KADER OYUNU

10.BÖLÜM:MEKTUP

Son zamanlarda hayatım nede çok değişmişti,geçmişe dönüp baktığım zaman orada ki Elisa'yı göremiyordum yada görmek istemiyordum.Şuan ki Elisa tanımadığım,bambaşka birisi,bana ne olmuştu da bu denli değişmiştim? Belki de olması gerek, içimde saklanan Elisa buydu.Bu Elisa'yı bulmam acılarım sayesinde olmuştu,onlar sayesinde olgunlaştım,geçmişimde oluşan anlamsız kamburum iyileşmeye yüz tutmuştu.

Bizi biz yapan da yaşanmışlıklar ve acılar değil miydi zaten? İnsan oğlu olarak acılarımız ile pişmez miyiz?

Bu kısa sürede acılarımdan kaçmayı değil onların üzerine gitmeyi,onları sevmeyi öğrendim en önemlisi de kendi kendimi teselli edebilmeyi öğrendim yada kendimi kandırıyorumdur kim bilir?

Şirketin önünde durmaya devam ediyorduk, hiçbirimiz de girmeye cesaret edemiyorduk.Buraya güle oynaya gelen Anıl'ın yüzü düşmüştü,keza Atlas'da öyle,planı kuran,bizi buraya getiren o ama içeriye girmek adına adım da atmayan kişi gene o.

Buraya gelmen canımı yakmıştı babamın bütün emeği burasıydı yıllarca çalıştı,emek verdi ve emeğinin karşılığı olarak da burayı kurdu,buraya o olmadan ilk defa gelmiştim,heryer ondan bir parçayı,anıyı ve emeği taşıyordu.

"Biz şirkete bakıyoruz şirket bize bakıyor anasını ,buda mı vardı lan planda"diye homurdandı Anıl.

"Tabiki de hayır,ben sizi bekliyordum"dedi bay bilmiş,neyi bekliyorsun acaba gören,duyanda yoldan geliyoruz sanacak.

"O değil de, bu plan hayatımıza renk katacak gibi hissediyorum" dedi Anıl heyecanla.

"Ya ya bir o eksikti zaten"dedim göz devirerek,hayatımın çekilmezliği yetmezmiş gibi birde aksiyon yaşayacaktık,ne mutlu bize.

"Elisa ailene haber verdin mi? "diyen Atlas ile yeni gelmişlerdi aklıma,ne hayırlı akrabayız ama.Telefonumu çantamdan çıkartarak teyzem ile olan mesaj sayfasına girdim;

"Teyze şuan da şirketteyim,diğer aile üyelerini de alıp gelir misin? Önemli bir konu hakkında konuşmamız gerekiyor."

İçimde oluşan sıkıntıyı önemsemeden mesajı yolladım ve telefonu kapattım.

"Haber verdim"dedim Atlas'a dönerek.

"Tamam,şimdi ilk iş şirket çalışanları ile toplantı ayarlayıp onlar ile konuşmak,ikinci aşama da ailen olacak,üçüncü aşamada ortaklarınız ve son olarak dördüncü aşamada rakip firmalar"dediğinde onaylarcasına başımı salladım.

İçeriye girmek için ilk Atlas hamle yaptı,gene bizde istemeye istemeye de olsa peşine takıldık.

"Şuna bak,sanırsın şirketin asıl sahibi o,bildiği bir yerde yok önden önden gidiyor kıçımın kenarı"diyen Anıl ile gülmeye başladım.Atlas'ın bizi duyduğuna emindim ama asla tepki vermiyor,duruşunu bozmuyordu.Benim göremediğim bir diğer yüzü de bu galiba.

Çalışanların olduğu kısıma geldiğimizde,bütün gözler bize döndü.Kimisi"hoşgeldiniz"diyor,kimi ise yanındaki arkadaşının kulağına birşeyler söylüyordu.

Buraya babam hayatta iken pek sık gelmezdim,yılda 5 kez filan gelmişimdir belki de daha az.Ama kadere bak ki şuan onlar için buradaydım.

Babamın odasına yaklaştığımızda,babamın sekreteri ile karşılaştık.

"Hoşgeldiniz Elisa hanım,başınız sağ olsun"üzgün bir sesle dile getirdiği konu ne kadar canımı yaksada,tebessüm ederek "teşekkür ederim,aa şey ismin neydi? Uzun zamandır gelmiyordum birde b12 eksikliği başıma bela oluyor son dönemlerde" dedim.