widząc mnie, lekko kiwnął głową na przywitanie. Odwzajemniłam to, bez większych emocji na twarzy.

-Chodźcie, zaraz zaczyna się pierwszy wyścig.-powiedział przyjaciel mojego brata, którego włosy były prawie czarne. Zastanawiałam się, czy miał takie naturalnie, czy może regularnie je farbował. Zaczął iść przed siebie pewnym krokiem.

-Wiadomo już, kto się dzisiaj ściga?-zapytał Nick, dorównując mu kroku. Ricardo pokręcił przecząco głową, co nieco mnie zaskoczyło. Myślałam, że na takich wyścigach od razu jest to wiadome.

Przecisnęliśmy się przez tłum ludzi i stanęliśmy jak najbliżej drogi, na której zawodnicy mieli zaraz się ściągać. Rozglądałam się z zaciekawieniem, po chwili słysząc głos wydobywający się z głośników.

-Zapraszamy dzisiejszych kierowców na sam środek. Wielkie brawa dla Ryana i Archera.-głos rozniósł się echem, a ja spojrzałam na Nicka. On jednak patrzył się na Ricarda. Znów toczyli niemą rozmowę, której dalej nie mogłam zrozumieć

-Dzisiejsi zawodnicy mogą wybrać sobie swoją towarzyszkę z tłumu, która zaspokoi ich nerwy podczas jazdy.-ciągnął dalej, jak mniemam, jakiś sędzia. Znów rozejrzałam się dookoła, wyłamując sobie palce z nerwów.

Zawodnicy wyszli na środek, a nasze spojrzenia się spotkały. Zamarłam. Nie widziałam go od tamtej imprezy. Jego słowa odbijały mi się echem w głowie. Poczułam żółć w gardle, kiedy się uśmiechnął. Od razu wiedziałam, co będzie działo się dalej.

-Wybraliście już?-zapytał prowadzący, na co pokiwali zgodnie głową. Mężczyzna w średnim wieku podał mikrofon blondynowi, na co zbladłam jeszcze bardziej. Pomrugałam szybko, chcąc, by to się zakończyło.

-Zapraszam Aurorę. Koleżanka stoi przy dwóch wysokich brunetach.-podał mikrofon Archerowi, a ja spojrzałam się na brata. Był przerażony tak samo jak ja, jednak nie zdążyłam nawet dłużej pomyśleć, bo zostałam wypchnięta przez tłum na sam środek.

-Dawno się nie widzieliśmy, świnko.-mówiąc to, uszczypnął mnie w bok, a ja odskoczyłam od niego jak poparzona. Zmarszczyłam brwi, powstrzymując się, by znów nie przywalić mu jak na tej imprezie. Zaczęłam maltretować swój policzek, błagającym wzrokiem szukając Nicka.