KADER OYUNU

9.BÖLÜM:TUZAK

   Bu zamana kadar ne yaşarsam yaşayım hep kendimi suçlu bulmuştum,ailemle ettiğim kavgalarda,hayatın beni sevmemesinde her zaman kendime kızdım,karşımdakinin bir suçu var mıdır diye asla aklımın ucundan geçirmedim.

   Aslında hayat değil,ben kendimi cezalandırmışım,bu zamana kadar yanlız hissetmemin sebebi de benim,bu durumu ortadan kaldırmak için hiçbir çaba göstermeyen de,kendim yazdım,kendim oynadım.Arkadaş edinmedim,yaşıtlarım gibi güle eğlene bir hayat sürmedim,elimde olan buymuş demek ki dedim ama elimde hiçbir şey olmadığını fark etmedim.

   Hayatımda sadece ailem vardı ama onların kıymetini de yaşarken bilemedim,öldüklerinde onlardan başka kimsem olmadığını,onlarsız yapamadığımı anladım,önceden bu şekilde düşünmezdim ,kendime hep onlarsız da yaşarım diyordum ama şimdi bu sözlerin altının boş olduğunu görüyorum.

   Çiçek abla bizi kahvaltıya çağırdığı için konuşmamız yarım kalmıştı bu yüzden sorularımın cevabını alamamıştım,yeniden o soruları sormaya da bir türlü cesaret edemiyordum,belki de alacağım cevaplardan korkuyordum.

   Kimseden çıt çıkmadığından ve suratımızın aşık olmasından kaynaklı Çiçek abla birşeyler olduğunu anladı"neyiniz var sizin,odaya kapanmadan önce gülüp eğleniyordunuz şimde ne oldu? "dedi,üçümüz de birbirimize baktık ve sözü Atlas devraldı.

   "Dün demiştim ya Elisa'nın olayı aklıma yatmadı diye"dediği an Çiçek abla sözünü kesti"öküzlük edip kızı üzmedin inşallah"bu sefer bana dönüp"ne dedi benim öküz oğlan,kalbini kırdı mı? "dedi endişe ile .

   Tam ağzımı açmış konuşacakken"yok yok birşey demedim,sadece olayın nasıl olduğunu sordum oda anlattı"dedi Atlas.

   Çiçek abla içine su serpilmiş gibi derin bir nefes aldı,galiba üzülmemden yada kırılmamdan korkmuştu,malum oğlu birazcık, minicik odun olduğu için korkması normaldi tabi.

   "Demem o ki bu kaza normal bir kaza değil gibi"al işte korktuğum başıma geldi,biliyordum böyle olacağını.

    "Ne yani bilerek yaptığımı mı düşünüyorsun? "dedim hiddetle sesim gene fazla yüksek çıkmıştı ve bu Atlas'ı sinirlendirmişe benziyordu.

   "Sözümü kesmeseydin ne demeye çalıştığımı anlardın"iğneleyici bir tonda kurduğu cümle canımı sıkmıştı"iyi devam et"dedim gözlerimi devirerek.

   "Normal olmayan kazadan kastım,tuzak olma ihtimali,babanın anlaşamadığı veya arasının iyi olmadığı rakip firma var mıydı? "bunca zaman kendimi suçlamışken,Atlas karşıma geçmiş sen suçsuzsun başka bir suçlu var diyordu.

   "İş konularını yanımızdayken açmazdı hatta gelen telefonları bile başka odada konuşurdu"lanet olsun ki hiçbir bilgim yoktu, onlara yardımcı olmak şöyle dursun ayaklarına bağ bile olurdum.

   Atlas gözlerimin içine uzun uzun baktı,birşeyler düşündüğü belliydi "aslında bir şekilde öğrenebiliriz kim olduğunu"dedi ama hiçbir şey anlamamıştım, bakışlarımdan anlamış olacak ki açıklamaya başladı.

   "Şirketin başına geçeceksin, en kolay yol bu gibi görünüyor"demesi ile gözlerim kocaman açıldı,daha geçen gün teyzeme şirket umurumda değil demişken bunu yapmam onu haklı çıkarırdı.

   "Ben anlamam ki şirket işinden"dedim dudaklarımı büzerek,Anıl söze atlayıp"tabi ki tek başına orada olmayacaksın akıllım bizde yanında olacağız,malum benim aklımın eşi benzeri olmadığı için senin başında durmam gerekiyor"dedi gülerek.

   Atlas'ın da gülerek"biz yanında olmazsak bu saflığın ile seni canavarlar yer"dedi,tabi canım yanımda sen olunca bana hiç birşey olmaz zaten,nesin sen Hulk mu?